وقتي شنيدم قراراست آقاي باراك اوباما رياست جمهورده ماهه آمريكا برنده جايزه صلح نوبل سال 2009 شود خيلي تعجب نكردم، زيرا در سال3 200 مشابه آن و تعجب آميز تر از آن را ديدم و آن انتخاب خانم  شيرين عبادي به عنوان برنده جايزه صلح نوبل بود.

 اين جانب بدون آن كه بخواهم به شخصيت ايشان جسارت بكنم بايد اذعان کنم ايشان را در قد و قواره دريافت  جايزه پرصداي نوبل نمي دانستم و هنوز هم نمي دانم و هم چنان معتقدم ايشان گامي براي استقرار صلح جهاني و امنيت بين المللي بر نداشته  تا مستحق  جايزه اي بين المللي باشد.

به نظرم در انتخاب ايشان مسائل سياسي و تعارض با جمهوري اسلامي ايران بيشتر مطرح بود و اگر در همان سال قرار بود شخصيتي از ايران بر گزيده شود، آقاي خاتمي رئيس جمهور وقت ايران و مبتكر گفتگوي تمدن ها سزاوارتر بودكه حداقل طرح گفتگوي تمدن هاي او در سازمان ملل مطرح شده بود و توجه گروهي از سياستمداران وانديشمندان جهان را به خود جلب كرده بود.

اوباما با شعار فريبنده  تغيير درسيستم حكومتي آمريكا و نويد جهاني بهتر وارد عرصه انتخابات رياست جمهوري شد و توانست رقيب انتخاباتي خود را شكست بدهد و به كاخ سفيد راه يابد، ليكن در 10 ماه گذشته كاري عملي و چشمگير كه جهان شمول باشد انجام نداد .

دولت راستگرا و افراطي نتانياهو در اسرائيل با ادامه شهرك سازي در سرزمين هاي اشغالي 1967عملا"طرح صلح اعراب و اسرائيل و تشكيل دو كشور را در بن بست قرار داد .

نيروهاي آمريكائي در عراق حضور دارند و هر روز شاهد به خون غلتيدن مردم عراق بر اثر عمليات  انفجاري ناشي از حضور آمريكائي ها در اين كشور هستيم .

مك كريستال -فرمانده نيروهاي آمريكائي در افغانستان- درخواست اعزام 40-35 هزار نيروي تازه نفس به افغانستان را كرد و اگر اوباما موافقت نكند با واكنش فرماندهان نظامي روبرو خواهد شد و در صورت پذيرفتن دست رد بر سينه شعار  تغيير خواهد زد و به جاي پي گيري پروژه صلح واقعي، جنگ واقعي را دنبال خواهد كردکه تا تحقق جهان عاري از سلاح هسته اي فاصله زيادي وجود دارد .

       اصولا" جايزه را در پايان كار و بعد از كارنامه قابل قبول فرد تقديم مي کنند و مرسوم نيست در ابتداي فعاليت و در حالي كه هنوز امتحاني داده نشده و وجدان جهاني و افكار عمومي نمره اي نداده، جايزه اي تعلق بگيرد،مگراين كه بپذيريم بنياد آلفرد نوبل براي گزينش برندگان جايزه صلح معيار صحيحي ندارد و اين يكي ديگر از تراژدي هاي جامعه امروز جهاني است.