صداى يا اباالفضل (ع )، يا حسين (ع ) و يا فاطمه زهرا (س ) هنگام بلند کردن
وزنه توسط حسين رضازاده دربازيهاى المپيک اتن ، تنها صدايى بود که چهارشنبه
شب از داخل منازل ايرانيان به گوش مىرسيد.
اگر ازکنار هرخانه اى دران هنگامه پهلوانى وقهرمانى عبور مىکردى نجواهاى
عاشقانه مردم جاى جاى ايران زمين را مىشنيديم که از اعماق قلبشان ارزو
مى کردند،حسين رضا زاده ناکامىهاى ورزشکاران ديگر را با قهرمانى خود
بپوشاند.
وقتى خود او براى بلند کردن آهن سرد مقابل وزنه ها قرار مىگرفت و با
شيرينى و سادگى تمام اما از صميم قلب نام مبارک جل جلاله و حضرت اباالفضل
(ع ) را بر زبان جارى مىکرد و آهن سرد در مقابلش چون موم نرم و چون پرکاه
سبک مىشد ميليونها قلب از شدت خوشحالى گريست .
دست هاى زيادى به آسمان برخواست و پيشانىهاى زيادى به سجده رفت ، اين
"هرکول" و پهلوان اردبيلى بار ديگر دل ميليونها ايرانى را شاد کرد.
بعد ازپايان مراسم اهدا جوايز بيشتر کسانى که تا آن موقع شب پاى گيرنده
هاى تلويزيونى خود بودند ، به هم ديگر اين پيروزى غرور آفرين را تبريک
مى گفتند.
بسيارى از شهروندان با به صدا درآوردن بوق اتومبيلهاى خود درخيابانها
به شادى پرداختند.
دراولين ساعات روز پنجشنبه نيز صحبت درصف هاى نانوايىها فقط از قهرمانى
و پيروزى غرور آفرين رضازاده است .
هرکس مقابل مخاطب خود بااحساس غرور وشادمانى به اين شير بچه اردبيلى
افرين مىگفت و بر غيرت و همتش مىنازيد.
شب گذشته حتى کودکان خردسال ايران زمين هم همانند ساير ورزش دوستان به
تماشاى نبرد پهلوانانه رضا زاده نشستند و باشادى پدرانشان آنها نيز به
شادى مىپرداختند.