هفته گذشته خبری در رسانه های گروهی استان انعکاس یافت که تاسف بار بود و به جرات می توان گفت یک فاجعه در عرصه فرهنگ مازندران محسوب می شود.

تخریب آثار فرهنگی مازندران در انبارهای سازمان میراث فرهنگی خبری بود که از سوی حسین اسلامی- رییس مرکز ساری شناسی- در رسانه های استان انعکاس یافت.

 این مورخ و پژوهشگر اعلام کرده که به واسطه برخوردار نبودن مرکز استان مازندران از موزه، هزاران قطعه اشیاي تاریخی زیرخاکی در انبارهای میراث فرهنگی خاک می خورد.

 وی از مدیران میراث فرهنگی استان در طی سالیان مختلف انتقاد کرده و گفته، هیچ کدام از آنان دغدغه نگهداری و پاس داشت میراث کهن این خطه را نداشته و ندارند.

 اسلامی نبود موزه در مازندران را لکه ننگی برپیشانی این استان قلمداد کرد و آن را عامل شرمندگی و عذر خواهي از ايندگان دانست.

وي از سازمان ميراث فرهنگي ،گردشگري و صنايع دستي مازندران خواست تا از مردم استان به واسطه بی توجهی به آثار تاریخی پوزش بخواهد.

 اظهار نظرهای دلسوزانه این مورخ برجسته، برای هر مازندرانی علاقه مند به پیشینیه تاریخی و فرهنگ کهن این سرزمین دردآور و نگران کننده است.

ساری تنها مرکز استان در کشور به شماره می رود که فاقد یک موزه برای نگهداری و معرفی آثار تاریخی است.

در شرایطی که بسیاری از شهرهای کوچک کشور دارای موزه های مختلف اسناد، آثار و مردم شناسی هستند، مرکز استان مازندران پس از پیروزی انقلاب چنین مجموعه ای را به خود ندیده است و ضرورت احداث موزه به موضوعی تکراری و نخ نما شده در رسانه ای گروهی مبدل شده است.

چندماهی است که مستند " شرق، دیوار، آفتاب" کاری از گروه مستند صدا و سیما که زندگی مردم چین را دست مایه قرار داده است از رسانه ملی پخش می شود.

نکته برجسته این مستند توجه زایدالوصف چینی ها برای نگهداري و معرفی کوچکترین اثر تاریخی سرزمین شان برای جذب و جلب گردشگران است.

جای جای چین امروز، به نمایشگاهی از جاذبه های تاریخی مبدل شده است و کم نیست تعداد ایرانیانی که در حیرت این تمدن راهی سرزمین چشم بادامی ها می شوند.

 در این مستند یکی از استادان دانشگاه در چین نکته ای را مطرح کرد که اساس پیشرفت این کشور قدرتمند محسوب می شود؛ این استاد می گفت تصمیم گیران و سیاستگذاران چینی به این باور رسیده اند که پیشرفت و توسعه به احداث ساختمان های مجلل و تجمل گرایی محصول فرهنگ وارداتی غرب است.

 آینده از آن کشورهایی است که درای هویت اند و از تاریخ و داشته های کهن خود در آمد کسب می کنند.

در دنیایی که برخی کشورها با مراسم پرتاپ گوجه فرنگی به یکدیگر و گاوبازی و حفظ و ترویج آن به دنبال هویت سازی هستند، 4 هزار شی تاریخي ما در انبار سازمان متولی میراث گذشتگان، خاک می خورد.

باید دید سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران چه موقع قصد دارد از نابودی این گنجینه جلوگیری کند.

 امیدواریم در استانی که استاندار آن نسبت به احداث سقف های سفالی برای احیای معماری بومی، پیگیر و حساس است، انبارداری سازمان میراث فرهنگی پایان یابد. 

ايميل نويسنده: (abbas_mahdavi2009@yahoo.com)