تعداد بازدید: 3366

توصیه به دیگران 1

سه شنبه 24 فروردين 1389-0:0

توسعه کره اي!

...آقاي طاهايي؛در کشور کره مراسم معارفه و توديع وجود ندارد و از تبريک ها و پلاکاردها خبري نيست.(يادداشتي از عباس مهدوی،روزنامه نگار ساروي)


 روابط عمومی استانداری مازندران در گزارشی به انعکاس حاشیه های معارفه دو فرماندار چالوس و فریدونکنار پرداخته که در نوع خود جالب توجه و تحلیل است.

استاندار مازندران در مسیر عزیمت به این دو شهر برنامه های مختلفی داشت. مهندس طاهایی در این ماموريت کاری به مواردی اشاره کرد که بیانگر محرومیت و موانع اساسی توسعه استان است.

 وی که در روزهای قبل از مراسم آغاز نشا کاری اراضی شالیزاری استان حضور یافته بود ازبه کارگیری ماشین های نشا کار کره ای انتقاد کرد و گفت: " زمین استان را حالا باید با ماشینی که کره ای ها ساخته اند، نشا کنیم و این در حالی است که باید زودتر از آنها، ما به فکر ساخت این دستگاه ها می افتادیم. این باعث شرم است که از یک غیر مسلمان دستگاهی بخریم تا با آن بتوانیم برنج خود را برای رفع احتیاج غذایی خود بکاریم وبا ان درو كنيم".

انتقاد استاندار مازندران از به کارگیری ابزار و ادوات کشاورزی بلادغیر مسلمان درست و به جاست، اما نکته تازه ای نیست.

 مازندران سالهاست که به بهانه مستعد بودن در عرصه کشاورزی از روند توسعه عقب مانده و با بی مهری پایتخت نشینان روبروست.

مازندران گل سرسبد تولید مرکبات در کشور است، اما واحد تولید کنستانتره و آب میوه در استان دیگر کام مان را شیرین می کند.

 کشاورزی کشور در دیار مازندران رقم می خورد اما واحدهای صنعتی تولید ماشین های کشاورزی در آذربایجان ابراز وجود می کند.

اگر سری به آرشیو مطبوعات بزنیم، جای جای صفحات رسانه های استان پر است از اظهار تاسف ده ها استاندار که همچون طاهایی از وابستگی و شکننده بودن کشاورزی مازندران انتقاد نموده اند و گفته اند باید دست به کار شویم.

 دهه چهارم عمر انقلاب از سوی مقام معظم رهبری دهه پیشرفت و عدالت نام گرفته قرار داریم،اما هنوز زیرساخت های تحقق این مهم از سوی مدیران استان فراهم نشده است و توانمندی های کم نظیر این سامان به بالندگی نرسیده اند.

 استاندار مازندران در حاشیه معارفه فرمانداران چالوس و فریدونکنار به رمز موفقیت کره ای ها هم اشاره کرده است.

 به گفته وی کره ای ها علاوه بر 8 ساعت کار روزانه، سه ساعت هم برای کشورشان تلاش می کنند.

 به راستی چگونه می توان در استانی که مراسم معارفه تشریفاتی فرماندارانش ساعت ها به طول می انجامد و توجه بسیاری را به خود معطوف می سازد، انتظار داشت که همچون کره، به توسعه رسید؟

 باید به مهندس طاهایی گفت که در کره چنین آیین هایی وجود ندارد و مدیر پس از دریافت ابلاغش با جدیت، پشتکار و برنامه فعالیتش را آغاز می کند و از تبریک ها وپلاکاردهای انتخاب بجا و شایسته خبری نیست.

 در کره اگر شهری مانند جویبار که از استعدادهای سرشاری در عرصه صنعت کشاورزی برخوردار است، وجود داشت، مدیران آن با برنامه ریزی منسجم، زمینه شکوفایی و رونق آن را در عرصه ابزار، ادوات و ماشین های کشاورزی فراهم می کردند.

هنوز هم دیر نیست. امیدواریم شرم حضور ماشین های نشا کار کره ای در سال همت و کار مضاعف ، مدیران صنایع استان رابه چاره اندیشی عملی وا دارد تا در نشا آتی از محصول تولیدی دیارمان بهره بریم. 

ايميل نويسنده: (abbas_mahdavi2009@yahoo.com)


  • يکشنبه 29 فروردين 1389-0:0

    آقای کلبادی پور با سلام و دورد بر بصریت تو، همشهری. نکته ای که اشاره کردید از نظر مباحث توسعه یکی از مسائلی است که باید قبل از طراحی و اجرای برنامه های توسعه بدان توجه شود که معمولا نمی شود. این که جامعه مورد نظر به به تکنوژوی و روشهای سرمایه بر نیاز دارد یا کار بر و این که استفاده از این روشها چه مزیت ها و مضاری دارد. بیش از این وارد مباحث نظری نمی شوم. خلاصه این که، باید دید جامعه به چه چیز نیاز دارد و الویتها چیست. اما مسئله ای که این جا مطرح است بیشتر به سرمایه گذاری یا عدم سرمایه گذاری فکری، مالی و فنی است. نتیجه این که دوره ای دیگر آغاز می شود و آیندگان می آیندو می بینند که ما هیچکاری نکردیم چون نایستادیم و فکر نکردیم.و دور از نو و ...

    • بهمن کلبادی پورپاسخ به این دیدگاه 0 0
      جمعه 27 فروردين 1389-0:0

      درودبرهمه شما که اظهارنظر میکنید .بیاییدفکر خرید ماشین الات چه کشاورزی چه راه سازی را ازسرپرشورتان بیرون کنید تانان چهارتاکارگرفلک زده زحمت کش را اجر نکنیم تاسفره صاحبان ومالکان ووارد کنندگان این نوع تجهیزات رنگین و رنگین تر بشه یعنی کار را دسگاههای خریداری شده انجام بدن و پول ها سرازیر بشن تو جیب مالکین مثلآزرنگ و خوشفکرشون انوقت اون کارگرهای با غیرت زحمتکش سرچهار راه ها داس بدست حیران و سرگردان تا غروب معطل وخانواده هاشون چشم بدردوخته اما غافل از اینکه حقشان سوخته درست بلایی در حد بلایی که بسر کارگران راه ساز مان امده با خریداری ماشین الات و ادوات چندصدمیلیارد دلاری از کشورهای تولید کننده و . . .مرحمت زیاد

      • چهارشنبه 25 فروردين 1389-0:0

        تازه توی کره اگر مراسم معارفه ای هم باشه استاندارها اینقدر خاطره تعریف نمی کنند تا خبرنگار ندونه چی بنویسه. استاندار محترم لطفا از خاطره گویی دست بردارید چراکه در صورت تداوم قصد دارم وبلاگی به نام خاطرات استاندار راه اندازی نمایم.

        • چهارشنبه 25 فروردين 1389-0:0

          نشا كار كره اي كه ايرادي ندارد.جومونگ و سوسانو كرهاي كه فرهنگ ما را تحت تاثير قرار داده مصيبت است اقاي مهدوي.

          • چهارشنبه 25 فروردين 1389-0:0

            چه نقدمنصفانه اي.اقاي طاهايي دست به كار شويدتا بي نياز شويم.البته اگر جلسات كسل كننده و بي اثر استانداري بگذارد.

            • چهارشنبه 25 فروردين 1389-0:0

              تعجب من از آقای استاندار این است که توقع دارد در ایران یا مازندران دستگاه نشاه یا دروع ساخته شود. من از ایشا ن می پرسم آیا ساخت این دستگاهها نیاز به سرمایه گذاری علمی ، مالی ندارد؟ مراکز علمی ما کی وقت صرف ساخت این دستگاهها کردند و جوانان ما کی مورد تشویق قرار گرفتند که در این زمینه ها تحصیل کنند، تشویق عملی و نهاد مند نه تشویق بوق و کرنایی در قالب سخرانی هایی که برد آنها حداکثر تا برد بلند گوهایش است!
              نمی گویم مقصر، این یا آن استاندار است علت آن شخصی نیست و به این یا آن حزب و گروه بستگی ندارد. بلکه مسئله ای است مزمن و ساختاری، ناشی از بدون برنامه گی. راه حلش را تنها باید در برنامه ریزی منسجم و یکپازچه پیدا کرد. و این خود مستلزم شناخت وضع موجود و امکانات فعلی و تعیین اهداف مشخص و قابل حصول است. مهمتر از آن تعهد افراد و حکومت به اجرای آن است. و همه اینه مستلزم داشتن وقت است! که بایستیم تا به اطراف خوب نگاه کنیم.
              ما - منظور ایرانی و در این مورد مازنی ها- حتی فرصت ایستادن و دقیق نگاه کردن را نداریم! تا چه رسد به این که نیاز خود را خوب بشناسیم و بعد از آن براب برآوردن آن فکر و عمل کنیم. فرصت ماندن برای ما محدود است و این خود کم بینی را موجب می شود. امیدوارم آقای استندار و مدیرانش دیر باشندو پایدارو با برنامه و دید باز و...


              ©2013 APG.ir