*يادداشت زير روز 22 تيرماه،در روزنامه محلي بشيرمازندران منتشر شده است.

دولت عزم خود را مبنی بر انتقال کارمندان از تهران به استانهای دیگر جزم نموده تا آنجا که ابزارهای تشویقی فراوانی برای اجرای آن اختصاص داده است.

به گفته معاون راهبردی ریاست جمهوری تا کنون 15 هزار کارمند متقاضی خروج از تهران شده اند. با انتقال این افراد به استانهای دیگر مقرر گردید وام مسکن،گروه تشویقی،انتقال فرزندان دانشجوی کارمند متقاضی و...بعنوان مشوق در اختیار افراد داوطلب انتقالی قرار گیرد. به گفته مسئولان امر استان هایی که مورد تقاضا قرار گرفته اند بیشتر شامل حال استان های شمالی بوده که مازندران نیز از این امر مستثنی نبوده است.

 با توجه به اینکه روند ثبت نام از افراد همچنان ادامه دارد و در آینده قطعا"تعداد آنها از رقم فعلی بیشتر می شود،باید مواردی را به مسئولین امر یادآور شد.

مدیر کل کار و امور اجتماعی مازندران در دیدار با نماینده محترم ولی فقیه در مازندران نیاز سالیانه برای ایجاد فرصتهای شغلی جدید برای جوانان جویای کار استان را بیش از 23000فرصت اعلام نموده است که بخش عظیمی از این افراد بیکار را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند.

از سویی دیگر با اعلام معاون راهبردی رییس جمهور انجام هرگونه انتقالی و ماموریت از استانهای دیگر به تهران ممنوع شده و تا ده سال آینده نیز کارمندی در ادارات دولتی تهران استخدام نمی شوند.

به قطع یقین کارمندان متقاضی انتقال در استان های مقصد بعنوان نیروی بومی تلقی شده و فرزندان آنان همانند دیگر افراد استان می توانند از موقعیت مساوی در امتیازات استانی بهره مند شوند که یکی از آنها آزمونهای جذب کارمند ادارت استانی می باشد.

 از سویی دیگر با توجه به عدم سرمایه گذاری مناسب در زمینه اشتغال که در چند سال اخیر گریبانگیر استان مازندرن بوده است،متاسفانه شاهد آن خواهیم بود که موقعیتهای شغلی این استان از سوی این افراد و فرزندان آنها پوشش داده شود.

 نکته دیگری که در اینجا مطرح است بحث مسکن به افراد جدیدالورود می باشد.حال سئوال این است اگر دولت می تواند به این افراد در زمینه مسکن مساعدت نماید چرا این مساعدت شامل حال خانواده های مازندرانی جویای مسکن که در غالب مسکن مهر در استان ثبت نام نموده اند نمی شود و همچنان اکثریت متقاضیان مسکن مهر در استان مازندران نتوانسته اند به آنچه که از سوی مسئولین وعده داده شده است برسند؟

 البته سخن در این مورد بسیار است و امتیازاتی که از دست جوانان مازندرانی خارج می شود بیشتر.اما سخن با مسئولین استانی و بالاخص نمایندگان محترم مجلس و مجمع مربوطه می باشد که بیایید فکری به حال مازندران در این خصوص داشته باشیم و نگذاریم مازندران مظلوم مظلوم تر شود.