یک مسئول دلسوز بخواند
پساب كارخانه پارس نئوپان باعث آلودگي رودخانه نشتارود شده و چندي پيش يكي از اهالي منطقه بر اثر خوردن ماهي آلوده صيد شده از اين رودخانه درگذشت.
مازندنومه:نوشته و در واقع نامه زير را يكي از مخاطبان ما از نشتارود فرستاده و به يك مشكل مهم زيست محيطي در اين شهر اشاره و از مسئولان تقاضاي كمك و پيگيري كرده است.بخوانيد.
-------------------------
به : یک مسئول دلسوز مملکتی ایران
از: اهالی وساکنین نشتارود
با عرض سلام وخسته نباشید
همانطوری که مستحضرید رودخانه نشتارود از رودخانه های قدیمی کشور و منطقه می باشد که از لحاظ ساختاری کمتر جایی مثل آن در استان وجود دارد.مسیری مردابی که محل زیست انواع کپور ماهی ها و.... غیره است.
درسالهای اخیر اين رودخانه با بی توجهی مسئولان محیط زیست استان وشهرداری نشتارود درشرف نابودی کامل قرار گرفته است.
شرکت پارس نئوپان که از چندی پیش دراین منطقه شروع به کار نمود با پساب های خود باعث ازبین رفتن اکوسیستم این رودخانه شده است که مرگ ومیر وخسارات ناشی از این مواد سمی به عینه واضح ومبرهن است .
بوی پساب های صنعتی و روغن آنها باعث ازبین رفتن رودخانه باعمر طولانی شده است. این امر باعث مریضی اهالی، کم شدن ماهی برای صید ماهیگیران ، شیوع انواع بیماری پوستی وعروقی شده است که نمونه آن فوت چند صباح پیش یکی از اهالی نشتارود بود که توسط ماهی های مسموم این رودخانه صورت گرفت.
مشکل دیگر که در راستاي نابودی این رودخانه انجام می گیرد، برداشت بی رویه از دهانه رودخانه نشتارود است که توسط بیل های شهرداری نشتارود وتراکتورهای نشتارودی انجام می گیرد .
این امر که باهماهنگی شهردار و...صورت می گیرد علاوه بر ازبین بردن محیط زیست ماهی ها باعث بالا آمدن وتخریب منازل اطراف نیز شده است.
این برداشت بی رویه باعث شده رودخانه و دریا یکی شود و این رودخانه نیز در شرف نابودي قرار بگيرد.
ما اهالي منطقه برای برخي مسئولان نامه نوشتيم،ولی هیچ گونه جوابی نگرفتیم .
ازشما مدير محترم سايت مازندنومه می خواهیم که با شهرداری نشتارود صحبتی به عمل آورده تا برداشت را از سطح این رودخانه متوقف و فکری برای شرکت نئوپان نماید .
باتشکر، اهالی شهر نشتارود
- يکشنبه 28 شهريور 1389-0:0
مسئولان به کجا توجه می کنند که به نشتارود بی توجه اند؟
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
