رسم زیبایی در کشور ما وجود دارد که طی آن زیبنده ترین بهانه را برای زیباترین آغاز، انتخاب می کنند تا ماندگارترین استقبال را به ثبت رسانده و نیز ادامه کار را مبتنی بر اولین خاطره شکل دهند و این اتفاق در موجه ترین حالت ممکن برای ما در افتتاحیه «نشریه صبح ایران» که قرار است به رسانه ای بزرگ برای فریادی رسا و ندایی تاثیر گذار در عرصه خبر و تحلیل مبدل گردد، محقق شد.

آن اتفاق بزرگ که حقیقتا تاریخ را در حوزه مکتوبات خویش به حیرت کشانده و دنیا را در آلبوم سیاست میخکوب خود کرده، بلاتردید به حضور و تجلی غرور انگیز دکتر احمدی نژاد، رییس جمهور و فرزند شجاع و رشید ملت ایران در مقر سازمان ملل متحد مربوط می شود که انصافا" استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا را در حد یک ابرقدرت توخالی به سخره گرفته و اقتدار ایران اسلامی را در قالب سخنرانی های آتشین، دیدارهای دیپلماتیک و مصاحبه های هوشمندانه به نمایش درآورده است.

اتخاذ مواضع اصولی، گزینش واژه های اقتدار بخش، ارائه پاسخ های اقتضایی، اظهار مطالب تاثیرگذار، ابراز شجاعت مثال زدنی، انعطاف پذیری فی البداهه در برابر صحنه های غیرمترقبه، آنالیز درست پیکره کم رمق کفر جهانی، بایکوت چند جانبه رسانه های استکباری، توجه بخشیدن افکار عمومی به جمهوری اسلامی ایران و دهها مورد دیگر، رئوس تجلیات بین المللی دکتر احمدی نژاد در سفر اخیر ایشان به مقر سازمان ملل متحد و یادآور شجاعت و درایت تاریخی امام علی (ع) در جریان ابلاغ سوره برائت به مشرکین کینه توز مکه (قبل از فتح) بوده است.

استحکام شخصیت احمدی نژاد در این سفر، مستقیما بیانگر اقتدار جمهوری اسلامی ایران در اوج تخریب ها و تهدید ها و تحریم ها بوده و دنیا که وقیحانه در انتظار مواضع ملتمسانه نظام ما نشسته بود، ناگهان متوجه مواضع شجاعانه و اصولگرایانه جدیدی در عرصه بالاترین سطح نهادهای بین المللی شد که در عمل با به چالش کشیدن همه سیاست های استکباری، به واقع جبهه کفر را دچار تردید و دودلی نسبت تاثیر تحریم هایی کرد که در ماه های اخیر مانورهای زیادی را داده بودند!.

نشریه صبح ایران به این همزمانی و همزبانی مباهات نموده و با استعانت از حضرت حق، مبتنی بر اندیشه های ناب رهبری معظم و سیره و منویات دکتر احمدی نژاد که علی گونه فتح الفتوح دیگری را به اردوی نظام جمهوری اسلامی ایران اهداء کرده، بنا دارد تا به منظور پرکردن خلاء های حرفه ای موجود در عرصه فعالیت های رسانه ای با بهره گیری از تجارب قبلی و استفاده از مدیران مجرب و نخبگان اندیشمند در سه جبهه ذیل به ایفای نقش بپردازد:

1- اطلاع رسانی سریع و شفاف از مسائل داخلی و بین المللی
2- تحلیل محتوا و آگاهی بخشی همه جانبه درباره مسائل اساسی با دو گرایش نقد و تمجید
3- ترسیم برنامه های نو، طراحی خلاقانه روش های مدیریتی و کمک به گره گشایی از مشکلات زمان و مقتضیات و ضرورت های آن جامعه ما را به سمتی رهنمون می کند که ما چاره ای جز افزایش شفافیت مواضع، تعیین تکلیف قاطع تر با اصحاب فتنه و نیز ترسیم مرزبندی های جدید با رفقای نیمه راه، سنگ اندازان مدعی همراهی و منتقدان غیر منصف نداشته و باورمان بر این است که برای تعیین سرنوشت فردای خویش، نباید دیرتر از این وارد کارزار شویم، چرا که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم با موجی از مخالفت های زیاده خواهان در نقاط عطف جامعه مواجه خواهیم بود و با بکارگیری تجربه های واصله در جریان فتنه 88 باید برای ساماندهی های جدید از هم اکنون پای کار بیاییم.

خوشبختانه با عنایت به گرایش هاي شدید جناب آقای دکتر احمدی نژاد به چهره های ارزشمند شمالی و مشخصا مرحوم کردان و بسیاری دیگر می توان با تلاش بیشتر در دو جبهه ملی و منطقه ای، ضمن کمک به تثبیت مجدد دولتمردان اصولگرا، شمال کشور را نیز که تا قبل از دولت های نهم و دهم در بن بست بی توجهی ها و قوانین دست و پاگیر و بی اعتباری ها و بی بودجه ای های کشنده، مرگ تدریجی را تجزیه می کرد، به توسعه همه جانبه اقتصادی و فرهنگی و علمی رهنمون ساخت.

صبح ایران، برگ برنده جدید اصولگرایان قاطعی است که با کیاست مومنانه و تحمل مجاهدانه، در تکاپوی جلوگیری از تکرار حاکمیت مافیای قدرت و ثروت اند و هرگز تن به سازش و معامله و فروش سهام قدرت و ثروت به بیگانگان و خودی نماهای بیگانه صفت نداده و اعتقاد راسخشان بر این است که انقلاب اسلامی و مدیریت های منسوب به نظام را براساس وصایای امام راحل و رهنمودهای رهبری معظم از نفوذ نااهلان و نامحرمان مصون نگه دارند.

بنابراین انتظار معمول صاحب امتیاز، مدیر مسوول سردبیر و سایر دست اندرکاران نشریه سراسری و کثیر الانتشار صبح ایران از همه شهروندان عزیز، استقبال مشتری منشانه و محتواگرایانه از این رسانه مکتوب در دو بعد هم اندیشی و نقادی فکورانه است که طبعا نمی تواند با توجه به تجزیه چندین ساله ما در عرصه مطبوعات و سایر سوابق رسانه ای، انتظار دور از دسترسی باشد.

در پایان لازم می دانم تا پوزش و دلتنگی ام را بخاطر فاصله چندماهه از فعالیت های حرفه ای و مستقیم رسانه ای که به واسطه کثرت مشغله های ناشی از مسوولیت های متعدد اجرایی و فرهنگی ام اتفاق افتاده ابراز داشته و با صراحت بیان می کنم که با توجه به زیبایی ها و هیجانات زندگی بخش دنیای فعالیت های رسانه ای، این اتفاق در هیچ شرایطی در زندگی سیاسی و فرهنگی و علمی ام تکرار نخواهد شد!