باز هم روابط عمومي ها
...روابط عمومی ها باید از طریق تهیه طرح های ارزیابی تمامی فعالیت های سازمان را رصد کنند.(يادداشتي از ايرج نيازآذري،روزنامه نگار-بابل)
آبان ماه سال گذشته سمینار مسائل اجتماعی در دانشگاه مازندران برگزار شد.این سمینار به دنبال مساله یابی و ارائه راهکارهایی برای توسعه مازندران و بیان موانع توسعه نیافتگی استان بود.
سمیناری که مثل خیلی از همایش های علمی پس از برگزاری به بوته ی فراموشی سپرده شد،چون افتتاحیه این دسته از سمینار ها برای دستگاه های اجرایی صرفه دارد.
استفاده پیوسته و مستمر از پژوهش های علمی جامعه دانشگاهی حلقه مفقوده نظام تصمیم گیری در کشور ماست.
استان مازندران در ایام برگزاری سمینار مذکور در سال گذشته درگیر معرفی بیستمین استاندارش بوده و مراسم جابه جایی استاندار خبر اول استان شد.
همچنین در اوایل آبان ماه جاری همایش ملی ارزیابی اجتماعی طرح های عمرانی به همت اداره کل مطالعات اجتماعی شهرداری تهران در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
این همایش ملی یکی از کاربردی ترین و مهمترین همایش هایی بود که در سال های اخیر در کشور برگزار شد.
نمی دانم چقدر مدیران و کارشناسان سازمان ها و دستگاه های اجرایی از این همایش ملی استفاده نموده اند اما استدعای این قلم از روابط عمومی ها این است که در اجرای یکی از رسالت های خطیر حرفه ای مباحث این نشست علمی را در اختیار مسئولان و کارشناسان سازمان خود قرار دهند.
با این مقدمه کارگاه آموزشی مدیران روابط عمومی دستگاه های اجرایی استان در چالوس را بهانه قرار دادم تا درباره نقش روابط عمومی ها در ارزیابی اجتماعی طرح های توسعه قلم بزنم.
بدون تردید ورود روابط عمومی ها به مباحث این چنینی اهتمام به امور زیربنایی و کارشناسی در سازمان هاست و قدر و منزلت روابط عمومی ها را افزایش می دهد.
وقتی پژوهش و افکار سنجی یکی از وظایف روابط عمومی هاست جایگاه و کارکرد آن همین ارزیابی هاست.
روابط عمومی ها باید از طریق تهیه طرح های ارزیابی تمامی فعالیت های سازمان را رصد کنند؛ چه آنکه ارزیابی طرح ها این امکان را به تصمیم سازان سازمان ها می دهد که برای ادامه ، تکرار یا توقف پروژه ها اتخاذ تصمیم کنند.
ارزیابی طرح های عمرانی ، بررسی آثار اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی- اقتصادی پس از اجرای طرح هاست،هرچند که برخی مطالعات قبل از اجرای طرح ها صورت می گیرد.
مهمترین وجه ارزیابی اجتماعی طرح ها بررسی میزان رضایت مندی مردم از اجرای پروژه هاست . چه بسا دولت در یک منطقه ای هزینه هنگفتی را صرف می نماید ولی رضایت مردم کسب نمی شود،لذا از تکرار طرح های مشابه در مناطق دیگر جلوگیری می شود.
از دیگر آثار ارزیابی اجتماعی طرح معرفی کامل طرح برای استفاده کنندگان آن می باشد چه آنکه طرحی در منطقه ای اجرا می شود اما بهره برداران و ذی نفعان گاهي در جریان کامل اثرات اجرای طرح نیستند.
امیدوارم شورای روابط عمومی استان کارگاه آموزشی بعدی خود را پیرامون این طرح قرار دهد تا با افزایش مهارت های مربوط روابط عمومی ها بازیگر خوش نقش در معادلات سازمانی باشند.
ايميل نويسنده:(irajniaz@yahoo.com)
- يکشنبه 30 آبان 1389-0:0
بی تردید روابط عمومی به عنوان بازوی توانمند از مهمترین حوزه های هر سازمانی است ولی متاسفانه در کشور ما هنوز به عنوان یک واحد لوکس و تزیینی عمل می کند و اکثر روابط عمومی ها ی بر اساس همان وظایف غلط ، شرح وظایف سازمانی خود را تعریف کرده و به امور تشریفاتی می پردازند.
امید آن داریم که با بهانه همین کارگاه های تبرکی !! افقی روشن برای غربت روابط عمومی ها باز شود!!