امروز 9 آذر ماه 89 مازندران میزبان سومین دوره و هشتادمین سفر استانی رییس جمهور و هیات دولت است و دکتر احمدی نژاد طی این سفر دو روزه ضمن دیدار با مردم استان و رسیدگی به مشکلاتشان به پیگیری مصوبات دور اول و دوم سفر خواهد پرداخت.

در آستانه سفر در میان اقشار مختلف مردم رفتیم و طی گفتگویی خواسته های آنان را از رییس جمهور پرسیدیم.آنچه در زیر می خوانید حاصل این گفتگوهاست.

هادی نیکزاد جوان 24 ساله ای که روی نیمکت پارک با بی حوصلگی در حال ورق زدن روزنامه ای است در پاسخ به این سوال مان با لبخند تلخی ، بیکاری را مهم ترین دغدغه حال حاضرش با تحصیلات کارشناسی حقوق قضایی و داشتن همسر بیان می کند و با دلخوری می گوید:رییس جمهور در سفر گذشته از 750 میلیارد تومان سهم مازندران از منابع و تسهیلات ارزان قیمت برای اشتغال جوانان خبر داد،لیکن ما که ریالی از این سهم دریافت نکردیم و برای دریافت تسهیلات هم آن قدر به در بسته خوردیم که بی خیال تسهیلات شدیم و همچنان دربه در دنبال کار می گردیم.

در حال عبور از اطراف یکی از میادین شهر با روجا 29 ساله لیسانس بیکار که به پوسترها و بنرهای تبلیغاتی رییس جمهور خیره شده بود برخوردیم ،وی هم پاسخ به سوال مان معضل اشتغال جوانان را مهمترین مشکل جامعه می داند و معتقد است:بیکاری جوانان ما را به پرتگاه هایی می کشاند که خروج از آن غیر ممکن می نماید. وی با اندکی مکث و تامل ادامه می دهد:مانند سنگی که دیوانه ای به چاه می اندازد و هزاران عاقل از در آوردنش عاجز می مانند!لذا از رییس جمهور می خواهم به دور از رابطه ها افراد مستعد را شناسایی کند و اشتغال را که همانند توپی در انحصار افراد خاص است درآورد.

امینی کارمند 32 ساله یکی از ادارات استان هم خطاب به دکتر احمدی نژاد گفت:آیا پس از 6 سال از عمر دولت هنوز رییس جمهور به این نتیجه و جمع بندی نرسیده است که کارگزاران شایسته ای به کار نگماشته تا جایی که اکنون در آستانه سفر مدیران اجرایی استان در به در دنبال پروژه هایی برای افتتاح و بهره برداری هستند تا به هیات دولت بقبولانند مصوبات سفرهای گذشته اجرایی شده است؟!در صورتی که مشکلات در مازندران بیداد می کند و هنوز هیچ یک از مصوبات کلیدی در استان عملی نشده است.

 در یکی از خیابانهای شلوغ شهر باعلی میرزا پور لیسانس مکانیک که به همراه همسرش با انبوهی کاغذ به سوی بانک می رود وارد گفتگو شدیم.وی که به شدت از روند اعطای تسهیلات گله مند است می گوید:دولت باید در دادن تسهیلات ، تسهیل! نماید و بهره بانکی را کاهش دهد ،جوانی مانند من که با هزار زحمت تازه شغلی پیدا کرده، برای دریافت وام باید با مشقات فراوان از 7 خوان که نه 70 خوان بانکی بگذرد تا یکی، دو میلیونی بگیرد ،تازه هنوز وام به حساب مان نرفته دفترچه اقساط را تحویل مان می دهند و دغدغه باز پرداخت تا سال ها گریبانگیرمان خواهد بود؛حال بماند که سودش با چه فرمولی محاسبه می شود! ضمن اینکه سهام عدالت هم به ما به عنوان گارگران صنعتی تعلق نمی گیرد و جای تعجب است که این دیگر چه نوعی از عدالت است؟!

احترام فروغی به عنوان یک زن سرپرست خانوار در صف نانوایی از رییس جمهور می پرسد که چه اقدام مثبتی برای این دسته از زنان کرده است،زنانی که با مشکلات فراوان آبرومندانه با دغدغه های فراوان زندگی را اداره می کنند و اگر مشغول باشند از آنها به معنای واقعی کلمه بیگاری می کشند؟

 دخترش مائده 17 ساله هم از وضعیت کنکور می نالد و با عصبانیت می گوید :چرا تکلیف کنکور را مشخص نمی کنند؟ هر بار خبرهای متفاوتی می شنویم که ما را سردرگم می کنند.

 درون تاکسی علی امیری 53 ساله هم ازبی برنامه بودن دولت در یارانه ها و سهام عدالت برای مشاغل آزاد گله مند است و می گوید :پس ما در کجای این برنامه قرار داریم؟ ما حتی جزو 10 دهک اول جامعه محسوب نشدیم در صورتی که درآمدمان با این اوضاع به هم ریخته اقتصادی کفاف زندگی مان را نمی دهد.

محمد 28 ساله به عنوان یکی از مسافران تاکسی هم از وضعیت بنزین می گوید و از رییس جمهور می خواهد قیمت بنزین را آن قدر بالا نبرد که مردم در عصرماشینی امروز حتی از مسافرت های درون شهری محروم شوند ضمن اینکه صف های طویل جایگاه های گاز طبیعی هم مردم را کلافه کرده است و باید فکری اساسی دراین زمینه شود.

صادقی کشاورز 60 ساله منطقه گهرباران ساری هم از وضعیت بی آبی این مناطق می نالد و می گوید: به دلیل نرسیدن آب سد سلیمان تنگه به این مناطق زمین های زراعی ما بایر است و اگر کشتی هم می شود هزینه هایش در نمی آید و به زحمتش نمی ارزد ،به طوری که از هر یک هکتار زمین فقط یک تن گندم دریافت می کنیم در صورتی که باید 6 تن در هکتار گندم تولید کنيم. وی ملتمسانه از رییس جمهور می خواهد دستوری دهد، آب سد به هزاران هکتار از زمین های مستعد این منطقه آورده شود.

علی عظیمی دانشجو هم از کمبود امکانات رفاهی و ورزشی جوانان می گوید و معتقد است اگر به جوانان و آینده آنان توجه بیشتری شود و برخی از کارگزاران اجرایی خودخواهانه فقط امکانات و رفاهیات را برای خود نخواهند ،مشکلات رفع می شود.

 اسدی کارگر 40 و دارای مدرک لیسانس در یکی از خیابانهای شهر در پاسخ به سوال مان از بی توجهی مسولان به بحث گردشگری استان گله می کند و می گوید:مازندران سالانه 15 میلیون گردشگر را پذیراست ولی هیچ گونه بهره برداری در این زمینه نمی کند در صورتی که می تواند با وجود این همه گردشگر از نظر اقتصادی رشد چشمگیری یابد.

 مهدیان 28 ساله هم می گوید :از رییس جمهور می خواهم بحث اشتغال جوانان را عملی نماید و به اجحاف و تبعیضهای موجود در به کارگیری جوانان در ادارات توجه و رسیدگی کند چون در حال حاضر بسیاری از جوانان شایسته بیکار هستند و افراد دیگر یا بهتر بگوییم" از ما بهتران" بر اساس رابطه با باند بازی و پارتی بازی سر کار می روند و متاسفانه در ادارات هم کمتر کسی سر جای خودش است و هرکه پارتی و عامل نفوذی قوی تر و قدر تری داشته باشد در پستی بالاتر مشغول می شود.

این گزارش مروری کوتاه به برخی از مشکلات مردم داشت. البته ما معتقدیم مشکلات و معضلات حل نشده و مصوبه های عملی نشده فراوانی در استان وجود دارد که اگر عوامل اجرایی استان همت گمارند بسیاری از آنها به سرانجام می رسد و مردم نتایج شیرین و مثبت این اقدامات را خواهند چشید.

ايميل نويسنده:(heyran55@yahoo.com)