عزاداری يا معامله؟
...عزاداری ها تبدیل به معامله با ائمه شده و هر روز بازار این معاملات داغ تر می شود! عده ای هم برای خوردن آش و پلو نذری با ایل و تبارشان قرار می گذارندکه: « امسال تاسوعا يا عاشورا به فلان روستا برویم،پذیرایی آنجا بی نظیر است!»(يادداشتي در آسيب شناسي برخي مراسم و باورهاي ماه محرم؛از ربابه حسین پور،خبرنگار-ساري)
محرم ماه تكرار درس رشادت و آزادگی، شجاعت و بندگي ، مبارزه با ظلم و ستم است.این روزها به هر كجا كه قدم می گذاریم، پرچم‌ها و بيرق‌هاي عزا گسترانده شده، همه عزادار و سیاه پوش سرور آزادگان جهانند و هر کس به نوعی با حضور در دسته های عزاداری،ارادت خود را به مولای مظلوم شان ابراز می کنند .
حسین اما چهره ناشناخته ای ندارد که هرسال با دسته روي و راه اندازي هيئت و مجلس عزاداری و نوحه سرایی بخواهیم او و خاندان پاکش را معرفی کنیم.
او در عهد خود به ما درس آزادگی و سر فرود نیاوردن زیر شلاق ظلم و ستم در برابر یزیدیان زمان را آموخت.
حسینی که در عهد خود برای ظلم ستیزی و یاوری مظلومان و اصلاح امت جدش قیام کرد و نهضت خونین عاشورا را خلق نمود و در این راه پر صلابت و استوار حتی شش ماهه اش را در مسلخ عشق قربانی کرد.
آن قيام برای این نبود که امروز برخي دختران و پسران ما در ایام محرم به بهانه عزاداری با شور و شعف قرار ملاقات(!) و با پوشش های نامناسب از خانه ها بیرون زده و در خیابان ها و کوچه ها پرسه بزنند!
وقتی در شب های عزاداری، دخترکان با چهره بزک کرده و با پالتوهای کوتاه و پسرکانی با ابرو های گرفته و موهای فشن که با شلوارهای جین فاق کوتاه در مراسم حاضر می شوند و فارغ از صدای طبل و زنجیر و نوحه های جانسوز مداحان درحال لبخند زدن و قرار و مدار هاي خود هستند،مواجه می شویم ،بر خود می لرزیم که به کجا می رویم؟!
چرا عزاداری های ما چنین آلوده به گناه و معصیت شده ؟!این ها همسن و سال علی اکبر امام حسین و قاسم امام حسن و بسیار بزرگ تر از سکینه و رقیه هستندکه مستانه در حال عشق بازی و نشاطند و یادشان رفته برای چه این جایند؟
عزاداری حسین عبادت است نه نمایش.عده ای علم و کتل حمل می کنند و سیل عظیم جمعیت چندین برابری دسته های عزادار به تماشا می پردازند!
دسته می رود و عده ای آش نذری می دهند تا شايد به حاجت شان برسند!
عزاداری ها تبدیل به معامله با ائمه شده و هر روز بازار این معاملات داغ تر و داغ تر می شود! و عده ای هم برای خوردن آش و پلو نذری با ایل و تبارشان قرار می گذارندکه: « امسال تاسوعا يا عاشورا به فلان روستا برویم، پذیرایی آنجا بی نظیر است!»
و در این آشفته بازار متاسفانه عده ای از مداحان و سخنرانان هم،بدون آن که حتي يک بار کتاب هاي"تحريفات عاشورا" و" حماسه حسيني" استاد مطهري را خوانده باشند، برای گرم کردن مجالس شان به برخي تحریفات متوسل می شوند تا شايد اشک بیشتری از دیدگان اندک مردمان پای روضه و منبر جاری شود.
آنها به جای تبیین اهداف قیام عاشورا و اقتدار شهدای کربلا تنها به بیان مظلومیت شان می پردازند و گاهي آن قدر در پردازش ها پیشروی می کنند که خاندان پر صلابت و پاک امام را ناتوان و ضعيف نشان می دهند که مخاطب یادش می رود امام خود مقتدرانه و با اختیار این راه مقدس را برگزیده بود.
به قول دکتر شریعتی افسوس که به جای افکارش زخم های تنش را نشان مان دادند و بزرگ ترین دردش را بی آبی نامیدند! در صورتی که حسین تشنه لبیک بود و چنین حرکت هایی در بزرگداشت نهضت خونین امام حسین با فلسفه قیام عاشورا سنخیتی ندارد!
عاشورا روز جشن جلوه آزادگی انسان است. روزی که باید به صدای هل من ناصر ینصرنی حسین که 14 قرن است در گوش زمان پیچیده و یاری دهنده ای می طلبد ،لبیک گفت.
امروز باید به گونه ای دیگر به حسین لبیک گفت، ادامه نهضت عاشورا امروز در مقابله با ظالمان و ستمگران و یزیدیان زمان است.
امروز به فرموده امام حسین (ع)«چگونه بر بت های بی جان سنگ بیندازم در حالی که بت های زنده بر مردم ظلم روا می دارند» باید به جای لعن و نفرین بر یزیدیان 1400 سال پیش با ظالمان عصر حاضر که برای رسیدن به امیال پست حیوانی خویش بی رحمانه ترین ظلم ها را به مردم روا می دارند،جنگید!
لبیک به حسین امروز جلو ه ای دیگر دارد ،عزاداری و برپایی مراسم دسته روی و سینه زنی تنها بخشي از پاسخ به ندای« هل من ناصر ینصرنی» حسین است.
امروز این پاسخ در نبرد با متقلبان نقابدار است نه گریه و عزاداری صرف بر حسینی که آزادانه زیست و شهید شد.« در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند و بر حسینی می گریند که آزادانه زیست و آزادانه مرد »
امروز دیگر سلاح ها شمشیر و نیزه و مقابله ها رو در رو نیست.امروز دشمنان با امواج ماهواره ای و اینترنت و هزاران شیوه جدید،پشت پرده و نقاب بر چهره به جنگ آمده اند و متاسفانه در این میان گروهی هم خواسته یا ناخواسته آب به آسیاب دشمن ریخته و با آنان هم آوا شده اند.
جنگی که از مدت ها پیش شروع شده و حضور دختران و پسران ما با ظاهری چنین آراسته در مراسم عزای برترین مخلوق عالم که حتی فرشتگان هم عزادارند ،جلوه ای از نفوذ دشمن در درون است.
باطن جوانان ما پاک و بی آلایش است.این جلوه ها نتیجه کم کاری و سهل انگاری مسئولان دغدغه مند مناصب و پست های کذایی دنیایی و نيز برخي خلا های موجود است که دامن گیرمان شده است.
ای که دستت می رسد کاری بکن/ پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار!
ايميل نويسنده: heyran55@yahoo.com
- يکشنبه 19 دی 1389-0:0
در مورد اين مطلب ، اين دو تا ادرس رو هم ملاحظه كنيد مطالب خوبي نوشته اند ! :
http://zvm.parsiblog.com/1863279.htm
و
http://zvm.parsiblog.com/1808604.htm - يکشنبه 28 آذر 1389-0:0
با نویسنده موافق نیستم چون همش با منفی نگری مطلب نوشته
- پنجشنبه 25 آذر 1389-0:0
mer30 khanum/khub bud
- چهارشنبه 24 آذر 1389-0:0
....امروز بسیاری از نوجوانان نه تنها فلسفه عاشورا نمی دانند بلکه عده ای هم نمی خواهند که آن ها بدانند. به هر صورت دست مریزاد.
- چهارشنبه 24 آذر 1389-0:0
... اگر تعصبات جاهلانه را دور بیندازیم میتوانیم خوب تصمیم بگیریم.
- چهارشنبه 24 آذر 1389-0:0
آن ها که سن و سالی دارند و از روی انصاف حرف می زنند می گویند تا بود چنین بود ! مراسم ماه محرم سنتی هزار ساله است . یک سنت اجتماعی است . معجزه بزرگ این ایام جمع شدن مردم و دور هم بودن آن ها است . نوعی آمیختن که نبض زندگی را تند تر می کند . هر کس بهره خود را می برد . هر کس به درجه و علو شان خود فیض می برد . معجزه امام حسین (ع) همین است . شکر گزار حرمت او هستیم که برای گردهم آمدن پیر و جوان ، درس خوانده و درس نخوانده ، دارا و ندار ، دختر و پسر ، فامیل و غیر فامیل ، معمم و مکلا اجازه نامه ای چنین صادر نمود که هیچ داروغه و شحنه ای نتوانست آن را باطل کند . با هم و در کنار هم غذا خوردن ،و ملاقات جوانان با یکدیگر را این چنین خوار معرفی نکنیم . بیایید به این سنت ها نگاهی وسیع بیندازیم و قدر شناس آن باشیم .
- سه شنبه 23 آذر 1389-0:0
از نویسنده ممنونیم که بعضي کج روي ها و آفت هاي عزاداري را به درست اشاره کردند.
- سه شنبه 23 آذر 1389-0:0
مطلب زيبا و درخور توجهي بود.من هم با نويسنده درمورد بندهاي مختلف او موافق.دست شما درد نکنه
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
