دودي به چشم کارگران
دريابيگي-دبير خانه کارگر مازندران- گفت:با توجه به اجرای هدفمند کردن یارانه ها و افزایش قیمت انرژی و سوخت باید به فکر کارگران باشیم نه اینکه آن ها دست به تجمع بزنند و شعار بدهند و بگویند ما گرسنه ایم-درمازندران خصوصی سازی تنها در یک واحد نیمه کاره خوب انجام شد:شرکت کشت و صنعت شمال.
تجمع چند روزه کارگران نساجي مازندران به خاطر دريافت نکردن چندماه حقوق عقب افتاده بهانه اي شد تا همکار ما -عاطفه خيرخواه-با نصرالله دريابيگي-فعال کارگري و دبير تشکيلات خانه کارگر مازندران-به گفت و گو بنشيند.
دريابيگي در بخشي از اين گفت و گو اظهار داشت:اساس تفکر مسوولان ما خصوصا مسوولان عالی رتبه کشور و به ویژه تنظیم کنندگان قانون اساسی بر این بوده که رابطه فقر و غنا کوتاه شود و این بدان معناست که عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت بین آحاد جامعه خصوصا کارگران به طور واقعی به وجود آید، اما متاسفانه اهداف اجرای این بند از قانون اساسی در مازندران به گونه ای وارونه به اجرا درآمده است.
وي براي نمونه به شرکت ذغال سنگ البرز مرکزي در سوادکوه اشاره کرد و افزود: یکی از بزرگ ترین واحدهای تولیدی و صنعتی مازندران بوده، زمانی از وجود 8000 کارگر در 15 سال گذشته بهره مند بود در حالی که امروز تعداد نیروی انسانی اش به کمتر از 1000 نفر تقلیل یافته است و با رخ دادن جریان خصوصی سازی، معادن اقماری این واحد صنعتی که بصورت پیمانکاری اداره می شد تعطیل شد.
دريابيگي گفت:متاسفانه تنها چیزی که در اجرای اصل 44 مورد توجه واقع نشد توجه به نیروی انسانی و اجرای واقعی این اصل یعنی تحقق واقعی عدالت اجتماعی است و کارگاران نه تنها امنیت شغلی در این واحدها ندارند، بسیاری از آنها چندین ماه هم حقوق دریافت نمی کنند.
اين فعال کارگري به شرکت نساجی چوخا در مرکز استان اشاره کرد و گفت:اين واحد یکی از بهترین واحدهای استان بوده به طور کلی تعطیل شد و کارگران عزیز آن دچار مشکلات روحی، معیشتی و اقتصادی شدند و امروز به اجبار بازخرید يا بازنشسته شده اند و این واحد بزرگ به خیل واحدهای تعطیل شده پیوست، شرکت تخته سه لایی شهید رجایی هم زبانزد خاص و عام است که مبرا از این جریان نبوده و نیست.
به گزارش خبرنگار مازندنومه،دربابيگي تصريح کرد: نساجی مازندران که روزی سنبل نساجی های خاورمیانه بود امروز به خاطر سیاست های غلط اقتصادی نیمه تعطیل شد و علی رغم تلاش دولت های مختلف از قبیل دولت سازندگی، اصلاحات و دولت نهم و دهم که همه قول مساعد به رونق دوباره این صنعت در قائم شهر دادند متاسفانه 10هزار کارگر به هزار نفر تقلیل یافتند و این کارگران عزیز هم بیش از هفت ماه از سال گذشته و امسال حقوق دریافت نکردند.
وي ادامه داد: در جنگ نابرابر میان فقر و غنا هزاران کارگر بازخرید شدند و زن وفرزندان شان در این شهر (قائم شهر) از حداقل ها نیز در حال حاضر محروم اند یعنی بیمه نیستند، معیشت شان مخدوش شده و مشکلات فراوان روحی، روانی، اقتصادی و فرهنگی و حتی معنوی و دینی به آن ها تحمیل شده است.
دبیر تشکیلات خانه کارگر مازندران ادامه می دهد: درخصوص وضعیت نساجی مازندران همین بس که امروز علی رغم قول مساعد و دلسوزانه رئیس جمهوري در جمع مردم شریف قائم شهر مبنی بر بازسازی این واحد قدیمی صنعت نساجی کشور، مقامات استانی به جای تعهد به فرمایش آقای رئیس جمهوري و اجرای تعهدات دولت ، زمزمه های نفاق و دو دستگی را سر می دهند که این به نفع کشور، استان و قائم شهر و صنعت کهن نساجی نیست و دود اصلی این اتفاق های ناخوشایند به چشم کارگران عزیز خواهد رفت.
وي با اشاره به اين نکته که سال جدید در راه است،افزود:با توجه به اجرای هدفمند کردن یارانه ها و افزایش قیمت انرژی و سوخت باید به فکر این قشر باشیم نه اینکه کارگران دست به تجمع بزنند و شعار بدهند و بگویند ما گرسنه ایم.
دبیر تشکیلات خانه کارگر مازندران در بخش ديگري از اين گفت و گو به مازندنومه گفت: در جریان خصوصی سازی- که متاسفانه در مازندران نه تنها خصوصی سازی انجام نشد بلکه چوب حراج به بنگاه های اقتصادی زدند- در بابل روغن نباتی شکوفه- که یکی از بهترین واحدهای مواد غذایی در استان بود- کارگرانش در بدترین شرایط به سر می برند، این واحد هم اکنون تعطیل است و کارگرانش چندین ماه است که حقوق دریافت نکرده اند.
دریا بیگی می افزاید: به عنوان خادم کوچک امور کارگری می خواهم بگویم درمازندران خصوصی سازی تنها در یک واحد نیمه کاره خوب انجام شد:«شرکت کشت و صنعت شمال (روغن نباتی غنچه)»؛ که در دوران تصدی سازمان صنایع ملی و بانک صنعت و معدن که در بدترین شرایط سوء مدیریت اداره می شده پس از انتقال به بخش خصوصی عامل رشد و شکوفایی و تقسیم عادلانه ثروت و عامل آرامش مردم و کارگران آن فراهم آمده بود ولی متاسفانه بعد از گذشت چندین سال این واحد صنعتی به بخش خصوصی دیگری منتقل شد و هم اکنون همه کارگران نگران آینده خودشان هستند.
دبیرتشکیلات خانه کارگر مازندران به آمل هم اشاره می کند:از شهر آمل بگویم که بسیاری از واحدها در جریان خصوصی سازی تعطیل شدند، واحد بزرگ نساجی بابکان دچار بحران شد.
دریابیگی ادامه داد: در غرب مازندران دو واحد شرکت بهدشت شمال در چمستان نور که تحت پوشش گروه اقتصادی بنیاد شهید فعالیت می کرد بعد از خصوصی سازی به طور کلی تعطیل شد و در تنکابن باید به شرکت خزرخز تنکابن اشاره کرد که بعد از خصوصی سازی که زیر پوشش بانک صنعت و معدن بود به فهرست کارخانجات تعطیل شده استان پیوست.
متن کامل اين گفت و گو را در ستون گزارش مازندنومه بخوانيد:
http://www.mazandnume.com/?PNID=V11781