گنگرج گلا روستایيست زیبا و باصفا در آمل.سابق بر اين اهالي روستا برای رفتن به شهر از الاغ و اسب استفاده مي کردند.بعدها جاده محل را آسفالت کردند و زمان رسيدن از شهر به روستا و برعکس کوتاه تر شد.

جاده آسفالت شد تا روستاييان در رفاه بيشتري قرار گيرند،تا پشت وانت سوار نشوند و در مسير خاکي،گردو غباري نشوند،تا محصولات خود را سريع تر به شهر ببرند و...اما راه مناسب غريبه هايي را وارد روستا کرد.

 هجوم آورند به گنگرج کلا و ساخت وساز شروع شد. قیمت زمین ها بالا و بالاتر رفت. ساختمان هايي با سبک مدرن و امروزی-که حتي نمونه آن ها در شهر هم پیدا نمی شود-در روستا ساخته شد.

مردم روستا از بافت و معماري جديد محل شان ناراحتند.مي پرسند چرا خانه های قدیمی را خراب می کنند و بناهاي خشک جدید درست می کنند؟

يکي از اهالي از آمدن افراد غریبه به روستا گله داشت.مي گفت: که آلان نصف اهالی از غریبه ها هستند و روستا دارد کم کم آن ضفای خود را از دست می دهد.

 پیرمردی دیگری تکیه داده بود به درختي تنومند. سلام کردم و رفتم نزديکش.مي گفت: در زلزله شديد سال  1336 تمام ساختمان هاي روستا، به جز یک خانه ویران شد. و اهالي در مکان دیگري ساکن شدند.پيرمرد مي گفت: بازهم زلزله دیگری آمد و مردم به کنار امامزاده سیف الدین مهاجرت کردند.

از کنار او گذشتم.دوباره به ساختمان های جدید نگاه کردم که در 3 طبقه درست شده بود.آيا این بناها توان مقابله با زلزله را دارد؟

 به طرف جنگل حرکت کردم. به زمین ها و جنگل هم رحم نکرده بودند. زمین ها را تقسیم کرده و دور آن را سیم خاردار و دیوار کشیده بودند.

همين چند روز پيش سیل بزرگي در کلاردشت حادثه ساز شد.نمي دانم آقايان چرا در برابر ساخت وساز غیرمجاز مقاومت نمي کنند؟ آیا برای کسب درآمد و پول،بايد روستا را چون شهر به هم ريخت و  سيمان وآهن را جاي درخت و گل وسبزه کاشت؟!

 احساس نمی کنید ازبین بردن سنت ها و خانه های قدیمی پل ارتباطي نسل امروز را به نسل گذشته نابود مي کند؟ چه بلائی برسر خود و فرزندان مان می آوریم ؟ 

ايميل نويسنده: (amol_ali2006@yahoo.com)