چند روزي است (از17 سپتامبر2011 )تاکنون خيابان "وال استريت"نيويورك كه مركز و سمبل  نظام سرمايه داري آمريكا يا جهان كاپيتاليست است، شاهد حضور مردم معترض است كه ظاهرا يه عنوان اعتراض به وضعيت معيشتي به طور خودجوش جمع شده اند و مدعيند ۹۹ ٪جامعه آمريكا را تشكيل مي دهند.

آن ها به اين خيابان آمده اند تا فرياد اعتراضشان را به گوش ناشنواي مقامات سياسي و اقتصادي آمريكا برسانند  و جنبشي پايه گذاري كرده اند به نام " وال استريت را تسخيركنيم."

هر روزكه مي گذرد بر تعداد معترضان افزوده مي شود و وسعت آن افزايش پيدامي كند.جنبش اقشارمتوسط و پائين دست نيويورك را متوجه خود نموده وگروه هاي جديدي در سراسرآمریکا ابراز همبستگي مي كنند و به آنها ملحق مي شوند.

به احتمال درآينده نزديك تظاهراتي مشابه آنچه در وال استريت شاهدآن هستيم بسياري ازشهرهاي مهم وبزرگ ايالات متحده را درخواهد گرفت و وال استريت به يك حركت فراگير اعتراضات اقتصادي تبديل مي شود و موجي را در جامعه امريكائي پديد مي آورد؛نظير آنچه دردهه 70 ميلادي روي داد.

درآن سال ها مردم خشمگين آمريكائي براي اعتراض به جنگ ويتنام تظاهرات بزرگ وگسترده اي را راه انداختند و استراتژيست هاي آمريكائي را واداركردند تا در استراتژي جنگ طلبانه آمريكا تجديدنظركنند .

  از اينكه تصوركنيم اعتراضات مردم در وال استريت وساير شهرها و ايالات به وضعيت معيشتي نظام سرمايه داري ، آمريكارا متزلزل خواهد كرد حداقل دراين مقطع خيلي ساده انديشانه است،ليكن اعتراضات اخير واقعياتي را منعكس کرد، اينكه :

      اولا-شرايط اقتصادي كشورهاي سرمايه داري چه آمريكائي و چه اروپائي رضايت بخش نيست و این کشورها در حال درگيرشدن با معضلات سهمگين و خطرآفرين هستند . آنچه كه درسال 2008 كليدخورد وسياستمداران و اقتصاددانان غربي تلاش كردند با تزريق پول به بانك ها وشركت هاي بزرگ از بدترشدن قضيه جلوگيري كنند جوابگو نبود و اكنون به شكل ديگر و با شدتي بيشتر دامن غرب را گرفته است.

اگر آن ها برخورد جدي با اين معضلات اقتصادي و اجتماعي و درپاره ای مواقع  سياسي و نظامي، نكنند در وقتي ديگر و آينده اي نزديكتر دامنه آن گسترده ترخواهدشد و بنيان هاي انديشه كاپيتاليستي را سست تر خواهدكرد .

    ثانيا-تضادهاي داخلي آمريكا خصوصا بين جمهوريخواهان و دمكرات ها درحال شدت يافتن است.جمهوريخواهان تندرو براي خارج كردن دمكرات ها ازكاخ سفيد جنبش راست افراطي " تي پارتي "را راه مي اندازند و مخالفان آن ها جنبش وال استريت را تسخير نماييم را تشكيل مي دهند.

 هيچ بعيدنيست جنبش خيابان وال استريت با نظرموافق رهبران چپگراي حزب دمكرات راه افتاده باشد تا جمهوريخواهان را كه در مجلس نمايندگان اكثريت را دراختياردارند واداركنند درمقابل لوايح دولت اوباما و طرح هاي حزب دمكرات اين همه كارشكني نكرده،اقتصاد آمريكا را بيشتر دچارآسيب نكنند .    

     به هرحال ريشه جنبش خيابان وال استريت درهركجا باشد مهم اين است كه كاسه صبر اقشار آسيب پذير جامعه آمريكا به سرآمده و آن ها را راهي خياباني كرده كه بانك هاي بزرگ آمريكا درآن مستقرند.

پيش بيني اين که سرانجام اين تظاهرات به كجا ختم خواهدشد در شرايط فعلي مشكل است، اما اين نكته مشخص است که نظام سرمايداري با مشكلات جدي روبه روست واگر از هزينه ها ي نظامي كه در لشکركشي ها سلطه گرایانه هدرمي دهد و ساير هزينه ها نكاهد،آتشي خواهد شدبه خرمن سرمايه داران.