دوازدهم تا نوزدهم مهر ماه شهر ساری شاهد برپایی دومین نمایشگاه پوشش نور و نجابت تحت عنوان عفاف بود؛ نمایشگاهی که به گفته مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری با هدف ترویج پوشش و حجاب اسلامی در 3 بخش فرهنگی ،زنان سرپرست و پوشش اسلامی با 70 غرفه در 2هزار متر مربع و با عرضه بیش از 200مدل مانتو با الگوی اسلامی، در رنگ ها و طرح های مختلف و نیز انواع شال و چادر و روسری با حضور فعالان عرصه پوشاک داخلی در مصلای این شهر دایر شد.

 دریغ از 20 مدل مانتو در طرحهای اسلامی!

با توجه به تعریفها و تمجیدهای قبلي شرف الدین،منتظر گشایش این نمایشگاه بودم.عنوان 200 مدل مانتو در طرح های اسلامی هر فردی را مشتاق می کرد تا از این نمایشگاه دیدن کند.

با هیجان تمام برای یکی از دوستانم که اعتقادی به کیفیت اجناس درون نمایشگاه ها نداشت در مورد این نمایشگاه و غرفه های آن توضیح دادم تا اینکه بالاخره راضی شد در این بازدید همراهیم کند.

ساعت 11 صبح به مکان نمایشگاه رسیدیم. ابتدای مصلا بنر بزرگی نصب بود که در آن اطلاعات نمایشگاه درج شده بود.

 به دوستم گفتم:بنر را بخوان،نوشته بیش از 200مدل مانتو ، انواع چادر و مقنعه و روسری و شال و در کنار آنها غرفه های پاسخگویی به شبهات عفاف و حجاب و مشاور حضوری و نیز غرفه ویژه کودکان همراه با قصه گویی ، نقاشی و آموزش سفالگری...

دوستم با تعجب گفت: واقعا 200 مدل مانتو داره؟! به صحبت های شرف الدین در جمع خبرنگاران اشاره کردم و گفتم : آره داره،یعنی باید داشته باشه!

به ورودی نمایشگاه که رسیدیم از خلوت بودن نمایشگاه 2 هزار متری تعجب کردیم! با آنچه که در تصور ما بود فرق می کرد.

قبل از اینکه دوستم اعتراض کنه پیش دستی کردم و گفتم: حتما" داخل غرفه ها شلوغه!

آن چه که در نگاه اول به چشم می خورد سوت و کور بودن نمایشگاه بود؛انگار کمتر کسی از وجود چنین نمایشگاهي در ساری خبر داشت.

 غرفه های بی ربط!

گشتی در فضای نمایشگاه زدیم ! در نگاه اول غرفه عرضه دوربین های يک شرکت مربوط به صنایع و گل وگیاه نظرمان را جلب کرد. این غرفه چه ارتباطی با نمایشگاه داشت را به درستی نفهمیدیم!

هرچه دنبال مدل های مانتو با الگوهای اسلامی گشتیم،پیدا نکردیم.در سه چهارغرفه،مانتو عرضه شده بود که در مغازه ها هم وجود داشت و چیز نو و جدیدی هم نبود؛همان اندازه و سایز و رنگ و مدل. قیمت شان هم با بیرون تفاوت چندانی نداشت...

 جالب تر اینکه برخی از مدل ها از مد افتاده بوده که انگار فروشنده از فروش آنها در مغازه خود ناامید شده و به امید اینکه در این نمایشگاه به فروش برسد،آن ها را در معرض دید قرار داده بود.

 از چادر هم که به نوعی نماد پوشش اسلامی است در این نمایشگاه خبری نبود، مگر یکی دوغرفه، که چادر جشن عبادت هم در آن به نمایش گذاشته بودند، که آن هم تنوع چندانی نداشت.

در غرفه هایی که به عرضه روسری و انواع شال ها پرداخته بودند سری زدیم که البته درآنها تنوع دیده می شد. انواع شال ها و روسری در رنگ ها و مدلهای مختلف که همزمان طرح بستن و استفاده آن نیز از طریق مانیتور جلوی پیش خوان غرفه ها نمایش داده می شد.

در ادامه از کنار غرفه پاسخگوی به شبهات و مشاور حضوری رد شدیم.یکی دو نفر را دیدیم که درون این غرفه ها در حال خارج شدن هستند و از چهره آنان می شد فهمید راضی بودند .

 سری هم به غرفه کودکان و ایستگاه نقاشی زدیم. آن جا صندلی ها و میزها با تربیت زیبایی چیده شده بود، ولی خبری از مسئول غرفه و بچه ها در آن نبود.

در غرفه دیگر انواع تاج ها و گیره های سر تزیین شده به همراه لباس عروس و مجلسی نظرمان را جلب کرد. وقتی با مسئول غرفه صحبت کردیم،گفت خودش آموزشگاه دارد و هرکس در این یک هفته در نماشگاه برای آموزش ثبت نام کند از تخفیف هم برخوردار می شود.

در سمت راست نمایشگاه مکانی را برای موسسات خیریه در نظرگرفته بودند. این موسسات با تولید و تهیه انواع ترشیجات ، مقداری غذاهای خانگی ، تعداد محدودی از صنایع دستی که بیشتر بافتنی های تزیینی بودند و چندجلد کتاب دراین نمایشگاه حاضر شده بودند.

ضعف در اطلاع رسانی!

 بعداز کلی گشتن از یافتن حتی یک مانتوي مناسب ناامید شدیم و تصمیم گرفتیم با چند نفر از غرفه داران و بازدیدکنندگان در خصوص کم و کیف نمایشگاه صحبت کنیم.

 خانم کاوه که در غرفه فنی و حرفه ای نشسته بود با عنوان اینکه من مدیرآموزشگاه هستم و به دلیل اینکه قبل از عید نمایشگاه داشتم از سوی فنی و حرفه ای به این نمایشگاه دعوت شدم، گفت: نمایشگاه از نظر فضا و دسترسی خوب بود ولی انتظار داشتیم بازدیدکننده های بیشتری مراجعه کنند.

 یکی دیگر از غرفه داران فنی و حرفه ای وارد گفتگوی ما شد و در تکمیل صحبت های کاوه تصریح کرد: به دلیل اینکه تبلیغات ضعیف بوده و اطلاع رسانی به خوبی نشده ، بازدیدکننده چندانی ندارد، به طور مثال در میدان شهدا هیچ بنری را نصب نکردند و صدا و سیما هم کم کاری کرده و فقط یکبار خبراین نمایشگاه را کار کرده است و هرکس که وارد نمایشگاه می شد عنوان می کرد نمی دانسته اجناس فروشی هم دارند ، تصور می کرند تنها نمایشگاه است .

 این خانم با اشاره به اسم نمایشگاه ادامه داد: نامگذاری این نمایشگاه به گونه ای بوده که بیشتر آقایان گمان می کنند این نمایشگاه ویژه بانوان است و به درون نمایشگاه نمی آیند یا اینکه عنوان پوشش و حجاب در این نمایشگاه باعث شده فقط افرادی که پوشش را رعایت می کنند برای بازدید بیایند!

 از این غرفه خارج شدیم. به دو دختر دانشجوی پزشکی اهل ساری و گرگان برخورد کردیم که یکی از آنها چادری و دیگری مانتویی بود. در مورد نمایشگاه سوال کردیم. آنها معتقد بودند با وجود اینکه این نمایشگاه اسمش حجاب بوده غرفه هایی در آن دیده می شود که هیچ ربطی به موضوع حجاب نداشت!

آن ها گفتند: دردانشگاه ما چند وقت پیش نمایشگاهی با موضوع حجاب برپا کرده بودند که خیلی شیک تر و بهتر از اینجا بود.

به سراغ خانم عسگریان 41ساله ، خانه دار و مادر دو دختر 17 و 13 ساله رفتیم. نظر او را در مورد نمایشگاه جویا شدیم . وی گفت: من اطلاعی از وجود این نمایشگاه نداشتم .از این جا رد می شدم دیدم نمایشگاه برپاست و داخل شدم و یک گشتی هم زدم. خوب بود ولی قیمت های یک جنس درتمامی غرفه ها یکسان نبود و برخی از مدل ها و رنگ های مانتو مثلا قرمز خیلی پر رنگ برای این نمایشگاه مناسب نبود.

 در این هنگام خانم قنبری- غرفه دار مرکز پوشش های اسلامی که از بابلسر به این نمایشگاه دعوت شده بود- وارد مصاحبه ما شد و با تاکید بر اینکه این نمایشگاه اصلا تبلیغات نداشته گفت: با وجود اینکه حضور مسئولان در این نمایشگاه خوب بود ولی به دلیل اینکه به خوبی اطلاع رسانی نکردند خیلی ها بی خبرند و گاهی راننده های تاکسی وحتی کسانی که اهل ساری هستند می پرسند اینجا چه خبره؟چرا می رید مصلا؟!

از قنبری در مورد علت تفاوت قیمت ها در غرفه ها سوال کردیم . وی توضیح داد برخی از جنس ها مشابه و اصل نیستند به همین خاطر اصل ها با دوخت و جنس بهتر طبیعتا گران تر خواهد بود.

 نمایشگاه بزرگترها

 در این هنگام حضور تعدادی دانش آموز ابتدایی به نمایشگاه نظرمان را جلب کرد. به سمت این بچه ها رفتیم آنها با اشتیاق تمام فضای نمایشگاه را دور می زدند به غیر از غرفه نقاشی و غرفه ای که دو چادرجشن عبادت را به نمایش گذاشته بود تقریبا می توان گفت سایر غرفه ها برای آنها جالب نبود .

با مسئول این بچه هاي پایه پنجمي که از دبستان فاطمه زهرا آمده بودند گفتگوی کوتاهی کردیم. نامدار با اشاره به غرفه چادر جشن عبادت گفت: به غیر این غرفه و غرفه ایستگاه نقاشی نمایشگاه برای این گروه سنی چیز جذابی نداشت، فضای این نمایشگاه بیشتر برای سنین نوجوان و 15 سال به بالا طراحی شده و اگر فضای بیشتر و غرفه های متنوع تری درارتباط با سنین کمتر هم دیده می شد خیلی بهتر بود.

 در ادامه تصمیم گرفتم سری به دفتر نقد و پیشنهاد نمایشگاه که قسمت ورودی تعبیه شده بود بزنم. دفتر را ورق زدم. مطالب جالبی در آن نوشته شده بود. یکی نوشته بود با توجه به عناوینی که در بنر درج شده بود نمایشگاه در سطح ضعیفی برگزار شده و قیمت ها نسبت به شهرهای دیگر بالاست ،تنوع در چادر و مانتو وجود ندارد و از مسئولان و برنامه ریزان نمایشگاه خواسته بود تلاش بیشتر و بهتری برای بالا بردن ارزش حجاب در سطح جامعه داشته باشند.

 دیگری به خاطر نزدیکی و انتخاب مکان مناسب از برگزار کنندگان نمایشگاه تشکرکرد و از کم بودن تنوع اجناس انتقاد .

تعدادی از بچه های دبستان شهید ضیایی هم با دست خط کودکی شان عنوان کرده بودند لباس های لختی نیاورید، غذاها را ارزان تر بدهید، جنس بیشتری بیاورید، از لباس عروس خوش مان آمد، اسباب بازی فروشی نداشت.

 جمعی از دانشجویان مهندسی نرم افزار هم نوشتند امروز ما به عنوان کسانی که تقریبا حجاب را رعایت می کنیم با دیدن این نمایشگاه متاثر شدیم چون این نمایشگاه را در قالب لباس های قدیمی عرضه کردند. غرفه مشاوره و پاسخگویی به شبهات خوب بود.

یکی دیگر از بازدیدکنندگان با انتقاد از اینکه لباس ها بسیار قدیمی و از مد افتاده بودند عنوان کرد: از این نمایشگاه بیشتر از اینها انتظار می رفت الگو ها باید طوری باشد که نظر همه را جلب کند، حتی کسانی که پوشش نامناسب دارند.

 عده ای هم ضمن انتقاد از پوشش برخی غرفه داران نوشته بودند بیشتر غرفه ها زنانه است و...

 دفترنقد و پیشنهادها را بستم و از نمایشگاه خارج شدیم.در راه به گفته ها و نوشته های بازدیدکنندگان فکر کردم. برپایی نمایشگاهی که پاسخگوی نیاز تمام گروههای سنی باشد به راستی کار دشواری است ولی نمایشگاهی که میلیونها تومان برای برپایی آن هزینه می شود باید دستاورد چشمگیری داشته باشد.

بايد گفت داشتن انگیزه و ارایه اندیشه های نو یکی از فاکتورهای مهم در ترویج پوشش اسلامی است .

ايميل نويسنده:(karez_60@yahoo.com)