مازندنومه؛زينب حبيب پور،بابل:داخل خودرو نشسته بودم. شخصی در مورد خانم معلولی که پزشک است و با یک اتفاق برای همیشه از نعمت راه رفتن محروم و برتخت میخکوب شد، صحبت می کرد .

مي گفت: این پزشک حاذق در یک تصادف معمولی با خارج شدن فلزی از صندلی اي که روی آن نشسته بود و رانندگی می کرد،براي همیشه قطع نخاع شد.

همه ما در یک لحظه می توانیم دست و پا، چشم، کمر و هریک از اعضای بدن را ازدست بدهیم و برای همیشه معلول شویم ولی تعدادی از عزيزان ما در سن نوجوانی به علت از کار افتادن غده هیپوفیز که باعث ادامه رشد می شود، از نعمت قد طبیعی محروم می شوند و ما این افراد را با عنوان کوتوله می شناسیم.

 انجمن "کبوتران زمینی بابل" که گاهگاهی با حضور جوانان خوش ذوق،مراسم و یا همایش هایی برای نوعروسان، معلولان ، خیران و امثال آن برگزار می کند، این بار با نام " کوتاه قامتان بلند همت" مراسم تجلیلی برای این قشر پر آوازه که خدمات درخشانی به شهروندان ارایه داده بودند، برپا کرد.

چهارشنبه گذشته مراسم تجلیل از این کبوتران کوچک برگزار شد.مي گويند اینها به دلیل بی توجهی، کمتر در اظهار عمومی مشاهده می شوند ولی این بار به همت جمعیت هلال احمر بابل در سالن این اداره حضور یافتند.

 قرار بود مراسم ساعت 14 در سالن اجتماعات هلال احمر بابل به میزبانی بهزیستی این شهرستان انجام گیرد،اما برنامه ساعت 15:30 دقیقه آغاز شد و تعدادی از مهمانان و خانواده های کوتاه قامتان به خاطر این حرکت ناپسند مسئولان سالن را به نشانه اعتراض ترک کردند.

 یکی از کوتاه قامتان با طعنه مي گفت: بعد از 99 سال برای ما مراسمی گرفتند که هیچ مسئولی حضور نیافت!

 دیگری می گفت: آیا الان اگر تجلیل ازمراسم آقا زاده ها بود، آقايان شرکت نمي کردند؟

 دیگري بغض گلویش را گرفته ،سرش را پایین انداخته بود و با کفش پسرانه ورزشی اش به کف سالن فشار می آورد و بغل دستی اش هم انگشتان دو دستش را به هم بافته بود به صحن خیره خیره نگاه می کرد.

 برنامه ساعت 15:30 دقیقه شروع شد ولی همچنان مهمانان جلسه منتظر مسئولان بودند . خبرنگاران که در حال ترک جلسه بودند به توصیه خانواده يکي از کوتاه قامتان بلند همت ماندند.

 آقای رییس به همراه هیات همراه ساعت 16:30 دقیقه وارد جلسه شد.کمی صحبت کرد و نشست.دقايقي بعد مجری برنامه اسامی بلند همتان را برای دریافت جوایز قرائت کرد.

 در این زمان ترافیک روی سن نظر هر شرکت کننده و بیننده را در این مراسم به خود جلب مي کرد. بعضی از دوستان خبرنگار به طنز به همدیگر می گفتند یکی از شماها به مديرکل بهزيستي بگویید برای روان شدن ترافیک طرح زوج و فرد را اجرا کند تا خانم ها و آقایان با هم تصادف نکنند! خبرنگار ديگري گفت:مثل اینکه آقاي مدير همه همکاران خود را روی سن مستقر کرد تا آلبوم عکس مدیریتي خود را در بابل تکمیل کند!

  کوتاه قامتان به اصرار مسئولان جلوی آنها مستقر شدند تا درعکس یادگاری شان نشان دهند که چقدر روسا بلند قامتند!

اما آیا به رخ کشیدن قد و قامت هنر است یا برنامه ریزی و احترام به همنوع ،هنر انسانیت است؟!

 مدیران مستقر در سکو از تعداد تجلیل شونده ها بیشتر بودند،اما کسي از حاضران قامت کوچک آنها را نشان محرومیت شان قلمداد نکرد و همه مظلومیت شان را احساس کردند.

مراسم با همه کم و کاستی ها به پایان رسید.در این لحظه خبرنگاران به دور" ردایی" -مديرکل بهزیستی مازندران - حلقه زدند و او را به گوشه ای از بیرون سالن برای پاسخگویی هدایت کردند.

 خبرنگاری گفت: آقای مدیرکل؛ کوتاه قامتان به خاطر تاخیر 150 دقیقه ای شما ناراحت شدند.او توضيحاتي داد تا کارش را توجيه کند،اما کسي توجيه منطقي نشد.