با ارتباط پیش از ازدواج مخالفم بی بوروبرگرد

سلام.به طور اتفاقی با این سایت اشناشدم و بسیار خوشحالم.چون همه نوع موضوعی داخلش هست.اما اصل مطلب اینه که در خصوص اشنایی قبل ازدواج باید گفت از اونجایی که من هم یکی از سوختگان ازدواج ناموفق بودم و بعد از 10 ماه توافقی از هم جدا شدیم باید عرض کرد متاسفانه بدلیل در منگنه گذاشتن جوانان و دختران و پسران از طرف خانواده و مخصوصا دولت و نوع قانون گذاری متاسفانه هیچگونه فضای ارام و بدون استرسی وجود نداره که شما بخوای به همراه کسی حرف از زندگی اینده بزنی .از کجا دختر و پسر میتونن با یک فکر ارام در کنار هم قدم بر دارن و از زندگی اینده حرف بزنن.اونقدر جوونای هم سن و سال ما عقده ای و ندید بدید شدن که حتی طاقت نشستن یه ربع پیش هم را ندارن.از اونجایی که از دوره دبستان دختران و پسران رو جدا کردن.از اونجایی که مانع حضور مختلط جنس مونث و مذکر در کلاس های دانشگاه شده ان،از اونجایی که برای ما جوانان ایرانی در این چند سال عقده شده که راحت نفس بکشیم و بیایم بطور مسالمت امیز و با در نظر گرفتن شان و منزلت انسانی کنار جنس مخالف قدم بزنیم و کسی هم فکر بد نکنه،متاسفانه تمام این دوستی ها و روابط متاسفانه متاسفانه به خلوتگاهها کشیده شده و باعث خیانت و ابروریزی و ......شده.و اگر چنانچه به این موضوع هم ختم نشه صد در صد بخاطر عدم ارتباط مناسب در گذشته و تحلیل نادرست از دوره اشنایی در همان مدت یکماه یا دوما نیز امکان داره که دو طرف به شدید ترین شکل ممکن به هم وابسته شوند و به قول یکی از دوستان چشمشان را روی تمام نقائص و کمبودهای طرف ببندن.مطمئن باشید برای شناخت طرف مقابل حداقل به 6ماه زمان نیازه که راحت با ایشان مراوده داشته باشی.به منزلشان بروی و همچنین به منزلتان بیایند تا کاملا از نوع تربیت و اخلاق و خصوصیات طرف اطلاعات کامل کسب کنی.مطمئن باشید چنانچه دوره اشنایی به یک ماه یا دو ماه باشد طرفین از نقابی برای بهتر جلوه دادن هم استفاده میکننن.همه ی نقائص و کمبودها وقتی نمایان میشه که کاملا 5یا شش ماه از زندگی یا رابطه مشترک در دوره اشنایی گذشته باشه.مسلما همه ی این مشکلات روحی و جسمی که بعد از پروسه طلاق بوجود میاد مضرات و نابودی شخصی و خانوادگی بیشتری بوجود میاره و جامعه رو به ورطه نابودی میکشونه.خیلی از پسر ها و دختر ها بعد از طلاق قصد ازدواج مجدد نمیکنن و همین باعث الوده شدن و به بیراهه کشیده شدن میشه.پس چه بهتره که یه قانون یا یک عرف یا فرهنگی رو نهادینه بکنیم که پسران و دختران رو در همان دوره دبستان اشنا کنیم.تا به خصوصیات هم پی ببرن.در دوره راهنمایی اونها رو با مسائل کلی و اناتومی بدن اشنا بکنیم و شرح بدیم که خصوصیات پسر و دختر چیه.در دوره دبیرستان هم مسائل اموزشی وارد کار بشن.نه فقط مسائل زناشویی.بلکه در حوزه های روانشناختی زوجین صحبت بشه و در کل از فنون و مهارت ها همسر داری و زندگی اموزش داده بشه.به امید انروز.

متأسفانه آنچه الان مسئله یا مشکل است، آشنایی قبل از ازدواج نیست؛ رابطة جنسی قبل از ازدواج است! ما با یک بحران اخلاقی روبه‌رو هستیم که اگر دیر بجنبیم، هنجارهای ما را عوض خواهد کرد.

سلام امروز داشتم دنبال یه مطلب دیگه می گشتم که اتفاقی وارد سایت شما شدم. اولین مطلبی هم که دیدم نوشته گلایه آمیز احمدرضا به زنان و دختران مازندرانی بود. برام خیلی جالب بود چون منم قبلا متوجه این شده بودم که مازندرانی ها و خراسانی ها خیلی باهم وصلت می کنند. اصلا انگار دخترها و پسرهای مازندرانی و خراسانی خیلی برای هم دیگه جذاب اند. من خودم یه دختر مشهدی ام که البته با پسر مازندرانی برخورد نداشتم زیاد ولی توی دوستی هام بین همه مردم ایران ترچیح می دم اول با مازندرانی ها و بعد با کردها دوست بشم.نمی دونم شاید از لهجه ها شون خوشم میاد شایدم دلیل دیگه ای در ضمیر ناخودآگاهم باشه. موفق باشید

من فقط یک سوال از دختران و زنان مازندرانی دارم:چرا دختران و زنان مازندرانی غیرمازندرانی هارو به مازندرانی ها و فرهنگ غیرمازندرانی ها رو به فرهنگ مازندرانی ها ترجیح میدن؟ بنده به همین خاطر از استان خراسان(محل تحصیلم)دارم زن میگیرم.چراکه از استان و شهر خودم که هزارجا برای خواستگاری رفتم و بهم زن ندادن وبهانه در می آوردن که خدمت نرفتی (هر چند خانواده با اصل و نسبی هم بودیم)ولی میدیدم که غیر مازندرانی ها به راحتی از مازندران زن میگیرن.به حضرت عباس شاهد بودم یک افغانی از مازندران زن گرفت.به خدا قسم راست میگم که البته بعد از مدتی...(اگر داستانشو تعریف کنم مسلما به غیرت مردای با غیرت مازنی بر میخوره.خودم هروقت یاد این ماجرا میفتم گریم میگیره).ولی در خراسان براحتی همه چیز برای من درست شد.چرا؟ بنظر من دختران و زنان مازنی با آوردن شوهران غیر مازندرانی به این منطقه کمک زیادی به از بین رفتن فرهنگ و نژاد مازندرانی کردن.(تعداد این زنان و دختران کم نیست).واقعا برای من سواله؟ از مدیر محترم سایت تشکر میکنم.
ای‌میل:max_pain94@yahoo.com

• ریحانهپاسخ به این دیدگاه 1 0
  جمعه 12 ارديبهشت 1393-14:12

  اره من یه دختر کرجیم .که از مازندران خیلی خوشم اومده در واقع از مازندرانیا.حرف تو هم جالب بود برام که انگار مشهدو مازندران بام خیلی رابطه دارن...اره.چون انگار واقعا همینه.خیلی دوست داشتم ک همسرم یه مازندرانی باشه...ولی قسمتم نمیشه...الته سو تفاهم نشه...من هم عاشق مازندرانم هم عاشششق مشهد:)

  • میثمپاسخ به این دیدگاه 0 2
    سه شنبه 3 تير 1393-10:23

    سلام من یه پسر سیستانی ام منم از مازندرانی خوشم اومده و زن مازندرانی گرفتم
    
    

بچه های ما باید ازعشق شناخت داشته باشند ازدواج مطلوب خداونداست اما باشرایط خاص خودش که کفائت فردی (عقیدتی و جسمانی ) ودر مراحل بعد خانوادگی وفرهنگی است .
جوانان باید بسیار هوشیار باشند قبل از
مطمئن شدن به کسی به او چنان دل نبندند
که عشق هیچ چیز رانبیند که اگر در این مسیر اشتباه کرده باشند بیرون آمدن از این شرایط بسیار سخت وشاید ناممکن باشد.