مازندنومه،خبر ارسالی روابط عمومی جشنواره جهش:خسرو سینایی را بیشتر با فیلم های شاخص مستندش می شناسیم،اگرچه او در حوزه فیلم های داستانی نیز صاحب نام و سبک است و "عروس آتش " را کمتر ایرانی هست که ندیده باشد و تحت تاثیر قرار نگرفته باشد.

 این فیلمساز متولد شهر ساری با فیلم کوتاه "فرش ،اسب ،ترکمن" در دومین جشنواره فیلم های صنعتی جهش در مازندران حضور دارد و دغدغه هایش پیرامون سینمای مستند خاصه تولید فیلم های صنعتی خواندنی است اما محدودیت ما در نشریه روزانه جشنواره باعث شد نتوانیم بیشتر از تجارب این کارگردان 72 ساله سینمای ایران بهره ببریم.

*به نظر شما جشنواره فیلم های صنعتی چگونه می تواندتوانمندیها ، دستاوردها و کمبودهای کشور در بخش صنایع ، معادن ، گردشگری وبازرگانی را معرفی نماید؟

متاسفانه من حرف مثبت زیادی  نمی توانم بزنم اما می توانم در این باره حرف سازنده بزنم.فیلم"آخرین حلقه زنجیر"را  برای صنعت بسته بندی مجتمع فولاد مبارکه اصفهان ساخته بودم که در جشنواره بین المللی فیلم رشد برنده جایزه شده بود.

یکی دوسال پس از آن نمایشگاه صنایع بسته بندی در تهران برگزارشد و این بهترین فرصت جهت نمایش فیلم در تلویزیون و جلب توجه مردم به این موضوع بود اما برخورد تلویزیون و درخواست وجه جهت نمایش باعث شد فیلم به مخاطبان ارائه نشود.بنابراین فیلم ها ساخته می شودو تا ارائه نشود نمی تواند تاثیر خود را در جامعه بگذارد.
مثال دیگری می زنم؛ گندم در کشور ما بصورت فله ای حمل و نقل می شود و مقدار گندمی که در کنار جاده ها هدر می رود ارزشی معادل چند تن طلاست . گاهی زنان محلی این گندم ها را جمع آوری و الک و سپس استفاده می کنند.

قبل از هر چیز و برای تاثیر گذاری این جشنواره ها و فیلم ها در اذهان می بایست هماهنگی بین ارگان ها ایجاد شود تا فیلم ها تنها یکبار نمایش داده نشده و در آرشیوها گم نشود.

*تولید فیلم های صنعتی چگونه می تواند در ارتقاء صنایع به ویژه صنعت  گردشگری  در استان مازندران دارای پتانسیل موثر باشد؟

با ساختن فیلم های خوب و ارائه درست و به موقع آن.ساخت فیلم خوب شاید کمتر از 50 درصد اهمیت داشته باشد.در دنیای کنونی ارائه ،بیشتر از کیفیت اهمیت دارد. در ایام نوروز امسال به شمال سفر کردم با اینکه متولد ساری هستم ولی هتل سالاردره را ندیده بودم اما وصف آن را شنیده بودم. واقعاً قصد تبلیغ ندارم اما دیدم که این هتل چه معماری وفضای آبرومند و خوبی دارد.چقدر راجع به این هتل ها برای جذب گردشگر و افزایش درآمد فیلم ساخته می شود ؟

سه سال پیش در سفری به یزد در هتل باغ مشیر الممالک حضور داشتم و دلم می خواهد درباره آن تبلیغ کنم. سفر باید با  شناخت همراه باشد. برای پژوهشی درباره  معماری و بناهای تاریخی ایران از تبریز تا هرمزگان سفر کردم و 58 خانه تاریخی را دیدم که برایم جذاب بودند. پیشنهاد ساخت فیلمی درباره شان را دادم اما بودجه ای اختصاص داده نشد.بدون امکانات برای شناساندن بناها و منابع غنی گردشگری و عدم نمایش فیلم هایی که ساخته می شوند واقعاًغم انگیز است.

*بازار سازی  برای فیلم های صنعتی چه  تاثیری می تواند برتوسعه صنعت گردشگری و سینمای مستند بگذارد؟

به شرطی که فیلم خوب ساخته شود و سرهم بندی ،گزارشی و مجموعه ای از تصاویر نباشد.نسلی در این کشور کوشیدند تا سینمای مستند را مطرح کنند . بازار سازی مناسب برای هر یک از اهداف از توریسم تا صنایع بسته بندی می تواند برتوسعه صنایع و سینمای مستند تاثیر مثبت بگذارد.

*آیا به نظر شما صنایع کشور در ایفای مسئولیت های اجتماعی خود موفق بوده است ؟در این باره چه پیشنهادی دارید؟
در این مورد نمی توانم به عنوان یک فیلمساز نظر بدهم  . این امر مستلزم تحقیق و مطالعه جدی است .کسانی هستند که ترجیح می دهم آنها تخصصی تر در این باره اظهار نظر کنند و خودم عامیانه حرفی بیان نکنم.

*چه نقشی برای فیلم های مستند در امر توسعه سینما و شکوفایی بیشتر آن بویژه در بخش سینمای مستند قائل می باشید؟

سینمای موفق امروز متکی برسینمای مستند دهه های 40 و 50 است که توانست نوع نگاه فیلمسازان داستانی را نسبت به بازی ،گریم و... عوض کند.سینمای مستند ساختار فیلم را به فیلمسازان آموزش می دهد.سینمای مستند متکی بر انسجام و ساختار است و معمولاً قهرمانی ندارد که مخاطب را جذب کند .معتقدم سینمای مستند پایگاه سینمای امروز ماست.

متاسفم که امروز بسیاری از آثار نمایشی دارای خصوصیاتی  هستند که از تماشای شان غصه می خورم.بازی ها ،گریم ها و دیالوگ ها مصنوعی اند. این اواخر فیلم خوب "گلچهره " را دیدم که اتفاقاً مورد توجه قرار نگرفت اما چهره ها ، گریم ها و صحنه ها کاملاًمرا به عنوان فیلمساز دچار تردید می کرد که آیا در ایران فیلمبرداری شده یا در افغانستان ؟اما فیلم در ایران ساخته شده بود و حاصل نگاه تربیت شده فیلمسازش است که توانسته صحنه ها را واقعی ببیند.

متاسفانه از  این سریال  هایی که در سوپرمارکت ها عرضه می شود و خیلی هم جنجالی و پردرآمد است غصه می خورم در حالی که بسیار زحمت کشیده شده تا نگاه با فرهنگ تری به هنر نمایش داشته باشیم.

*به نظر شماچطور می توانیم تعامل بیشتری بین صاحبان صنایع و مستند سازان و فیلمسازان  صنعتی برقرار کنیم؟

شخصاً در این باره تجربه کردم ،فیلمی ساختم که به نظر اهل سینما فیلم خوبی بود و آنها را راضی کرده بود . وقتی برای مدیران  بخش های مختلف آن صنعت نمایش داده می شد هریک می گفت چرا بخش من کمتر مطرح شده است و سر آخر مدیر عامل آن صنعت گفت من تنها یک فیلم مستند دیدم که" باد صبا"ی لاموریس بود!و من گفتم خوب این فیلم با آن یکی خیلی فرق می کند.

اگر صاحبان صنایع می خواهند فیلم خوب داشته باشند حداقل باید بپذیرند فیلمساز نیستند و بعد فیلمسازی را انتخاب کنند که کارش را خوب بلد باشد.وقتی مدیر صنایعی موقع نمایش فیلم صنعتی می گوید همیشه دلم می خواست فیلمساز شوم وحشت می کنم از اینکه اوبخواهد همه فیلم های نساخته اش رادر فیلم من پیاده کند. در این شرایط چه دارم که به او بگویم . از طرفی او به عنوان یک مدیر پول و قدرت دارد و آن طرف میز هم نشسته است.

امیدوارم برگزاری این جشنواره ها باعث شود مدیران صنایع آگاه شوند که نظری را به فیلمساز تحمیل نکنند و قبل از هر چیز در انتخاب فیلمساز دقت و سپس قبول کنند فیلمساز بیشتر از آنها فیلمسازی می داند.

من خودم با موسیقی  و موسیقی فیلم سروکار دارم ، موسیقی فیلم می نویسم ، و فیلمسازان برای موسیقی فیلم با من مشورت می کنند. این در حالی است که مدیری موقع تماشای فیلم صنعتی ام مرتب نت برمی داشت و بعد ازآن گفت موسیقی فیلم باید تغییر کند.چه می توانم بگویم جز اینکه توی دلم بگویم اوچیزی از سینما نمی داند.تا بتوانم قسط آخر را دریافت کنم!

*آیا برگزاری این جشنواره در کشور به ویژه استان مازندران می تواند در بهبود این ارتباطات و شکوفایی استعدادها موثر باشد؟
بله. به شرط اینکه فیلم صنعتی ساخته  و شرایط ارائه به موقع آن فراهم شود.هماهنگی های لازم بین دستگاههای مختلف برای ارائه و نمایش فیلم برای مخاطبان صورت بگیرد نه اینکه در ست زمان ارائه فیلم ،تلویزیون میلیون ها تومان پول بخواهد در حالی که برای نمایش فیلم های ضعیف خارجی هزینه های بسیاری می کند. همچنین فیلمسازان با تحقیق کافی  شروع و برمبنای آن تحقیق کار را انجام بدهند.