مازندنومه،یادداشت مهمان،بهمن صادقی لاریمی،کارشناس معاونت برنامه ریزی:روستاي لاريم يكي از بزرگترين روستاها-چه درگذشته كه جزء شهرستان قائم شهر بود و چه حالا كه وابسته به شهرستان جويبار است-محسوب می شود.

اين روستا در گذشته به دليل قرار گرفتن در منتهي اليه مرزشهرستان قائم شهر و در همسايگي ساري تقريبا ازچشم مسئولان شهرستاني دور بوده و آن گونه كه شايسته اش بود به آن توجهي نشد.(بگذريم از اينكه در موقع انتخابات يكي از شلوغترين و پرطرفدارترين روستا براي بعضي ها مي شود!)

روستاهاي بسيار كوچك و ضعيف تر از لاريم در استان و كشور وجود دارند كه در سلسله مراتب اداري سياسي جايي بس بالاتر از اين روستا را دارند. اجحاف هايي كه در حق اين روستا شده را نمي خواهيم تكرار و يا نبش قبر كنم.

اين روستا با داشتن مردمان نجيب، سخت كوش، صبور و با انبوهي از تحصيلكرده هاي بيكار هميشه سعي نموده تا آنجا كه مقدور بوده خواسته هاي برحق خود را از مجراي قانون پي گيري کند.

من فرماندار محترم شهرستان جويبار را از نزديك نمي شناسم و به همين دليل قضاوتي هم به عملكردشان ندارم ،ولي تا آنجا كه از مردم منطقه و رسانه هاي محلي مي شنوم او را به عنوان يك فرماندار جوان، پركار و پر انرژي مي شناسند.

اهالي روستا خواسته هاي متعددي از فرماندار دارند كه بنده فقط به يكي از آنها مي پردازم. طي سال هاي گذشته مردم روستا با تحمل مشقت هاي فراوان سعي كردند آخرين بازمانده هاي زمين هاي ساحلي را حفظ كنند و نگذارند همچون ديگر مناطق استان اين زمين ها كه ميراث ملي همه ايرانيان است به دست سوداگران زمين و زياده خواهان قرارگيرد، زيرا تجربه تلخ ديگر مناطق استان به خصوص غرب استان به آنها آموخته كه خود بايد از زمين هاي ملي حفاظت كنند و به گونه اي از آنها نگهداري نمايند كه ضمن استفاده بهينه از اين منابع، همه مردم ايران بتوانند از اين نعمت خدادادي استفاده نمايند و مجبور نشوند در سال هاي آينده براي آزاد سازي هر مترمربع آن ميليون ها تومان هزينه کنند.

امروز به جرات مي توان گفت كه شهرستان جويبار به صورت بالقوه يكي از ثروتمندترين شهرستان هاي استان است كه يكي از دلایل آن بكر ماندن زمين هاي ساحلي به خصوص در روستاي بزرگ لاريم و چپكرود است،زيرا در مازندران زمين ساحلي نمانده كه بخواهد در آينده پاسخگوي سيل انبوه گردشگران از سراسر کشور باشد.

در همين مازندران شهرستان هاي ساري، قائم شهر،بابل ،آمل و...فاقد زمين هاي ساحلي مناسب براي عموم مردم هستند.

فقط تعداد كمي از مردم ، ويلاي خصوصي دارند و تنها جايي كه مي تواند پاسخگوي نيازهاي آينده آنها باشد همين چند قطعه زمينهاي محدود ساحلي است.

مردم فهيم و آينده نگر روستاي لاريم اعتقاد دارند اين سرمايه همچون چاه نفتي مي ماند كه ساليان سال مي تواند آينده شغلي بسياري از جوانان را تضمين کند.

آن ها آن قدر صبر كردند تا زماني كه متوجه شدند ساكنان بومي هم براي رفتن به ساحل راه عبور ندارند آن موقع بود كه به صورت مسالمت آميز و با مشقات فراوان اين زمينها را از دست سودجويان بيرون كشيدند و به صورت جمعي و با مالكيت عمومي آن را اداره مي كنند.

متاسفانه مسئولان محلي و دست اندركاران روستا پس از سال ها دوندگي جهت دريافت اعتبار، حداقل براي يك كيلومتر راه آسفالته-حتي آسفالت سرد- نتيجه ای نگرفتند،به همين دليل هر روز از طرف دستگاه هاي متولي گردشگري و امور اراضي مورد تهديد قرار مي گیرند كه اگر نتوانند در فرصت تعيين شده حداقل زيربناها رادر آنجا ايجاد نمايند زمين را از دست آنها خواهند گرفت.

اگر اين زمين ها باز پس گرفته شود قطعا از دست عموم مردم و استفاده عمومي خارج و دچار سرنوشتي مشابه ديگر مناطق استان خواهد شد.

فرماندار جویبار بهتر است قبل از هر گونه اتفاقی وارد عمل شود و اين سرمايه هاي ملي را كه متعلق به همه مردم ايران است،حفظ کند.

اين مناطق ضمن اينكه آينده شغلي بسياري از بوميان را تضمین می کند، زمينه را براي استفاده عموم مردم ايران فراهم مي كند.

با ابلاغ قانون بودجه سال 1391 كل كشور و بانزديك شدن جلسات كميته برنامه ريزي شهرستان ها تامين اعتبار براي زيرساخت هاي زمين هاي ساحلي ازجمله مجتمع تفريحي و فرهنگي ساحلي روستاي لاريم مي تواند از اولويت هاي مهم آن شهرستان باشد.