مازندنومه؛یادداشت مهمان،محمد بهادری:آقای کامران دانشجو وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در مصاحبه ای، بدون رعایت شئون اخلاقی و حرمت استادان،مسائلی را عنوان کردکه شایسته وزیر نبود.

 در پی تاخیری که در اعلام نتایج آزمون دکتری اتفاق افتاد،وزیر در مصاحبه ای اعلام کرد که در تعدادی از دانشگاه ها برخی از گروه ها و استادان به دانشجویان خودشان نمره 90 و به دانشجویان دانشگاه های دیگر نمره صفر می دهند و در نتیجه جبران این فاصله برای دانشجویان دانشگاه های دیگر غیر ممکن و تنها دانشجویان همان دانشگاه قادر به قبولی در آن می شوند،لذا وزارتخانه باید آیتم ها را طوری تعریف کند که از این اتفاق جلوگیری شود.

کشاندن تنش های حوزه های سیاسی به داخل دانشگاه ها و به خصوص زیر سوال بردن شانیت استادان و مصاحبه کنندگان به سوگیری و جانبداری به نفع دانشجویان خودشان (هرچند استثنا وجود دارد) کار جالبی نیست و در این صورت هر احتمالی را بدون ارایه اسناد و مدارک می توان بیان کرد.

 اگر هم اسناد و مدارکی دال بر وقوع چنین امری در برخی از دانشگاه ها توسط تعدادی از استادان وجود داشته باشد، نیازی به رسانه ای کردن موضوع نیست و وزارتخانه موظف است با تخلف در جای خود به شکل قانونی برخورد کند.

 اگرچه این احتمال همیشه وجود دارد که در هر قشری عده ای سودجو و یا متعصب پیدا شوند که با استفاده از اهرم هایی نظیر مصاحبه و ... قبولی دانشجویان را به سمت دانشجویان دلخواه خود تغییر جهت دهند،تعداد این گونه موارد بسیار اندک است و شایسته نیست از زبان وزیر،عمومی شده تا موجبات تشویش در مردم و داوطلبان فراهم شود.

 در تجربه امسال با فردی مواجه بودیم که زمانی فرماندار یکی از شهرهای استان محل ولادت رئیس جمهوری، همشهری او، عضو ستاد احمدی نژاد و از مدیران کل یکی از دفاتر وزارت جهادکشاورزی بود که به واسطه دوستی نزدیک و داشتن توصیه نامه از مقامات،سعی در القای مطلبی می کرد که به قبولی و ترجیح آن فرد منجر شود.

این فرد با همه توجهی که در گروه به سمت خود جلب کرد، در مجموع نتوانست باسایر داوطلبان رقابت کند و در نتیجه افراد دیگری انتخاب شدند.این قضیه نشان می دهد استادان گروه ها،سلامت و شخصیت خود را با هیچ چیزی معامله نمی کنند.

 آنهایی که خواهان اعمال سلیقه به نفع افراد خاصی هستند تند و تند از این سو و آن سو توصیه نامه صادر و وزیر و معاونان را دخیل در امر استفاده از رانت می دانند،اما استادان فرهیخته عموماً از ورود در این جریان خودداری می کنند.

 جناب آقای وزیر می دانند که کل سهم مصاحبه برای انتخاب دانشجو فقط 30 درصد است و خود مصاحبه شامل چندین بخش است که متوسط نمرات ارائه شده در گروه که غالباً شامل 5 عضو است، به عنوان نمره مصاحبه در نظر گرفته می شود که رِنج آن معمولاً بین 18 تا 28 است ؛ ینابراین نه از نمره 90 خبری است و نه از نمره صفر اثری و گزارش به وزیر از اساس مخدوش بوده و قابل اعتنا نبوده است.

 بخش های دیگر که مربوط به فعالیت های پژوهشی و سایر کارکردها است عمدتاً به خود دانشجو و توانمندی های فردی در امتحان و یافته های علمی او مربوط می شود که فرمول خاص و ثابتی دارد و کمتر می توان در آن اعمال سلیقه نمود.

 از طرف دیگر نقطه ضعفی که وجود دارد و غالب اعضای هیات علمی با آن مخالف هستند استفاده از رانتی به نام دانشجویان استعداد درخشان است.

 سئوال این است که اگر دانشجویی استعداد درخشان است آن هم با لحاظ نمودن معدل بالای 17 ، چنین دانشجویی باید در عرصه رقابت با سایران قدرت رقابت داشته باشد و درخشان بودن استعداد خود را در عمل نشان دهد.

 رانتی که برای این گروه در کشور باز شده بر هم زننده تمام معادلات شده و فشارهای زیادی از سوی کارشناسان و دانشجویان به اعضای هیات علمی برای استفاده از این رانت غیر معقول وارد می شود. حذف این رانت به عدالت بسیار نزدیک تر است.

 در پایان از اینکه وزیر محترم عدالت را مورد توجه قرار داده تا ظلمی به هیچ داوطلبی نشود قابل قدردانی است،منتهی سهم عمده این جریان را باید در زد و بندها و توصیه نامه های مقامات و مداخله ظالمانه دور و بری ها و فرادست ها قرار دهد.