مازندنومه؛یادداشت مهمان،حسین قاسمی،خبرنگار رامسر: شکی نیست که ارتقای شهرستان ها به استان یا بخش ها به شهرستان و یا روستاها به بخش نقش قاطعی در جذب بودجه و امکانات و خدمات دولتی و در نتیجه محرومیت زدایی مناطق و شهرهای مختلف خواهد داشت.

همچنین نه تنها از مهاجرت جمعیت به شهرهای بزرگ کشور جلوگیری کرده ،خود به دلیل وجود فرصت های جدید و شکوفا شدن استعداد های بومی جاذب جمعیت می شوند و توسعه می یابند و با مدیریت بومی خود پیش می روند.

منطقه غرب مازندران و به ویژه شهرستان رامسراز جمله مناطقی است که به دلیل فقدان برنامه ریزی ها و طرح هایی باکارشناسی نامناسب و بدون توجه به شرایط و استعدادهای منطقه،رشد قابل قبولی نداشت.

تقسیمات کشوری ناعادلانه و بدون توجه به شرایط بومی و جمعیتی باعث شده شهری که در اوایل انقلاب انتظار می رفت با توجه به سابقه ی درخشان گذشته و قابلیت های متنوع جغرافیایی ، گردشگری،اقتصادی ، سیاسی و انسانی به یکی از مهمترین کانون های کشور تبدیل شود به سر انجامی برسد که هنوز در انتظار احقاق ابتدائی ترین خواسته خود یعنی ارتقا به استان جدید باشد چه برسد به محرومیت زدایی و جلوگیری از مهاجرت روز افزون جمعیت از بخش های محروم خود.

سال هاست مردم غرب استان مازندران به ویژه تشکل های مردم نهاد در تلاش اند با ایجاد استانی جدید بتوانند بافرهنگ مشابه و مناطق گردشگری یکسانی که دارند سهم از دست رفته خود را دوباره به دست بیاورند.

مقالاتی در این ارتباط نگاشته شده است اماهدف نگارنده از این یادداشت با وجود شوق فراوان جهت نگاشتن مطالب بررسی شده درباره ایجاد استان جدید در غرب مازندران ، به تاسیس استان جدید برنمی گردد،بلکه هدف از این نوشته مختص شهرستان رامسر است و آن هم ایجاد یک بخش جدید در شهرستان نمونه گردشگری است .

چهار دهستان در شهرستان رامسر وجود دارد که 2 دهستان در منطقه ای به عنوان منطقه میزاکوچک خان در شرق شهرستان رامسر با نام های چهل شهیدان وجنت رودبار قراردارد.

محصولات مهم كشاورزي این منطقه برنج، ‌گندم،چای، تره بار، گياهان‌علوفه اي، مركبات، سيب، به،گردو، فندق و كيوي،گیاهان دارویی مانند گل گاو زبان است.

حصيربافي، سبدبافي سفال، ظروف و مجسمه‌هاي‌چوبي، تافته‌بافي، گليم، جاجيم بافي و دست‌بافت ها از مهم ترين صنايع دستي منطقه است.

پارک جنگلی دالیخانی ،آبشار قطره ای سیاسرت(بزرگترین آبشار قطره ای ایران با نمایی بسار جذاب و زیبا که تصور می شود حتی برخی مسئولان رامسر ازآن اطلاع نداشته باشند چه برسد به مسئولین بالاتر و هیچگونه ساماندهی نشده است)، منطقه روستایی لتر و لتر نسا با چشم اندازی متحیر کننده ، آبشار ازارك ، آبشار چاردر در جنت رودبار،رودخانه بزرگ و پرآب چالکرود، منبع شن و ماسه چلیلیسر که متاسفانه با برداشتهای غیر مجازبرخی شرکتهای خصوصی و همچنین استفاده شن های این منبع بزرگ در برخی از پروژه های بزرگ دولت خدمتگذار در رامسر جزو جاذبه های این منطقه محسوب می شوند.

آثار قديمي، قلعه ها و غارهای بزرگ و دیدنی از جمله قلعه لتر ،همچنین روستای هدف گردشگری گرسماسر و وجود روستاهای قدیمی به زیبایی منطقه میرزا کوچک خان افزوده است.

روستاهاي منطقه میرزاکوچک خان به‌خاطر شرايط آب و هوايي و طبيعت خاص و چشم اندازهاي طبيعي و انساني با رسم و رسوم‌هاي مختلف مي‌تواند براي گردشگران داخلي و خارجي مفرح و شادي‌بخش باشد.

این منطقه به ویژه در نواحی کوهستانی از پتانسیل جریان آبهای رودخانه ای و فصلی برخوردار است که متأسفانه به دلیل مسائلی که قبلا به آن اشاره شد تاکنون توجه ویژه ای به این قابلیت مهم با توجه به کمبود آب منطقه نشده است.

در همین راستا می توان نبود سرمایه گزاری های لازم در بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی و همچنین معادن و صنایع وابسته به آن را افزود ، حتی بخش خصوصی به دلیل محرومیت منطقه ، کمبود زیر ساخت ها ، نبود حمایت های لازم و ریسک های بالای آن تاکنون حضور فعالی در توسعه و پیشرفت منطقه نداشته است.

تنها با ایجاد یک بخش و بخشداری جدید در این منطقه و با تزریق بودجه و اعتبارات دولتی عادلانه و درخور به بدنه اقتصاد منطقه می توان این مناطق و جاذبه های گردشگری را ساماندهی و متحول ساخت.

ارتقای منطقه میرزاکوچک خان رامسر که اکنون زیر نظر تنها بخشداری شهرستان رامسر با عنوان بخش مرکزی است به بخش جداگانه و ایجاد بخشداری مستقل تأثیر مستقیمی در اقتصاد منطقه و شهرستان و در کل توسعه پایدار خواهد داشت.

این منطقه علاوه بر قابلیت های مختلف با اهدای بیش از 1000 شهید،جانباز،آزاده و رزمنده دین خود را به ایران و اسلام ادا کرده است ومردم شهید پرور و همیشه در صحنه با گذشت سالها از آن دوران همگام ، همراه و پشتیبان ولایت وانقلاب اند.

هر روز و ماه و سال تأخیر در ارتقای این منطقه تاریخی با قابلیت های فوق العاده طبیعی و اقتصادی ضرر های جبران ناپذیری را هم به مردم محروم منطقه به خصوص جوانان و هم به اقتصاد منطقه و کل کشور تحمیل می کند.

مهاجرت بیش از پنجاه درصد جمعیت روستاهای کوهپایه ای و کوهستانی این منطقه به شهرهای مجاور و استانهای مختلف خود گویای این نکته مهم است که نه تنها به جمعیت این منطقه افزوده نمی شود، به دلیل محرومیت این منطقه و نبود فرصت شغلی واقتصادی در نتیجه کمبود اعتبارات و سرمایه گذاری های دولتی روز به روز بر مهاجرت روستانشینان به سمت شهر افزوده می شود.

لازم به ذکر است در حال حاضر جمعیتی بالغ بر 12 هزار نفر به صورت ثابت و بیش از 20 هزار نفر بصورت شناور(فصلی) در دو دهستان مذکور سکونت دارند.

بنابراین بادست روی دست گذاشتن نه تنها این منطقه به توسعه و شکوفایی در تمام قابلیت ها نخواهد رسید،بر محرومیت و سیل مهاجرت روستاییان جوان آن افزوده خواهد شد.

امید است مسئولان زیربط با توجه به این منطقه و ایجاد بخشداری مستقل گامی در جهت رفاه مردم به خصوص قشر جوان روستایی برداشته باشند.