از ده تا صد!
متاسفانه ما ایرانی ها تا به یه تپه کوچولو رسیدیم و رفتیم بالاش، خیال می کنیم اینجا اورسته و دیگه کافیه!/تا پیکان رو با پراید عوض کردیم گفتیم آخیش! و لم دادیم به صندلی و دیگه ول کردیم! غافل از این که برادر! خواهر! تازه به ده رسیدی نه صد! خیلی راه مونده.
مازندنومه،یادداشت مهمان،محمد مهدی کریمی سلیمی:یکی از چیزهایی که ما ایرانی ها همیشه در اون فراموشکاریم، مسئله ی صفر تا ده و صد هست.
بذار یه مثال بزنم: تا همین ده-پونزده سال پیش دستگاه های MRI فقط در مراکز استان ها،اون هم به تعداد واقعاً محدودی وجود داشت.
عامه ی بیماران یا باید توی صف می ایستادند یا از روش های نه چندان دقیق و قدیمی استفاده می کردند. هر دو روش بد و زمانبر و دارای خطای بالا بود.
حالا خدا رو شکر وضع بهتر شده و دستگاه های MRI نه فقط در مراکز، در شهرهای نسبتاً کوچک تر نیز به کار گرفته می شوند و در مراکز هم چند تایی هست.
اما این تازه گذر از صفر به ده هست نه صفر به صد؛ یعنی هنوز تا وضع مطلوب راه زیادی هست. هنوز مردم در صف هستند و دستگاه هم استهلاک بالایی دارد و تعمیر آن زمان می گیرد.
تازه دستگاه های جدیدتر و به روزتر هنوز وارد نشده اند و در بعضی شهرها هنوز مشکل کمبود دستگاه داریم. اما متاسفانه ما ایرانی ها تا به یه تپه کوچولو رسیدیم و رفتیم بالاش، خیال می کنیم اینجا اورسته و دیگه کافیه!
تا پیکان رو با پراید عوض کردیم گفتیم آخیش! و لم دادیم به صندلی و دیگه ول کردیم! غافل از این که برادر! خواهر! تازه به ده رسیدی نه صد! خیلی راه مونده.
آخه درآمد مردم ما بیشتره یا هند که مردم هند جدیدترین مدلهای سوزوکی و هیوندای رو سوار میشن و ما پولمون به پراید نمی رسه؟!
کافیه فقط به بازار خودروی عراق و پاکستان و حتی افغانستان نگاهی بندازیم تا ببینیم چه بر سرمون اومده. نشستن و دست نگه داشتن خرگوش وار ما، لاک پشت ها رو جلو انداخته تا جایی که فرزندان ما احتمالاً باید الگوی خودشون رو افغانستان قرار بدهند! مگر همین الان بیدار بشیم.
آینده دست ماست! دست فرزندان ماست! رییس جمهورها و وزیرها و مدیرها و رییس ها و معاون ها و کارمندهای آینده، ما و فرزندان مون هستیم و ما یاد می گیریم و یاد می دهیم که:
همیشه وضع موجود، وضع مطلوب نیست مگر ثابت بشه.
و: همیشه جای رفع اشکال وجود داره.
و: به جای آرمانی فکر کردن باید گام به گام به سمت آرمان ها حرکت کرد.
ای‌میل نویسنده:ks340@live.com
- پنجشنبه 26 بهمن 1391-0:0
متاسفانه با دخالت استاد اسلامی، همه به «من قال» نگریسته اند نه «ما قال». شما فرض کنید این مطلب رو یک آدم بی نام نوشته؛ نظرتون رو باید در مورد موضوع مطلب می گفتید. کشورما عقب تر از دنیاست چون ما کوته فکر و کم خواه هستیم. در تولید علم و تکنولوژی که نباید قناعت کرد؟!! چه خوش گفت صائب تبریزی که:
در مقام حرف بر لب مهر خاموشی زدن
تیغ را زیر سپر در جنگ پنهان کردنست
ما الان با این جوانان خلاق می بایست در صدر دنیا بودیم نه این که پنیر 200-300 تومانی را 2800 به مردم بفروشیم!! کجای این پیشرفت است برادر؟؟؟!!!! - پنجشنبه 26 بهمن 1391-0:0
این یک بلای تاریخی ما ایرانیان در طول تاریخ بوده که همیشه دنبال قهرمان سازی بوده ایم و تحمل انتقاد را نداشته ایم.یکبار دیگر نظر قبلب مرا بخوانید و ببینید منظورم چه بوده بنده گفتم اون حرفا نیاز به اون رزومه نداشته همین. خداوند همه تخبگان واقعی را حفظ کند.
- چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
خدایا به این ناظر شفا عنایت بفرما،این خاله خان باجی ناظر زیادی مریض احوالند. یک دخیل در پهنه کلا تکیه مفید باشد .
ای ناظر دانشمند، تومی فهمی که 10 ساله کنکور دانشگاه می دهد یعنی چه ؟ تو می فهمی محمد مهدی سلیمی چه سرمایه ی ملی برای کشور است ؟ تو چرا انهمه مشکل داری ؟؟؟ - چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
درود بر همه نخبگان استان.حرف خوبی داشت مطلب.از آقای مریمی می خواهیم در همین سایت که صبحانه و عصرانه هر مازندرانی است باز مطلب بنویسد.استان به نخبه هایی چون ایشان نیاز دارد.
- چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
آقای ناظر! جناب دکتر درصدد بیان شناسنامه ای از من بود نه دفاع از مطلب من! در ضمن همینها که در تاکسی به قول شما این حرفها رو میزنند شجاعت مطرح کردن اون رو جلوی معاون استاندار دارند؟؟؟ تا چه رسد به استاندار و وزیر و بالاتر...
بنده در هشت سالگی باید دنبال رییس جمهور می دویدم تا بلکه اجازه ی تحصیل به من داده شود. آیا این عیب است که من بنویسم؟؟؟ اصلاً بحث من نیستم بلکه جوانانی هستند که آینده را می سازند. با تشکر. - چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
این حرفا را که هرکس میتونه بزنه. توی هر تاکسی سوار شین میشنوین این حرفا رو. مغز نابغه نمیخاد که آقای اسلامی ذوق زده شده. عجیبه والله.
- چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
آقای دکتر من نوزده سالمه و 10 ساله بودم که تو کنکور شرکت کردم و قبول شدم
سال 1383
ضمناً دوستان من از انتقادات یا پیشنهاد راجع به این مطلب به شدت استقبال می کنم
یا علی - چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
بابا دمت گررررررررررررررررررررررررم گل گفتی
- چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
قربون داداش مهدي حرفش حقه هميشه ولي حيف كه صداي ما جوان ها هيچ جا نميرسه
- چهارشنبه 25 بهمن 1391-0:0
این آقا مهدی تازه هفده سال را تمام کرد. دانشجوی دوره دکتری و فقه و حقوق اسلامی است. در یازده سالگی در کنکور سراسری شرکت کرد و در آن سال جوانترین کنکوری ایران بود. 14 سال داشت لیسانس گرفت، در حوزه هم تا پایه پنجم که چیزی ما قبل اجتهاد است درس خواند. او هرگز دوران کودکی و نوجوانی نداشت. همین مشکل اوست، مدرسه نرفته و همکلاسی نداشت. امروز هم دوران جوانی ندارد، او همیشه بزرگ سال بود و بیشتر می فهمید، آقا مهدی از استعدادهای درخشان مازندران است. این ساروی اگر خدا کمک کند و به نوعی از کودکی و نوجوانی گذر نکرده عبور کند و از مرز جوانی هم بناچار بگذرد در سرآغاز بعد از جوانی هم می تواند چهره ای نامدار از مازندران بشود. ضمناً آقا مهدی فقط عشق حسینه. آقا مهدی باز هم بنویس.
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
