مازندنومه؛یادداشت مهمان،عادل جهام آرای،دبیر همشهری مازندران:براساس شرح وظیفه‌ای که شورای عالی اداری در سال 1377تصویب کرد، استاندار در هر استان باید بر کارهای عمرانی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نظارت کند و در صورت مشاهده کمبودها و مشکلات براساس اختیارات خود وارد عمل شود و نارسایی‌ها را رفع کند.

 معمولاً هم مردم یک استان انتظار دارند که استاندار، چون نماینده تام و تمام قوه مجریه در استان است، باید در رفع مشکلات و ایجاد فضایی مناسب برای آنان همت کند.

 در ماده یک شرح وظایف استانداران آمده است: «استانداران در قلمرو مأموریت خویش به‌عنوان نماینده عالی دولت، مسئولیت اجرای سیاست‌های عمومی كشور در ارتباط با وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شركت‌های دولتی و سایر دستگاه‌هایی كه به‌نحوی از بودجه عمومی دولت استفاده می‌کنند‌، نهادهای انقلاب اسلامی، نیروهای انتظامی، شوراهای اسلامی شهر و شهرداری‌ها و مؤسسات عمومی غیر دولتی را عهده‌دار خواهند بود.»

به این ترتیب استاندار در صورت کوتاهی یا خودداری یکی از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات در انجام کارهای خود، باید وارد عمل شود و بر کارهایی که باید انجام شود، نظارت کند.

در همین حال «نظارت و مراقبت در اجرای برنامه‌های عمرانی (ملی، استانی) و در صورت لزوم دادن تذكر به مسئولان اجرایی یا اعلام مراتب به سازمان و وزارتخانه مربوطه در جهت رفع نواقص احتمالی» جزو مسئولیت نماینده عالی دولت در استان است.

*

هفته گذشته استاندار محترم مازندران در نشستی که با مدیران استان داشت، نارسایی‌هایی را بر شمرد که در شأن استان نیست.(نگاه کنید به: http://www.mazandnume.com/?PNID=V15163)

 در حالی که استاندار و برخی مسئولان فرهنگی استان بعد از تعطیلات نوروزی از حضور 24میلیون گردشگر در استان خبر داده بودند، «سیدعلی اکبرطاهایی» در این نشست صراحتاً گفت که «نمی‌دانیم وقتی گردشگر وارد استان می‌شود چه چیزی را به او نشان دهیم. اگر هتل هواپیمایی ماهان ساخته شود، می‌توانیم وقتی گردشگر وارد استان شد چیزی برای نشان دادن به او داشته باشیم.»

 این سخن استاندار به این دلیل قابل تأمل است که برای جذب گردشگر یا گردشگران در استان مردم عادی نباید تصمیم بگیرند و فضایی ایجاد کنند که خوشایند گردشگران باشد، بلکه وظیفه مسئولان تراز اول استان حکم می‌کند در صورت مشاهده کمبود در هر حوزه‌‌ای وارد عمل شوند و کمبودها را رفع کنند.

استاندار محترم مازندران موضوع دیگری را در آن نشست مطرح کرد که در نوع خود شگفت‌انگیز است! وی گفت که«یک سالن همایش استاندارد در استان نداریم.»

 موضوع کمبود سالن همایش نه امروز بلکه سال‌هاست از سوی کارشناسان و دلسوزان استان و حتی رسانه های استانی مطرح شده است، اما معلوم نیست جناب استاندار از چه کسانی می‌خواهد که برای ساخت یک سالن همایش در استان تلاش کنند؟

براساس شرح وظیفه استاندار، نماینده عالی دولت وظیفه «هدایت و هماهنگی فعالیت بانك‌ها و تعیین اولویت‌ها در اعطای تسهیلات تكلیفی بانكی در چهارچوب سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی كشور و تشویق سرمایه‌گذاران از طریق تشكیل مؤسسات اعتباری غیردولتی و جذب سرمایه‌های محلی و سوق دادن آنها به سمت فعالیت‌های تولیدی و عمرانی» را به عهده دارد.

 چرا استاندار محترم و مدیران تحت امر او نتوانستند کسی یا کسانی را تشویق که برای ساخت مکان‌هایی مانند هتل یا سالن در استان سرمایه‌گذاری کنند؟

 وقتی استانی فقط در 2هفته ابتدای سال به ادعای مسئولان آن میلیون‌ها گردشگر دارد، اما نمی‌تواند به گفته خودِ استاندار از «رئیس مجلس عمان» در رامسر پذیرایی کند، پس چگونه می‌توان ادعا کرد که مسئولان استان در فکر رفع مشکلات آن هستند؟

خواندن این جمله «سیدعلی‌اکبر طاهایی» آیا نگران کننده نیست: «‌رئیس مجلس عمان هفته آینده مهمان رئیس مجلس ایران است و آقای لاریجانی از من درخواست کرده در هتل رامسر برای او اتاق تهیه کنم. این هتل به سازی نشده و دلم نمی‌آید در این هتل، اتاق تهیه کنم.»

 استاندار محترم مازندران در ادامه از دستگاه‌های خدمت‌رسان خواست که قوانین گردشگری را مطالعه کنند و سپس از بلوک‌گذاری‌های کنار مزارع انتقاد کرد و گفت که «این بلوک‌گذاری‌ها به چه معناست.‌ چرا با این مسائل برخورد نمی‌شود؟چه کسی باید بر این کارها نظارت کند، نکند باید فرشتگانی از آسمان برای نظارت بیایند؟»

راستی، آقای استاندار! آیا شما هم منتظر فرود فرشتگانی از آسمان هستید تا مشکلات استان مازندران را حل کنند؟ یا آن‌که به عنوان نماینده عالی دولت، از زمانی که به استان تشریف آوردید باید آستین همت را بالا می‌زدید، نه آنکه امروز منتظر فرشتگانی از آسمان باشیم.

آقای استاندار حداکثر 3 ماه وقت دارند نارسایی‌ها و مشکلات استان مازندران را رفع کنند، اما به نظر نمی‌رسد که در این 3 ماه بتوانند حتی آن موضوع‌هایی را خود مطرح کرده‌اند و از آن گله داشتند، به سامان برسانند.