مازندنومه؛لطف الله آجدانی،مورخ و مدرس دانشگاه:در شرایطی که غیاب آیت الله هاشمی در رقابت های انتخاباتی یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی به سبب اقدام شورای نگهبان در اعلام عدم احراز صلاحیت آیت الله، این احتمال را در میان گروهی از صاحب نظران سیاسی تقویت کرد که به رغم حضور دکتر عارف و دکتر حسن روحانی،از حلقه یاران نزدیک هاشمی و خاتمی ، رقابت انتخاباتی در میان طیف های مختلف اصولگرایان شکل خواهد گرفت.

به نظر می رسد تغییراتی در حال شکل گیری است که می تواند خواب آسوده اصولگرایان را آشفته کند. تغییراتی که ریشه درتلاش و امید برای یکپارچگی صفوف هواداران دکتر عارف و دکتر روحانی در ذیل اجماع بر یکی از دو گزینه عارف و روحانی خواهد داشت.

جدای از بسیاری از نخبگان و فعالان سیاسی نزدیک به هاشمی و خاتمی ، بسیاری از لایه های اجتماعی مردم از اقشار مختلف ،حتی اگر هنوز هم از شوک جای خالی هاشمی در رقابت های انتخاباتی به طور کامل بیرون نیامده باشند،اما امید خود را برای اجماع بر روی یک گزینه از دو گزینه عارف و روحانی از دست نداده اند. همین امید است که برای رقبایی که ناگزیر از رقابت با یک گزینه اجماعی از دوگزینه عارف - روحانی باشند نگران کننده خواهد بود.

به عبارت دیگر اجماع هواداران هاشمی و خاتمی بر یک گزینه از دو گزینه عارف و روحانی ، به طور جدی می تواند شرایط و نتیجه بازی را عوض کند؛ به ویژه که تحقق این اجماع در شرایطی که اصولگرایان هنوز از اختلافات داخلی رها نشده و به شرایط دسترسی به ضریب بالای امنیت ناشی ازاجماع خود بر روی یک گزینه از میان نامزدهای خود دست نیافته اند، اصولگرایان را با چالش های جدید و اساسی روبرو خواهد ساخت.

بدون تردید هاشمی و خاتمی حتی اگر نتوانند موضع کاملا آشکاری در تاکید بر یکی از دو گزینه عارف - روحانی را که بسیاری از طرفداران آنان منتظر آن هستند اتخاذ کنند،بدیهی است اشاره ها و نشانه هایی را به دست خواهند داد که قادر باشد زمینه های اجماع اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل نزدیک به هاشمی و خاتمی در طیف های مختلف سیاسی و لایه های مختلف اجتماعی را برای اجماع بر روی یکی از دو گزینه عارف و روحانی - و احتمالا دکتر حسن روحانی - بسیج کند .

در صورت چنین اجماعی ،رقبای اصولگرای مقابل کاندیدای اجماعی هواداران هاشمی و خاتمی راه سختی را پیش روی خواهند داشت.

دکتر حسن روحانی نه تنها به اعتبار نزدیکی خود به آیت الله هاشمی و خاتمی ،بلکه با توجه به توانایی های فراوانی که در حوزه تفکر و رفتار سیاسی در خود دارد در صورت اجماع بر او،هیچ یک از رقبای اصولگرای او خواب آرامی نخواهند داشت. روحانی از ویژگی هایی برخوردار است که در غیاب هاشمی اورا در موقعیت ممتازی قرار می دهد.

او با دانش است، تفکرو رفتار او در چهارچوب عقلانیت و اعتدال قرار دارد،از قدرت بیان قابل توجه برخوردار است،چهره نافذ و با وقاری دارد،پر انرژی است، توانایی فراوانی برای کنترل گفتار و رفتار خود دارد،دستخوش هیجانات کاذب و شعار زدگی و عوام فریبی و رویکردهای پوپولیستی نیست، دیپلماسی را می فهمد و بسیاری از توانایی ها را در شخصیت فردی و سیاسی- اجتماعی او می توان سراغ گرفت و به دست داد که جملگی بر این واقعیت دلالت دارد که می توان او را عطری از رایحه هاشمی و خاتمی دانست.