مازندنومه:آن چه در پی آمده نامه سرگشاده علیرضا صبوری-هنرمند فیلم ساز مازندرانی-است که در انتقاد از وضع موجود سینما در استان(به تبعیت از اوضاع نامرتب فیلم و سینما در کشور)نگاشته شده است.بخوانید.

***

باسلام؛غرض از نگارش این سطور توجه شما عالیجنابان به خطری است که سال ها چون موریانه بر پیکره ی هنر استان رخنه کرده و پایه های آن را سست و چه بسا متلاشی نموده است.

 قطعا این نامه ی تاریخی که در برهه ی حساس انتخابات ریاست جمهوی و شوراها برای شما نگارش می یابد،خواسته های به حق و مشروع بخشی مهمی از نخبگان استان است.

 در استان زیبای مازندران،مردانی هستند که زیبا می اندیشند ، زیبا عمل می کنند و زیبایی را به تصویر می کشند .

 این قشر که به آنها « فیلمساز » گفته می شود ، مثال سنگر سازان بی سنگری هستند که با وجود تمام سختی ها و مصائب گوناگونی که در اجتماع و زندگی شخصی با آن دست به گریبان هستند ، اما هیچ هنگام عرصه کار و فعالیت را رها ننموده و عاشقانه در پی کشف و شهود و به تصویر کشیدن ظرافت های پنهان جهان هستند .

یک فیلمساز سال ها درس می خواند ، سال ها تجربه می کند ، سال ها فیلم می بیند ، سال ها کتاب می خواند و دود چراغ می خورد تا از دل طبیعت نگاه تازه ای را به مردم بنمایاند تا آنها از کشف آن نگاه برتر برای لحظاتی از روزمره گی زندگی رهایی یابند و از باوری سرخوشانه لبریز شوند .

 امروز هنر فیلم از جهاتی بسیار ابزار مهمی در جهان محسوب می شود . کشورهای استعماری همچون آمریکا و انگلیس با ساخت فیلم های سیاسی و سفارشی در جهت نیل به همسویی افکار عمومی جهانیان برای سیطره ی بیشتر و به حق جلوه دادن خوی دیکتاتوری خود گام برمی دارند .

 در کشوری چون هند میلیون ها نفر از طریق فیلم امرار معاش می کنند و به کار فرهنگی مشغولند . کره و چین از فیلم در جهت جلب توریسم و توسعه گردشگردی و ساخت شهرک های سینمایی گام های بلندی برداشته اند . در زمان جنگ تحمیلی فیلمسازان ما با ساخت فیلم هایی ماندگار ، شور حماسی و میل به مقاومت را در مردم برانگیختند .

در استان خودمان هستند فیلمسازانی که در سطح ملی و فراملی با حرکت خودجوش آثار ماندگاری را در تاریخ ثبت کردند، اما متاسفانه تمام این تلاش ها و افتخارات از چشم بزرگان مغفول مانده است .

 سال هاست نبود ِ یک تشکل سازمان یافته و نهاد متولی در جهت حمایت اقتصادی از ساخت فیلمنامه های قوی و فاخر ، هنرمندان استان را به نابودی و انزوا کشانده است .

یک فیلمساز که ماه ها و چه بسا سال ها زحمت کشیده و فیلمنامه ای را مکتوب ساخته ، حال باید آواره نهادهایی شود که بتواند بودجه ای را برای ساخت اثرش فراهم کند .

 سالهاست در استان هیچ معیار و پارامتری برای حمایت از فیلمسازان زبده و ساخت فیلم های ارزشی وجود ندارد.

 سال هاست که گوش فیلمسازان از شنیدن این جمله ها پر است : مدیر کل ارشاد: بودجه تخصیص پیدا نکرده ... همچین اعتباری نداریم.

 مدیرکل صدا و سیما: ( فیلمنامه ات باید بره سیمای استان ها) و بعد از ماه ها و سال ها می بینی که هیچ اتفاقی برای فیلمنامه ات نیفتاده ...

رئیس حوزه هنری : ( با یه میلیون می تونی این فیلمو بسازی؟) که دو سه سال اخیر این هم حذف شده .

عالیجنابان و سروران گرامی : فیلمسازها انسان های فرهنگی و فرهیخته ای هستند که با اقتصاد رابطه ای ندارند و کار آنها تولیدات فرهنگی است.

 آنها نباید برای خلق زیبایی دست گدایی به سوی نهادها و سازمان ها و افراد خیّر دراز کنند . تمام سازمان ها و ادارات استان بودجه های آزاد برای بخش فرهنگی و یا فعالیت های جنبی شان دارند، اما حاضر نیستند ریالی از آن را برای تولید فیلم و کمک به فرهنگ و هنر استان اختصاص دهند.

 سالهاست که عده ای از فیلمسازان استان مایوسانه عطای این کار را به لقایش بخشیدند و جذب فعالیت هایی شدند که باب دل شان نیست. یا به پایتخت مهاجرت کرده و با هزاران مشقت و دشواری مسیرشان را ادامه می دهند.

عده ای دیگر هم کژدار و مریز کنج عزلت گزیده و به انتظار کور سویی نشسته اند. در هنر فیلمسازی عوامل متخصص فراوانی دست اندرکارند که اگر تهیه کننده و کارگردانی نباشد تا حرکتی صورت بگیرد، تمام این تخصص ها به قهقرا خواهند رفت .

 سروران گرامی : چطور ممکن است در استان برای هر اداره و سازمان و صنفی بودجه و ردیف و اعتباری باشد، اما نوبت به فیلمساز که می رسد، این قشر مظلوم به طرز شگفت انگیزی نادیده گرفته می شوند و ریالی برای فعالیت های آنها اختصاص نمی یابد؟

 هر سال بر تعداد فیلمسازانی که از گردونه ی فعالیت هنری خارج می شوند افزوده می شود و اگر تعداد اندک باقیمانده از لحاظ اقتصادی درک نشوند، بخش مهمی از نیروی انسانی این رشته که سرمایه ی فرهنگی استان محسوب می شوند، به اجبار برای تامین هزینه های زندگی به کارهای سخیفی که در شان و منزلت آنها نیست خواهند پرداخت.

چند سال دیگر طول خواهد کشید که هنر استان بتواند جایگزین مناسب و درخوری برای هنرمندان طراز اول و جشنواره پسند خود پیدا کند؟

 آیا مگر فیلمسازان چه توقع کمرشکن و سنگینی از لحاظ اقتصادی دارند که شما آنها را به آسانی از چرخه ی بودجه و اعتبار خارج می سازید؟

 یک فیلمساز که کوچکترین پس انداز مالی ندارد، ماه ها برای خود نه کفشی می خرد و نه لباسی، به یک سفر خارج از استان نمی تواند برود، مگر جشنواره ای باشد و رویدادی و ... خودتان که فیلمسازان را بهتر می شناسید. آیا در طول این سالها به غیر از «اطاعت و خدمت هنری » چیزی از آنها دیدید ؟ پس چرا حداقل ها را برایشان مهیا نمی سازید ؟

 آیا فیلم که بخش مهمی از پیکره ی فرهنگ است، در سند چشم انداز بیست ساله استان جایی ندارد؟

استان ما به همان اندازه که نیازمند تعریض خیابان ها، ساختن بزرگراه هاست ؛ به همان اندازه نیازمند ساختن بزرگراه های فرهنگی نیز هست که بتوان افکار عمومی جامعه را با سرعت و شتاب به سوی مقاصد تعیین شده هدایت نمود. اما آیا ساختن این بزرگراه های فرهنگی با پول توجیبی یک فیلمساز حقیر ممکن می شود ؟

 آقای استاندار، بزرگان استان : ما فیلمسازان مستقل استان خواهان اختصاص یک بودجه و ردیف جداگانه جهت توسعه هنر هفتم هستیم تا بتوانیم اولویت های فرهنگی هنری را که شورای عالی انقلاب فرهنگی تبیین می نماید، با تصویر ماندگار کنیم. این امر نیازمند داشتن « درک اقتصادی» از مقوله ی « فیلم» است .

 فیلمساز مازندرانی برای فعالیت در عرصه ی هنر هفتم، نباید از استان خود «رانده» و در استان های دیگر « مانده» شود. استان مازندران پتانسیل و ظرفیت های بالای هنری دارد که فقط با حمایت های اقتصادی درخت آن ریشه می دواند.

چه زیبا گفت امیرکبیر در فیلم «ناصرالدین شاه آکتور سینما»: « اگر نیت صد ساله دارید، آدم تربیت کنید، سینما توگراف آدم تربیت می کند.» قطعا تصمیم گیری های امروز شما سروران عزیز، نتایج مثمر ثمر و سازنده ای در سرنوشت و آینده ی بخش مهمی از نیروهای انسانی استان دارد که تاریخ آن را به قضاوت خواهد نشست.

 یک ضرب المثل چینی می گوید : « یک تصویر برابر با ده هزار کلمه است .» فیلم معلم مهربان و ارزان قیمتی است که بدون حضور فیزیکی، تمام کلاس های جهان را در نوردیده و پیام انقلاب و مردم ما را به گوش مخاطبان جهانی خواهد رساند. این همان انقلاب و رنسانس فرهنگی است که حضرت امام (ره) آرزویش را داشتند .

آرزوی ما باروری هنر و هنرمندان استان است. پیروز و پایدار باشید .

علیرضا صبوری 16/3/1392

رونوشت:

- استاندار محترم مازندران

- نماینده محترم ولی فقیه در استان

- نمایندگان محترم شهرستان ساری در مجلس شورای اسلامی

-مدیر کل محترم فرهنگ و ار شاد اسلامی

- مدیر کل محترم شبکه طبرستان

- ریاست محترم بسیج هنرمندان استان مازندران