يکي از ويژگي‌هاي استان مازندران که متاسفانه کمتر به چشم مي‌آيد آثار و بناهاي تاريخي اين استان است که در جاي جاي اين استان به خصوص روستاها، کوه ها و مناطق دورافتاده اين استان پراکنده‌اند و برخي از همين آثار و بناهاي تاريخي که قدمت آنها به چندصد سال وحتي هزار سال مي‌رسد به دليل همين دورافتادگي در معرض تخريب قرار دارند. استان مازندران به لحاظ جايگاه تاريخي‌اش در طول زمانهاي گذشته مرکز فرماندهي بسياري از حکومتها بوده است و دراين رابطه هم آثار و بناهاي تاريخي فراواني که نشانه وهويت تاريخي اين منطقه از کشور ايران محسوب مي‌شود به جاي مانده است. بسياري از بناها به صورت متروکه به حال خود رها شده و فقط گاهگاهي در آمار و ارقام يادي از آنها مي‌شود در حالي که در حال حاضر اين بناهاي ارزشمند تاريخي در طول زمان دچار فرسودگي‌هاي شديدي شده‌اند وحتي در مرحله تخريب قرار گرفته‌اند، برج‌هاي تاريخي، دست‌نوشته‌هاي قديمي، قلعه‌هاي باستاني، عمارتهاي فرهنگي و بسياري آثار تاريخي ديگر به دليل قرار گرفتن در مناطق دورافتاده و گاها صعب‌العبور در معرض فرسودگي و تخريب قرار گرفته‌اند در صورتي که اين آثار تاريخي به عنوان يکي از نمادهاي فرهنگي مناطق مختلف کشور بايد حفظ شود، بنابراين توجه بيش از پيش به آثار فرهنگي و تاريخي به جاي مانده از دوران قبل علاوه بر گفتار به عمل نياز دارد چرا که هرچه توجه و جديت در اين زمينه کمتر باشد، حسرت وشرمندگي در مقابل نسلهاي آتي بيشتر خواهد بود