مازندنومه،رضا شریعتی:این شب ها عرش حال و هوای دیگری دارد.ملائک سخت غمگین اند چرا که می دانند کاسه های شیر بعد از علی در دست ایتام خالی می ماند؛ و می دانند بعد از علی،نور چشمان فاطمه دمی آسوده نخواهند ماند؛و می دانند مردمان کوفه چه بر سر خاندان رسول الله می آورند،همان خاندانی که خدا در عظمت شان آیه تطهیر را نازل می کند،و آنان می بینند روزهایی را که کوفیان حسین را یک شب دعوت می کنند و شب دیگر سرش را بر نیزه می گذارند و....

این شب ها عرش عزادار است،نور چشم پیامبر در معراج ضربت خورده،همان که در عظمتش همان بس که خانه ی خدا شکافته شد تا مادرش شیر خدا را در آن به دنیا بیاورد؛همان کسی که هیچگاه نظری مخالف نظر رسول الله نداشت و رسول خدا درموردش فرمود: هرگز علي از حق و حق از علي جدا نمي شود.

این شب ها،شب های علی است،همان که بارها و در جایگاه های مختلف از دعوت از آشنایان گرفته تا غدیر و... رسول الله او را جانشین خود معرفی کرد؛همان که خدابه رسولش می فرماید: ای رسول اگر علی را جانشین خود معرفی نکنی رسالت خود را کامل نکرده ای و فرشته ها به خاطر او و جایگاهش در شبی که در جایگاه رسول الله می خوابد سرزنش می شوند.

به راستی او کیست؟در عظمتش چه می توان گفت؟

در عظمتش تنها می توانی بگویی آن قدر بزرگ است که در شب شهادتش خدا درهای رحمت را به سوی عالم باز می کند.

در بزرگی اش می توان گفت خدا در شب معراج با زبان او با رسول الله سخن می گوید.

او همیشه مظلوم است و هیچگاه خود را بالاتر از دیگران نمی بیند. 25سال انتظار می کشد تا چیزی را که حق خود اوست بستاند.مدت ها سکوت می کند به خاطر خدا و دین خدا. بعد از فاطمه (س) چاه مونس اش می شود و بیابان ها را نخلستان می کند و دسترنج اش را به ایتام می بخشد.

به راستی علی کیست که خدا در شب شهادتش، تقدیر یک سال انسان را رقم می زند و گناهان انسان را می بخشد؟

علی کیست که خدا این چنین او را بالا می برد که فرشتگان به او و جایگاهش نزد خدا غبطه می خورند!

او کیست که در شب های شهادتش شب های پر فضیلت قدر اگر دستانت را به سوی خدا دراز کنی و مومنی را که به مصایبی گرفتار آمده، دعا کنی خداوند شرمش می شود تا دست هایت را خالی بگذارد!

حالا که خدا شرم دارد دستان مان را خالی بگذارد بیایید ندای اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ سر دهیم؛برای سلامتی سینای کوچولو و دیگر بیماران و به مصائب افتادگان!

بیا تا در قیل و قال های روزمرگی ها و سیاست زدگی های مان یادمان نرود انسانیم! بیا تا مهربانی را برای هم جست وجو کنیم.