توزيع عادلانه قدرت،ثروت ومعرفت كه در كامنت آقاي عليپور بدان اشاره شددرصورتي شدني است كه جامعه ي مدني مقتدر شكل بگيرد ومردم بتوانند در شرايط موازنه ي قوا صاحبان قدرت رامجاب به رفع حوايج خود سازند. در غير اين صورت قدرتمندان همه امكانات اعم از قدرت وثروت و منزلت را مصادره كرده وبه خاطر انباشت لذت نزد خود و انحصار منزلت، حاضر به واگذاري آن نخواهند شد. منزلت مردم نيز تابعي از ميزان مشاركت واقعي آنان در فرايند تصميم سازي و تصميم گيري است.

ضمن تقدير از نوشتار وزين آقاي دكتر رستمي مواردي چند را براي توجه و تدقيق بيشتر عرض م كنم:

- براي دستيابي به سطوح قابل قبول از توسعه يافتگي بايستي نسبت قابل قبولي از سرمايه هاي فيزيكي ، انساني و اجتماعي در كنار هم قرار گرفته تا به بازتوليد قدرت سياسي ، اقتصادي و اجتماعي منتهي گردد.

-سرمايه اجتماعي در قالب سه متغير اعتماد ، انسجام و مشاركت قابل ارزيابي و پي گيري است . بروز رفتارهاي مدرن با تفكر سنتي ،سازمان هاي هيئتي و رفتار هاي فردي امكانپذير نيست.

- حاكميت با عدم ورود در وظايف غيرحاكميتي و با تقويت تشكل هاي صنفي، نهادهاي مدني و احزاب، مي تواند بزرگترين خدمت توسعه اي را به شهروندان ارائه دهد.

- شكاف نسلي يك آسيب غير انكار است كه در حوزه سياست قابل لمس است كه نه با وادادگي و پدرسالاري اين مشكل قابل حل و فصل نيست.

- افزايش حجم طبقه متوسط فوريت اول در مسير دسترسي به توسعه يافتگي است و تا بعد.

ضمن تشکر از مساعی مدنی دوست ارزشمندم جناب آقای صادقی مدیریت محترم سایت مازند نومه که با صبر و شکیبائی و همرا با عقلانیت و صداقت ، مسائل استان را انعکاس می دهد و نیزاعلام همگامی و همراهی با برادرارجمندم جناب آقای دکتر رستمی که جهد تئوریک خود را به جد در عرصه خطیر سیاست و سیاست ورزی و ضرورت انسجام و همبستگی آغاز نموده است شایسته است با توجه به اصل مهم کثرت گرائی سیاسی اضافه نمایم که جامعه پلورال ، جامعه ای است که وفاداری خود را به مردم و مصالح عمومی با پذیرش احزاب و نهادهای مدنی به اثبات می رساند و مشارکت مردم را منحصر در انتخابات نمی داند و به توزیع قدرت ، توزیع ثروت و بویژه توزیع معرفت باوری عمیق دارد. چرا که دادگری در روز گار ما نه فقط قدرت و ثروت که معرفت را نیز نشانه می گیرد و ظلمی امروز مهلکتر از احتکار اطلاعات نیست . چون در یاداشت جداگانه ای تحت عنوان کثرت گرائی سیاسی به این موضوع پرداختم و شاید در سایت مازند نومه منتشرشود بیش از این اطاله کلام نکنم .

ازدکتررستمی به جهت نوشتن این مقاله زیبا سپاسگزارم ایشان نیرویی توانمند هستند امیدواریم این دولت از وجودایشان درپست های مدیریتی ویابه عنوان فرمانداراستفاده نماید ایشان به حضوراین آدم های سالم افتخار میکند.

ضمن تشكر از جناب آقاي رستمي بخاطر توجه به موضوعات زيربنايي و فرهنگي و دغدغه اي كه در زمينه توسعه استان دارند .يادآوري نكاتي چند را ضروري مي دانم.

1- بين عناصر موضوع انسجام معنايي وجود ندارد.

2- مفاهيم در پيكره كلام و مقاله دچار تشتت است.

3- پراگراف آغازين، در نقش ويترين كليت كلام جلوه نمي كند.

4-نكته محوري وپيام كانوني در كليت مقاله در ذهن مخاطب جايگير نمي شود.

دغدغه هاي دكتر رستمي،از آن رو كه كمياب و سخت ياب است در خور ستايش است.خواهشگري، خوي حيواني انسان است كه سطوح آن به نسبت ارتقاء ويا تنزل حوايج ،نوسان شان انسان را نشان مي دهد.انسان مانده در سطوح غريزي، خواسته هاي غريزي دارد و لاجرم علي رغم داعيه هاي شيك، صرفا براي رفع حوايج غريزي اش ابزار سازي مي كندوتنها از اين زاويه از حيوانيتش فاصله مي گيرد. زيرا در زيستن را تنازع بقا ارزيابي مي كند. اما انسان رشد يافته ي مدني ،ناگزير در وادي اخلاق سير كي كند زيرا در آن وادي علاوه بر خود ، ديگران و حقوقشان را هم مي بيند و بدان ارج مي گذارد. نكته در خور تامل آنكه بين هست ها و بايد ها مرز باريك و ظريفي هست كه اغلب از توجه دور مي ماند وآنكه هر كنش و واكنش انسان با خود بايد ها و نبايد ها يي را حمل مي كند كه اگر انسان به اين بايستگي ها و نبايستگي ها توجه كند به ذات انسانيش كه اخلاق گرايي و كمال طلبي است رجوع مي كند.آقاي دكتر رستمي هم عنايت دارند كه در جهت گيري ارجمند و در كلام شايسته ي خود ناگزير از كاربرد بايد ها در محدوده ي آرمانها شده اند. آيا اين همان مرز ظريف نيست؟

شاید یکی از مهمترین چالشهای سیاسیون فقدان اموزش سیاست ورزی به جای سیاست زدگی است.

به جای بهره گیری از قدرت برای توسعه ومنافع اجتماعی و... متاسفانه گاهی قدرت نمایی میبینیم.

به جای هموار کردن راه برای اندیشمندان تااهداف بدرستی طی شود،گاهی سدراه میبینیم.

وبه جای تعامل خرد جمعی وشورایی عمل کردن ,گاهی تک رویهای بی اساس میبینیم و...

اشکال اینجاست که اخلاق ودانش سیاسی برای در کنار هم بودن نیاموختیم وتوصیه این مقاله به حق ومنطقی وراه گشاست.

از اينكه صبوري پيشه كردي ودغدغه سياست ورزي داري قابل تقدير است .

اقای رستمی/ اولامطلب نوشته شده بسیار کم مایعه است وانسجام خوبی نداردثانیا نسل اول خشونت طلب معرفی شدونسل بعدی که اتل وباطل بزرگ شدن وخلاصه اینکه اقای رستمی همه را تخطئه کرد.

جالب بود از اقای رستمی به خاطر متن در خور تامل شان تشکر میکنم هم تذکر بود هم تلمذ کردیم درود بر شما