در اين روز تمامي مردم در مراسم عزاداري سالار شهيدان و ياران او که در عاشورا به شهادت رسيدند مشارکت مي کنند و به دعا و نيايش و سينه زني و احسان مي پردازند. در اين روز در خانه مردم چه در شهر و چه در روستا به روي عزاداران باز است و از آنها پذيرايي مي شود که يکي از ويژگي هاي منحصر به فرد اين منطقه است. عزاداري و تعزيه خواني در شهر آمل معروف است. رونق و اوج آن در 10روز اول محرم است. اهالي از نقاط مختلف و شهرستان هاي ديگر به هيات ها و تکاياي خود مي آيند تا در مراسم سوگواري شرکت کنند. از هيات ها و تکاياي معروف آمل مي توان از تکيه اسک ، دهرستاقي ها، هيات نياکي ها، ايرايي ها، مشائي ها، آملي ها و... نام برد. مرثيه خوان ها نيز که خود بومي هستند در اين مراسم شرکت مي کنند. کساني هم که نذر دارند به ترتيب نوبت ناهار يا شام نذري در تکايا و خانه هاي خود احسان مي کنند. سابقا مراسم تعزيه خواني و شبيه خواني حوادث کربلا رواج داشت و انواع لباس ، سپر، کلاهخود و زره جمع آوري و نگهداري مي شد. گاهي نيز از شهرستان هاي اطراف براي تعزيه خواني به آمل مي آمدند. اکثر شبها بخصوص در تکيه اسک که يکي از تکاياي بزرگ آمل است ، به حالت ايستاده و با خواندن مرثيه هاي ضربي و آهنگين سينه مي زنند. عمل اين حلقه ايستاده را که مي چرخد «جوش زدن » مي نامند. يک نفر در وسط حلقه حفظ هماهنگي و نظم را به عهده دارد تا آهنگ سينه زني را تنظيم کند. معمولا انبوه سينه زن ها تلاش مي کنند با ابراز احساسات در ميان مردم به ثواب اخروي برسند. ظهر عاشورا که مراسم سينه زني به اوج خود مي رسد، اسبي را با پارچه سفيد که تمامي آن با ماده قرمز رنگ که نشان محل خون و نشان تيرهاي اشقياست و همچنين با شمشير و چکمه مي آرايند و به شکل ذوالجناح درمي آورند و در شهر مي گردانند. مرثيه خوانان پيشاپيش ذوالجناح در کوچه هاي شهر راه مي افتند و از مردم نذوراتي براي برگزاري مراسم بعدي جمع مي کنند. اين مراسم که با شرکت تمامي اهالي همراه با علم و کتل و اسب ذوالجناح انجام مي شود، مرثيه بسيار معروفي دارد: بخوانيد اي هواداران زينب حديث درد بي درمان زينب بگوييد و بگرييد و بناليد شب و روز از غم پنهان زينب