مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، فاطمه ذبیح پور، مسئول روابط عمومی شهرداری و شورای شهر بهشهر: روابط عمومی بخشی تشریفاتی نیست، بلکه به عنوان مغز متفکر و مشاور مدیران دستگاه ها و انعکاس دستاوردها و مجموعه اقدامات انجام گرفته، نقش و تاثیر بسزایی را ایفا می کند.

تقويت روابط صحيح ميان مديران و كاركنان، اطلاع رسانی و فرهنگ سازي در سازمان ها از كاركردهاي  مهم اين نهاد است و توجه ويژه به روابط عمومي، به عنوان نهادي كه مي تواند به صورت نظام مند، برنامه ريزي شده و سنجيده در جهت ايجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مديران با كاركنان اقدام كند، بسيار حائز اهميت است.

متاسفانه در بسياري از ادارات و سازمان ها، ضعف مديريت و نبود اطمينان به جايگاه روابط عمومي و پيروي از سياست سرپوش گذاري بر عملكرد، آن را به سوی روزمرگي سوق داده است.

تفاهم و اطمينان از مهمترين شاخصه هاي ارتباطي بين مدير و مسئول روابط عمومي است، زيرا در صورتي كه مدير اطمينان و مسئول روابط عمومي تفاهمي با مدير نداشته باشد، مطمئنا" مدير موفق نخواهد شد و لطمات وارده بر پيكره سازمان، بيش از آن است كه نصيب روابط عمومي مي شود.

انتظار مي رود با استفاده از افراد توانمند علمي ، ارزش گرا و فرآيند محور، كساني در حوزه امور روابط عمومي ها قرار گيرند كه از لحاظ فني، تخصصي، تجربي و توانمندي هاي فردي با برنامه ريزي ارتباطي ويژه و پژوهش افكار عمومي، توانايي جلب مشاركت عمومي و اعتمادسازي در افكار عمومي را دارا باشند، تا به اين نحو فرآيند توسعه سازماني و تحقق عملي كاركردهاي روابط عمومي به نحو مطلوبي فراهم شود .

روابط عمومي مدون و برنامه ريزي شده يكي از ابزارهاي قوي مديريت افكار عمومی  است و این نهاد به عنوان اصلي ترين حلقه ارتباط بين مديران و كاركنان، مسئوليت خطيري در فرآيند دسترسي مديران و افكار جمعي كاركنان دارد.

بدون شك روابط عمومي به عنوان يك «فن» و «هنر» نقش بسزايي در برقراري و تسهيل ارتباط دوسويه بين مديران سازمان و كاركنان دارد به طوري كه امروزه كمتر سازماني را مي توان يافت كه خود را بي نياز از روابط عمومي بدا ند.

نبايد فراموش کنیم كه روابط عمومي خود يك واحد حقوقي است كه با استفاده از ابزار هاي در اختيار خود در تمامي زمينه ها به عنوان سخنگوي سازمان از عملكرد آن در دادگاه اذهان عمومي دفاع مي کند. حال هرچه پيام هاي اين واحد و كانال هاي ارتباطي آن با مخاطبان درون سازماني و برون سازماني قابل فهم تر و سهل الوصول تر باشد، سازمان زودتر به مقاصد خود خواهد رسيد.

کوتاه سخن این که روابط عمومي به دنبال ديدن و ديده شدن است، اما زماني كه نه او توسط مدير و نه مدير در نگاه او  ديده نمي شود چگونه مي تواند نديده هاي خود را به سمع و نظر ديگران برساند؟

 از همين روست كه واحد و يا اداره روابط عمومي مستقيما زير نظر بالاترين مقام سازمان است، اما در بسياري از موارد اين واحد از ديد مديريت پنهان و يا مغفول می ماند و اين انتقاد از برخي روابط عمومي ها باقیست كه زماني كه يك روابط عمومي نتواند ارتباط مناسبي با مدير خود داشته باشد، چگونه مي تواند با محيط خارج از سازمان با نگاه ها و علايق مختلف تعامل مناسبي برقرار کند؟