مازندنومه، سرویس سیاسی، کلثوم فلاحی: دانشگاه مازندران امروز میزبان نخستین همایش استانی گفتمان اعتدال از سلسله همایش‌های ملی اعتدال بود. سیدرضا صالحی‌امیری به عنوان سخنران اصلی این مراسم سخنرانی کرد.

فخرالدین اصغری آقمشهدی رئیس دانشگاه مازندران در ابتدای این همایش در سخنانی گفت: دانشگاه از نهادهایی است که گفتمان اعتدال از آن بهره‌مند شده است. ارتقای کیفیت جذب اعضای هیئت علمی و نوع جذب در دانشگاه‌ها از برکات دولت اعتدال است.

وی با اشاره به باز شدن فضای نقد در دولت یازدهم، ادامه داد: در دولت گذشته کمتر از این مسائل برخوردار بودیم.

در ادامه سیدرضا صالحی امیری -رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی-به تفضیل درباره گفتمان اعتدال سخنرانی کرد. چکیده سخنرانی صالحی امیری در پی می آید:

«برای تبیین گفتمان اعتدال، بهترین فضا، فضای دانشگاهی است. وزارت علوم، مجموعه مباحث گفتمان اعتدال استان‌ها را بر عهده گرفته است و خروجی نگاه‌های استانی در نگاه ملی ثبت می‌شود. برآوردم ما این است که پایان شهریور یا مهرماه بتوانیم همایش ملی گفتمان اعتدال را در تهران برگزار کنیم و 5تا 10 جلد از مجموعه مقالات علمی را با حضور 30 انجمن، نهاد پژوهشی و دانشگاهی ، به جامعه علمی عرضه کنیم.

عمده نقدی که به دولت‌ گذشته در حوزه گفتمان، نداشتن گفتمان است. هیچ درک روشنی از گفتمان در دولت گذشته وجود نداشت و نمی‌دانیم آقایان به دنبال چه چیزی بودند و بعید می دانیم که خودشان هم بدانند؛ مجموعه‌ای از شعارها، فریادها، جیغ‌ها، دست‌تکان دادن‌ها، تحقیر، تخریب، هاله نور و رمالی و در نهایت هم چیزی نصیب ملت نشد.

می‌خواهم به این سوال پاسخ دهم که چرا در هر دوره از انتخابات با مجموعه‌ای از چالش‌ها مواجه هستیم. نازل‌ترین سطح این چالش، تخریب و توهین و بالاترین سطح آن هم خشونت و درگیری است.

لازم است خارج از بحث‌های احساسی به منطقی در نظام مشارکت سیاسی برسیم که فعلا فاقد این منطق هستیم.

دوست داریم مشارکت حداکثری در انتخابات داشته باشیم اما میل نداریم نامزد مورد نظر مردم انتخاب شود. این تعارض باید برطرف شود.

تفکر جریان‌ سالاری که احساس قیومیت می‌کند تا برای مردم تصمیم بگیرد و این جریان، خود را به عنوان طبقه خاص می‌داند و امتیاز ویژه برای خود قائل است و دیگران از نگاه این گروه، غیر خودی تلقی می‌شوند.

این تفکر معتقد است رای، تزیینی برای نمایش دموکراسی در جهان است.

از عوامل چالش اصلی مناقشات در انتخابات، وجود این تفکر در جامعه است که دارای تفکرات ایدئولوژیک و رویکردهای قدسی و در بعضی از حوزه‌ها هم دارای کانون قدرت است.

جامعه ایران غیرقابل پیش‌بینی است و عده‌ای تلاش دارند قبل از اعلام نتیجه انتخابات، انتخابات را به نفع خود مصادره کنند در حالی که منطق گردش قدرت در عرصه سیاسی، رقابت است و نتیجه انتخابات در نهایت مشخص می‌شود.

هیچ‌کس نمی‌تواند جامعه ایران را پیش‌بینی کند و از معدود جوامعی است که سکوت و خشم معنادار دارد. غیر قابل پیش‌بینی بودن ملت ایران، انتخابات‌های ما را با شوک مواجه می‌کند.

عده‌ای در انتخابات 92 به ما می‌گفتند از شما بعید است دنبال انتخابات باشید، نتیجه مشخص است. عده‌ای سوت پیروزی را از قبل زده بودند. رقابت صوری به جای رقابت جدی، چالشی است که عده‌ای به آن پرداختند.

کلید واژه‌های رهبری در انتخابات گذشته، تعیین کننده گفتمان اعتدال است.

فقدان پدیده حزبی، پدیده شناخت و رای را با اختلال مواجه می‌کند.

در کشور با مشارکت اعتراضی مواجه هستیم. عده‌ای به این دلیل که به گذشته برنگردیم به سراغ روحانی آمدند، همانطور که در سال 76 به خاتمی رای دادند.

تلاش برای سوار شدن بر موج پوپولیسم در مشارکت‌ها از آسیب‌ها محسوب می‌شود. نظام تبلیغاتی در ایران مبتنی بر پوپولیسم و به هم ریختگی احساسات است. از این منظر، توانمندی‌ها مبدا تصمیم نیست.

سال گذشته نظام لویی جرگه به جای نظام حزبی در کشور شکل گرفت. اجماع هاشمی، ناطق، خاتمی، حسن خمینی به عنوان لویی جرگه است که جای نظام سیاسی شکل گرفت و نیازمند پردازش است.

در مقطعی از انتخابات به سمت استراتژی‌های انبساطی حرکت می‌کنیم و بعد از تمام شدن پروسه انتخابات، به سمت سیاست‌های انقباضی می‌رویم. این رفتار پارادوکسیکال، نظام سیاسی را دچار چالش می‌کند.

بعضی‌ها با عنوان چاشنی، به بداخلاقی در انتخابات مشروعیت می‌دهند. شکستن هنجارهای اخلاقی مجاز می‌شود. بگم‌بگم‌ها، افشا خواهم کردها و سایت‌ها و احزاب خلق‌الساعه را حتما به یاد دارید.

انتخابات یک تصویر ظاهر و یک جریان پنهان دارد، جریان پنهان انتخابات دارای ناهنجاری‌های اخلاقی است.

تا امروز نتوانستیم از ظرفیت نخبگان، شورها، روحانیت، جامعه ورزشی و ... برای ارتقای سطح آگاهی جامعه بهره ببریم.

فقدان نهادهای مدنی از چالش‌های جدی مشارکت مدنی در کشور است. یا باید به احزاب برگردیم یا اینکه نهادهای مدنی تقویت شوند.

در هیچ یک از انتخابات‌ها شفافیت مالی وجود ندارد. تا امروز کسی نمی‌داند کدام نامزد چه میزان هزینه واقعی در انتخابات انجام داده است. در انتخابات 92 از هزینه 5 میلیاردی تا 500 میلیارد تومانی گزارش شده است. این مقایر اصول دموکراسی است.

ابهام در سیاست‌گذار، ناظر و مجری انتخابات از بحث‌های مهم است که در یازده انتخابات گذشته و به ویژه در سه انتخابات اخیر با آن مواجه بودیم.

نتیجه این ابهام، در تعریف شفاف سیاست‌گذار، ناظر و مجری انتخابات به مناقشه دائمی در انتخابات دامن می‌زند و بستر رقابت سالم را به شک و تردید تبدیل می‌کند.

نقش نخبگان در فرآیند آگاه‌سازی جامعه برای مشارکت عمومی نیازمند بازتعریف است.

نیازمند بازتعریف ورود نامزدها به عرصه انتخابات هستیم. در تعریف رجال در قانون اساسی هم باید بازتعریف صورت گیرد.

موتور محرکه آموزش عالی در کشور خاموش شده بود.

استفاده از نظام دیجیتال و کامپیوتری و ساز و کاری برای کاهش مداخله دست و افراد در روند انتخابات از دیگر موارد ضروری است.

برگزاری همزمان یا با فاصله محدود انتخابات شورا، مجلس و ریاست‌جمهوری از دیگر ضروریات است. در همه دنیا ابتدا انتخابات شوراها، شورای محل، شهرداری و پارلمان برگزار شده و از دل اینها رئیس‌جمهوری انتخاب می‌شود اما اینجا برعکس است.

از دلایل تعارض پارلمان و دولت همین است که منطقی برای این توالی وجود ندارد.

ضرورت دارد تحقق شعارهای رئیس‌جمهوری منتخب در زمان تبلیغات انتخاباتی، بعد از انتخاب شدن، پیگیری شود.

عده‌ای حرف‌های مفت و رمانتیک می‌زنند. باید از ساز و کار دنیا در انتخاب کابینه بهره ببریم. در کشور ترکیه به کابینه رای می‌دهند نه به تک تک وزرا.

گردش قدرت یک ضرورت است، ثبات و سکون، فساد را با خود به همراه می‌آورد. گردش قدرت جزو میراث امام راحل است و ما میراث‌دار این موضوع هستیم.

دولت به دنبال حاشیه‌ها نیست و وفاق و همرنگی را به عنوان سیاست خود اعلام کرده است. راهی که به مردم وعده دادیم را ادامه می‌دهیم و به حاشیه نمی‌رویم. عده‌ای می‌خواهند دولت به حاشیه برود و از انجام کارهای ملت باز بماند.