چرا یه عده تعصب جاهلانه نسبت به کلمه گلک دارن در حالیکه این واقعیت رو می دونن که زبان ما گلکی هست!!!!!! ایا به خاطر اینکه بگید ما از گیلانیها جدائیم حاضرید یه سری واقعیت ها رو کتمان کنید و به خودتون دروغ بگید که چی!!! تازه مگه گیلانیها چشونه؟؟؟ البته این گفته من به معنی یکسانی زبانی نیست چون گلکی ما با گیلکی یه بخشهایی از گیلان نزدیک و با یه بخشهایی زمین تا اسمون فرق داره ولی دلیلی نداره که نام زبونمون رو تغییر بدیم. این کار یه نوع جعل یه نوع کلاهبرداری نسبت به تاریخ خودمونه.یعنی اگه شماها حدود بیست سی ساله باشید وقتی بچه بودید پدر بزرگ شصت ساله شما می گفت زبونتون مازنیه!!!!!!!!!! یا گلکی؟؟؟ مازندرانیایی که سمت سمنانن هنوز میگن زبونشون گلکیه!!!اصلا کلمه مازنی تازه متولد شده!!!! مشکل ما فرهنگیه و این مشکل فرا ایرانیه مشکله شرقه که همسایه ها معمولا چشم ندارن همدیگه رو ببینن برای همین همیشه فقیر و بدبختن و سرمایه هاشون رو غریبه ها مفت می برن و تازه بدتر اینکه اگه به مشکلی هم خوردن باز همون غریبه های تفرقه افکن باید بیان براشون حل کنن !!! اونوقت فکر می کنید اون راه حل به نفع کیاس!!!!!!!! . گلک یا مازنی در بطن فرقی نداره اون کینه بی جا مهمه که در بطنش یه نوع عقب موندگی رو بارور می کنه.

• احسانپاسخ به این دیدگاه 11 0
  دوشنبه 6 مرداد 1393-13:34

  خواهر ...، لطفا خودتون رو سوادکوهی جا نزنید.

صادقی جان ممنون از نقل بئودونه در مازندنومه. لطفن این دو نکته را یادآوری کنید: اول آن که مطلب من دنباله دارد و هنوز حرفم تمام نشده. دوم این که بخش «چِکِلی پِکِلی» ـــــــ که بئودونه در آن آمده ـــ زبانش با چاشنی شوخی و طنز همراه است چون نمی خواهیم اینجا خیلی جدی باشیم.
کامنتهای روز چهارشنبه ی مازندنومه را خواندم و یادداشت برداشتم. در بامداد ساری به آنها اشاره خواهم کرد.
بعد از گفتگوی من با مازندنومه ، و حرفهایی که درباره ی نژاد به اصطلاح «آریایی »، و مساله ی چند اسم جدید دلبخواه، نه یکی، به جای زبان گلکی، زده بودم بعضی از همان «آریایی ها » را که از «علما و خردمندان» شهرند ناراحت کرده است. بئودونه هم گزک به دستشان داده. یکیش را در همین کامنتها می خوانید. یار باقی دیدار باقی.

دوستان اگر نقدی دارند بفرمایند اما از طعنه و کنایه بپرهیزند.بسیاری از دوستان گویی استاد پاشایی را نمی شناسند.دیگر اینکه این مقاله ادامه دارد صبر کنید ادامه را هم بخوانید بعد حمله کنید.ما شنیده بودیم پیران پیمبران قوم خود هستند نه اینکه مورد طعن قرارگیرند آنهم پیری دانا چون استاد پاشایی که دلی جوان دارد.

بادرود خدمت سروران عزیز این شیرینی یک شیرینی سنتی شمال ایران هست وبه نام های دختر دونه .کیجا دونه.دتر دونه باو دونه وبئو دونه در زبان مازنی یا تبری استعمال میشود در مناطق کو هستانی ساری (دودانکه و چهار دونگه) واژه بئو دونه بکار میرود بئو به کرم های ریز سفید رنگ یا کلا به حشرات ریز میگویند چون دونه هم ریز و سفید هست این کلمه را بصورت مرکب بئو دونه بکار میبرند شاید نویسنده محترم مادر خانم محترمه شان اصالتا از مناطق ییلاقی بودند که این واژه رو همسر محترمشان بکار بردند

• سارویپاسخ به این دیدگاه 6 0
  پنجشنبه 29 خرداد 1393-13:5

  آفرین، بهترین استدلال داشتی.من که قانع شدم همشهری.

گیرمون اوردینا!! بئو دونه چیه برادر؟والا پدربزرگ و مادربزرگامونم میگفتن بادونه ولی اکثرا که بخوان سلیس تر صحبت کنند میگن بهاردونه.زبون ما طبری یا مازنی و ربطی به گیلکی نداره.آخه شماها چرا انقد بی اعتماد بنفسید که انقد جسارت ندارید نام زبون مادریمونو سر زبون ها بندازید دقیقا واسه غذاها هم همینطوره.

با سلام باید خدمت این نویسنده عزبز عرض کنم مادر بزرگ وتمام اقوامم ساروی هستیم و هیچوقت همچین کلمه ای رو ازشون نشنیدم همه بهش مگیم بهاردونه...البته الان ما سارویها باید بریم تو روستاهای شما زندگی کنیم و شما فرهنگ وزبونتونو به جاهای دیگه معرفی کننین در ضمن ما مازنی ها به زبان مازندرانی صحبت مکنیم(مازنی)گیلکی زبان گیلانیهاست امیدوارم نویسنده عزیز برای نوشتن مقالهه های بعدیش توجه کنه موفق باشید.

• مطلعپاسخ به این دیدگاه 3 7
  چهارشنبه 28 خرداد 1393-19:33

  ضمن تشکر از استاد پاشایی فخر مازندران.گلکی که استاد می فرمایند با گیلکی فرق دارد و دو چیز مجزا است. برای آشنایی با نظرات استاد درباره گلکی، به این دو لینک که مصاحبه مازندنومه با ایشان است، مراجعه کنید:
  
  http://www.mazandnume.com/fullcontent/15700/%D9%BE%D8%A7%D8%B4%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%82%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85/
  
  و این لینک:
  
  http://www.mazandnume.com/fullcontent/15700/%D9%BE%D8%A7%D8%B4%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%82%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85/

آقا گلکی ساری باز دیگه چیه؟!!! مگه نه اینکه زبون ما تبریه؟! چرا از زبون گیلانی به جای زبون مازندرانی استفاده میکنین؟

...آمدن ها و رفتن ها و حرف زدن ها و نوشتن های آقای پاشایی مثل همین نوشته هبچ زمان هدفی روشن نداشته است .چرا جای تعجب است که چینی ها و هندی ها و ویتنامیها ... که مثل ما برنج می کارند و مثل ما برنج می خورند آن ها هم مثل ما برنج را به انواع و اقسام طبخ می کنند یکیش همین بئودونه . یکیش هم پلو . آن ها هم نون کماج از برنج دارند و انواع دیگر . ما نفهمیدیم کجای مطلب عجیب بود . تعجب پیرمرد از مازندرانی ها بود یا از چینی ها ؟ شاید تعجب آقای پاشایی از مشابهت نام محصول با نام انواع سوسک در زبان مازندرانی است که صحیح سوسک بئوکا است و آن متفاوت است . آیا نام خاص مازندرانی برایشان تعجب برانگیز بود؟ این که مازندرانی ها هم محصولی از برنج را به زبان خاص خود نام می برند، این برای پیر مرد عجیب بود ؟؟ بئو دونه یا بائو دونه به معنای گت دونه یا فارسی آن دانه گنده شده است، چرا که دانه های برنج در طبخ این محصول اتساع و انبساط پیدا می کند . بهو و بئو هنوز هم از زبان ساروی های کهنسال در موقعیت تعجب شان از بزرگی و فراوانی یک چیز یا یک موضوع شنیده می شود .

آخرش نگفتين چجوري درستش مي كنن كه اونائي كه نمي دونن ياد بگيرن.

ما از كودكي از كلمه " بادونه" استفاده مي كرديم كه ظاهرا همان "باد دونه" يعني "دونه باد كرده " بوده كه به اينگونه در آمده.

ما از بچگی می گفتیم بادونه که می گفتن مخفف بهار دونه اس. بئو دونه نشنیدم. حالا درستش چیه نمی دونم. باید برای زبانمون یه فکر اساسی کنیم که نمیره . متاسفانه جای بسی تاسفه که زبانشناسای زبان گلکی ما که حالا شده مازنی!!!! خودشون اصلا مازندرانی نیستن و هر کدومشون هر از گاهی اصالت زبانی مارو زیر سوال می برن!!!!!!!! چه رسه که پویایی زبونمون رو ببینیم. متاسفانه محققین منسجم با اهداف مشخص درین زمینه در استان نداریم. امیدوارم روزی نرسه که برای مرگ زبانمون مرثیه سرایی کنیم در حالیکه دیگران در مدح زبانشون نغمه سرایی می کنن.

سلام فقط ساری دله از واژه ی " بادونه" استفاده نوونه! أما هم که نوشهری هسِّمی ، وره گمی بادونه! البته أمه ور ، از قدیم وره بادونه گِتِنه چون مه گدببا و گدننه هم گننه " بادونه" ... البته احتمال هم دارنه ، گذشته های خیلی دور وره گتنه بئودونه و به مرور زمان تبدیل بَوِه به بادونه ولی لااقل از 70,80 سال پیش امه ور وره گتنه بادونه چون قدیمی ها هم وره بادونه گننه و اما هم از وشون یاد بیتمی و بوتِمی بادونه

kash man tork ya kord boodam choon ma mazandaraniha hoviat va zabane moshakhasi nadarim va az khodeman faraf mikonim

• khejiredimپاسخ به این دیدگاه 3 0
  پنجشنبه 29 خرداد 1393-22:4

  برار ته فرهنگ و وطن خله اصالت و قدمت دارنه، اته کم اعتماد به نفس دار مگه جای دیگه چی دارنه...

در سوادکوه به این شیرینی می گویند کیجادونه!