تعداد بازدید: 3913

توصیه به دیگران 0

چهارشنبه 4 تير 1393-10:28

توده بدخیم بهشهری ها

.جمعیت بیش از 105 هزار نفری بهشهربه طور متوسط روزانه 70 تا 90 تن زباله تولید می کنند و این معضل درحال تبدیل به توده ای بد خیم است.


 

مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، حمیدآزموده، شهردار بهشهر: در  سال های اخیر برخی ها با هدف کسب درآمد، اقدام به  یافتن و تفکیک مواد ارزشمند از درون زباله ها کرده، با تجمیع آنها و فروش زباله های قابل بازیافت، برای خود درآمد ثابتی پیدا کرده اند.

 در نگاه اول شاید حضور این افراد، موجب زشت کردن چهره شهر شده و به این افراد به چشم افراد مزاحم نگریسته شود، اما عملکرد این افراد بیانگر آن است که با درک صحیح ارزش بالای مواد قابل بازیافت درون زباله ها، فعالیتی مفید و اقتصادی به نام تفکیک از مبدا آغاز شده است.

بهشهر ما نیز هم چون دیگر شهرهای استان، با مشکل انباشت زباله مواجه است. طولانی شدن روند ساخت کارخانه کمپوست برای فرآوری زباله های این شهر موجب شده مشکلات منطقه تشدید و آرام آرام تبدیل به معضلی غیرقابل کنترل شود.

محل فعلی دپوی زباله به کوهی بسیار بزرگ تبدیل شده که به دلیل قرار گرفتن در ورودی مجموعه تاریخی عباس آباد و مجاورت با جاده سراسری، چهره ای زشت و نازیبا به این منطقه داده است.

علاوه بر این، بیمارستان جایگزین امام خمینی بهشهر هم در فاصله ای اندک با آن در حال احداث است. بنا به همین دلایل تسریع در ساخت کارخانه کمپوست ضروری تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد.

زباله های تولید شده بهشهر، نیازمند سیستم مناسب جمع آوری است؛ سیستمی که بتواند در زمان مناسب زباله ها را به محل دپوی فعلی و در آینده به کارخانه کمپوست منتقل کند. 

در حال حاضر این کار با فعالیت 20 خودرو شامل کامیونت،  لودر، وانت  و 85 نیروی انسانی به صورت شرکتی در حال اجراست.

محل فعلی تخلیه زباله بهشهر نیازمند خاکریزی دائمی و آهک پاشی برای جلوگیری از آتش سوزی ناشی از انفجاز گاز حاصل از تخمیر زباله بوده که روزانه هزینه مازادی را

علاوه بر هزینه جمع آوری روزانه زباله که بیش از 60میلیون ریال بوده به دوش شهرداری می گذارد.

جمعیت شهر روند افزایشی دارد  و 30 هزار خانوار در بهشهر زندگی می کنند.جمعیت بیش از 105 هزار نفری شهربه طور متوسط روزانه 70 تا 90 تن زباله تولید می کنند که

به نظر می رسد با توجه به فراوانی کوچه ها و معابر و همچنین نصب 650 عدد سطل زباله مکانیزه ،جمع آوری به موقع و به هنگام زباله ها متاسفانه این معضل درحال تبدیل به توده ای بد خیم است.

از شهروندان فهیم انتظار داریم برای کاهش این معضل نسبت به تفکیک زباله از مبدا اقدام کرده، زباله های خشک را در کنار زباله های تر بیرون از در منزل بگذارند.

مخزنهای مکانیزه نصب شده در شهر هنوز کافی نیست.این مخزن ها ظرفیت  750 کیلو زباله را دارد که برای زباله های تولید شده حدودا 200 خانوار به غیر از سطل های معمول مناسب است.

با احتساب سرانه  بهشهر،این تعداد سطل مکانیزه  برای زباله های منازل کافی است، اما بخش زیادی از مشکلات زباله های شهر، مربوط به زباله های تولید شده ساختمان های تجاری و مغازه هاست که در کنارآن انتقال نخاله های ساختمانی به مکان مناسب نیز باعث صرف نیروی زیادی می شود و رسیدگی به مسوولیت اصلی انتقال زباله های خانگی را با مشکل مواجه می کند.

اجرای طرح تفکیک زباله از مبدا یکی از راه های مناسب برای کاهش زباله های شهری  است که قابل بازیافت است، اما متاسفانه توجهی به این ظرفیت بالای تبدیل زباله در چرخه اقتصادی نمی شود.

عموما بخشی‌ از زباله‌ های خشك‌ كه‌ می‌تواند از سوی شهروندان در منزل تفکیک و سپس کنار سطل های زباله قرارگیرد،  متاسفانه توسط‌ دوره گردان جمع‌ و تفکیک می‌شود که این‌ اقدام‌ در نگاه‌ اول‌ به دلیل كاهش‌ حجم‌ زباله‌ تركاری مثبت‌ ارزیابی‌ می شود، اما ازلحاظ‌ زیست‌ محیطی‌ و بهداشتی‌ آسیب‌ های‌ زیادی را به‌وجود ‌آورده،  چهره شهر را خدشه دار می کند.

نکته دیگر آن که عمده‌ ترین‌ آلودگی‌ دفن غیربهداشتی زباله، تولید شیرابه‌ است‌ كه‌ می‌تواند به‌ آبهای‌ زیرزمینی‌ نفوذ كند، اما خوشبختانه با آزمایش های صورت گرفته از سوی مرکز بهداشت و آب و فاضلاب چنین موردی گزارش نشده است .

البته تفکیک زباله در کنار سطل های مکانیزه از سوی دوره گردها سبب آلودگی اطراف ظروف جمع آوری شده  و نارضایتی شهروندان می شود.

تاخیر در راه اندازی کارخانه کمپوست بهشهر ناشی از کمبود بودجه شهرداری های شرق مازندران به عنوان سهامداران اجرای این طرح است. تکمیل و راه اندازی کارخانه کمپوست بهشهر، نیازمند خرید دستگاه همزن به ارزش بیش از 10 میلیارد ریال  است که تامین نیمی از آن بر عهده شهرداری های شرق مازندران است.

 


  • پنجشنبه 5 تير 1393-0:1

    آقای شهردار! بخش اعظمی از مشکل زباله در بهشهر ناشی از مدیریت غلط شهرداری در دوره های مختلف می باشد. مطمئنا فراموشتان نشده است که زمانی شهردای قصد داشت تا زباله های شهری را به بخش بالای فراشمحله و در حاشیه آبشار سنگ نو دپو کند که با وجود جنگل و رودخانه جاری و خطرات زیست محیطی با مخالفت اهالی روبرو شد و شهرداری میلیونها تومان درآمد شهری را در راهی بدون کارشناسی علمی تلف نمود و هیچ حاصلی نداشت. در مرحله بعدی شهرداری قصد تخلیه زباله در منطقه بالادست زیروان و پلنگ خیل را داشت و متاسفانه با زدوبند غیرعلمی با محیط زیست و منابع طبیعی مجوز گرفت. در این مجوز آمده بود که محل درخواست شده در روستای زیروان و هفت کیلومتری بهشهر و زمینی لم یزرع می باشد. به راستی در طول تاریخ بهشهر چه زمانی محله زیروان، روستا بوده است؟ چه کسی این فاصله را برآورد نموده بود؟ چه کسی اعلام کرده بود که این مکان لم یزرع و فاقد پوشش گیاهی می باشد؟ منطقه جنگلی پلنگ خیل و چشمه ای که از زمان صفویان آب را به صفی اباد می رسانده با تشخیص کدام ناکارشناس جاهل، جاعل و تبهکار، منطقه ای فاقد پوشش گیاهی معرفی شد؟
    شهرداری باز هم میلیون ها تومان خرج راهسازی و شن ریزی در این مکان کرد و با تهدید و شکایت در دادگستری قصد تخلیه مکان موردنظر از ساکنین آنجا نمود و در اثر اقدامات مردمی و شکایت به استانداری از این اقدام نابخردانه جلوگیری نمودند. از این حیث شورا و شهرداری بهشهر میلیون ها تومان از خزانه شهرداری را حیف و میل نمود که اگر نه در این روزگار، بی شک باید در محضر الهی باید پاسخگو باشند. در حال حاضر هم این نگرانی وجود دارد که کارخانه کمپوست موجب آلودگی زیست محیطی و ریزش شیرابه ها به خلیج میانکاله شود. در شهری که زباله ها به خوبی جمع آوری نشده و جمعیت موش های آن از نفوس انسانی بالاتر باشد و در برخی از محلات زباله ها چند روز در میان جمع آوری می شود و یا رفتگران از جمع آوری تمام زباله های روزانه خودداری نموده و همیشه بخشی از زباله های در طزوف فلزی و یا بر روی زمین می ماند از جماعت بیکاری که بناچار از طریق جمع آوری مواد پلاستیکی و ضایعات امرار معاش می نمایند چه انتظاری دارید؟ در کجای شهر ظروف چندگانه تفکیک زباله قرار داده اید که انتظار دارید تا این موضوع مهم عملی شود؟ بیایید پیش از درخواست همکاری، زمینه های اجرایی و فرهنگی آن را فراهم نمایید تا شهری پاکیزه، نظیف و شایسته شهروندان داشته باشیم.


    ©2013 APG.ir