جوان‌ترين دانشجوي ايران تنها 12 سال دارد
گفت و گو با «محمدمهدي كريمي سليمي» دانشجوي نوجوان ساروي.
_ لطفا خودتان را به طور كامل معرفي كنيد؟
من «محمدمهدي كريمي سليمي» اهل و ساكن‌شهرستان ساري مركز استان مازندران هستم كه درتاريخ 10 بهمن 1372 در شهرستان ساري درخانواده‌اي مذهبي و متدين چشم به جهان‌گشودم. پدرم به خاطر عشق و محبت به اهل‌بيت(ع) نام مرا «محمد مهدي» ناميد و از آنجا كه‌روز تولدم دو روز بعد از ميلاد با سعادت منجي‌عالم بشريت حضرت مهدي (عج) مقارن شده بود،همگان از اين حسن انتخاب، خوشحال شدند.
_ استعداد شما چه‌طور كشف شد؟
كريمي: از دوران خردسالي بود كه پدرم به هوش‌سرشارم پي بردند و براي تقويت هوش واستعدادم از وسايل مختلف بهره بردند. همزمان بابه حرف آمدنم، مرا با حروف الفبا و خواندن آشناكردند تا اين كه خواندن و نوشتن را بخوبي فراگرفتم.
هنوز چهار بهار از تولدم نگذشته بود كه پس ازيكماه امتحان و آزمايش، مركز خدمات‌مشاوره‌اي و روانشناسي آموزش و پرورش، مرا درگروه افراد بسيار پرهوش قرار داد و اعلام كرد كه‌در سن چهار سالگي، توانايي تحصيل در كلاس‌چهارم ابتدايي را دارم. اما قانون‌اجازه تحصيل به من نداد تا اين كه در سال1379 با موافقت آموزش و پرورش استان‌مازندران، در امتحانات نهايي پنجم ابتدايي درمدرسه شهداي والفجر ناحيه يك ساري شركت‌كردم و به فضل و مدد الهي توانستم پنجم ابتدايي‌را با معدل 19/79 پشت سر بگذارم و اين درحالي بود كه يك ماه به مدرسه رفتنم مانده بود. ازاين رو روزنامه‌ها نوشتند: «اول راهنمايي به جاي‌اول ابتدايي» و «كودك نابغه‌اي كه به جاي رفتن‌به كلاس اول ابتدايي، به كلاس اول راهنمايي‌مي‌رود.» اين امر مهم براي همگان به‌ويژه وزارت‌آموزش و پرورش شگفت آور مي‌نمود، از اين رويك ماه بعد مجددا در تهران پايه پنجم ابتدايي رااز من امتحان گرفتند و آزمون به‌عمل آوردند ورسما اذعان كردند كه از نظر هوش و استعدادتحصيلي و توان علمي فراتر از دوره ابتدايي‌هستم ولي بواسطه نداشتن قانون، از هيچ امكانات‌و حمايتي بهره‌مند نشدم.
_ درس‌هايتان را به چه شكل خوانديد؟
كريمي: با اتكا به خداي متعال و توسل به چهارده‌معصوم عليهما سلام و تلاش خانواده‌ام درس‌ها رامانند گذشته در منزل نزد عمه‌هايم‌خواندم تااينكه يكسال بعد (همان‌طور كه به روزنامه‌ها قول‌داده بودم كه سه سال دوره راهنمايي را در يكسال خواهم گذراند) در مدرسه راهنمايي‌رودكي ناحيه يك ساري در امتحانات نهايي سوم‌راهنمايي شركت كردم و با معدل 19/18 قبول‌شدم.
متاسفانه مسئولان وزارت آموزش و پرورش اين‌بار هم مثل دفعه قبل، زير بار امتحانات رسمي‌نهايي نرفتند و مجددا در تهران سوم راهنمايي رااز من امتحان گرفتند، ولي بهانه آوردند كه قانوني براي ترقي و پيشرفت شما نداريم.
تا اين كه در مرداد ماه در سال 1382 شوراي‌عالي آموزش و پرورش راي داد كه من مي‌توانم‌دروه دبيرستان در هر پايه‌اي كه مي‌خواهم‌امتحان دهم از اين رو در امتحانات نهايي شهريورماه سال 1382 شركت كردم و موفق به اخذديپلم شدم و بلافاصله دوره پيش دانشگاهي راشروع كردم تا اين كه با پشت سرگذاشتن اين‌دوره در آزمون كنكور سراسري آموزش عالي ودانشگاه شركت كردم و به فضل الهي موفق شدم‌در رشته مورد علاقه‌ام الهيات در دانشگاه‌سراسري قبول شوم و اين در حالي بود كه 10/5ساله بودم با تحقيق و اعلام نظر مسئولان آموزش‌كشور، جوان‌ترين دانشجو در تاريخ دانشگاه وآموزش عالي كشور محسوب شده‌ام و اكنون ترم‌دوم دانشگاه هستم.
_ آيا در اين مدت از امكاناتي هم استفاده‌كرديد، يا بهتر بگويم امكاناتي در اختيار شما قرارداده شده؟
كريمي: در تمام اين دوران، در كلاس درس هيچ‌مدرسه‌اي شركت نكردم و از هيچ امكانات مادي ومعنوي آموزش و پرورش استفاده نكردم. تمام‌دروس و كتابها را به كمك عمه‌هايم‌از اول ابتدايي‌تا دانشگاه خواندم و تحت تعليم و تربيت آنهابوده‌ام، جا دارد كه از آنها در اينجا تشكر كنم.هر چند كه مي‌دانم هرگز و به هيچ طريق ممكن،نمي‌توانم جبران زحمات بي‌دريغ و طاقت‌فرساي آنان نمايم، آن‌شاءالله خداوند تعالي به‌آنان اجر دنيوي و اخروي عنايت فرمايد.
بنابراين من فقط در امتحانات نهايي پنجم ابتدايي(دو بار يك بار در ساري و يك بار در تهران) وسوم راهنمايي (يك بار در ساري و يك بار درتهران) و سوم دبيرستان (ديپلم) و امتحانات وپيش‌دانشگاهي و سپس در كنكور سراسري شركت‌كردم.
_ خاطره‌اي از دوران تحصيل به ياد داريد؟
كريمي: خاطره شيرينم كه تعجب آور براي‌ديگران شد روز شركت در كنكور سراسري بود كه‌كودكي در سن ده سالگي مي‌خواهد رسما درآزمون كنكور سراسري دانشگاه شركت كند وتعجب آورتر اين كه چهل و پنج دقيقه زودتر از جلسه‌آزمون بيرون آمدم.
در كنار كتاب هاي درسي از كتابهاي علمي و تاريخي‌و ادبي و ديني بهره‌هاي زيادي بردم و هنوز هم مطالعه‌مي‌كنم. علاوه بر آن چند بار در مسابقات حفظقرائت و مفاهيم قرآن در شمال كشوررتبه‌ي اول را كسب كردم، ولي به‌خاطر مشغول‌بودن به كتابهاي درسي نتوانستم در مراحل بعدي آن شركت كنم. ضمن‌آن كه به لطف و عنايت معصومين عليهم‌السلام درماه‌هاي محرم و صفر و مناسبتهاي خاص به‌مداحي اهل بيت عليهم السلام نيز مشغول مي‌شوم‌كه به مداح شهيد حاج حميد مسكار ارادت خاصي‌دارم و از سبك نوحه خواني او استفاده زيادي‌مي‌برم.
لازم به ذكر است علاوه بر تحصيلات دانشگاهي‌در حوزه علميه هم مشغول شده‌ام و تمام هدفم‌اين است كه «سرباز واقعي امام زمان (عج) شوم،اين بزرگترين آرزويم است»
-آيا آزمون مشكل بود؟
كريمي: راستش امتحان مشكل نبود، اما از نظرجسمي برايم سخت بود كه چهار ساعت و نيم روي‌يك صندلي چوبي و زمخت بنشينم و مثل شركت‌كنندگان ديگر امتحان دهم. كاش مسئولين،آنهايي كه دست اندركار برگزاري كنكور هستندتدابيري براي بچه‌ها و افرادي كه مثل من هستندداشته باشند، تا بتوانند آنها نيز در فضا و مكان‌مناسب‌تر امتحان بدهند.
_ آيا برنامه‌ريزي خاصي براي آماده شدن دركنكور 83 داشتيد؟
كريمي: برنامه‌ريزي خاصي نداشتم چون تمام
هم و غم من اين بود كه دوره پيش‌دانشگاهي راتمام كنم.
_ از كلاس‌هاي خصوصي استفاده مي‌كرديد يانه؟
كريمي: نه، من در هيچ كدام از مقاطع تحصيلي‌حضور مستقيم نداشتم، نحوه‌ي تحصيلم به اين‌صورت بود كه به كمك خانواده‌ام در منزل درس‌مي‌خواندم و فقط در امتحانات نهايي سه مقطع‌شركت مي‌جستم و خوشبختانه در هر مقطع هم باكسب نمرات عالي قبول مي‌شدم.
_ روزانه چند ساعت درس مي‌خوانديد؟
كريمي: سه الي چهار ساعت، البته نه به صورت‌مداوم
_ آيا به جز كتابهاي درسي، كتابهاي ديگري هم‌مي‌خوانديد؟
كريمي: بله، به كتابهاي علمي، ديني، تاريخي وادبي علاقه‌ي زيادي دارم تا آنجايي كه فرصت كنم، دوست دارم مطالعه كنم.(ksabz)
من «محمدمهدي كريمي سليمي» اهل و ساكن‌شهرستان ساري مركز استان مازندران هستم كه درتاريخ 10 بهمن 1372 در شهرستان ساري درخانواده‌اي مذهبي و متدين چشم به جهان‌گشودم. پدرم به خاطر عشق و محبت به اهل‌بيت(ع) نام مرا «محمد مهدي» ناميد و از آنجا كه‌روز تولدم دو روز بعد از ميلاد با سعادت منجي‌عالم بشريت حضرت مهدي (عج) مقارن شده بود،همگان از اين حسن انتخاب، خوشحال شدند.
_ استعداد شما چه‌طور كشف شد؟
كريمي: از دوران خردسالي بود كه پدرم به هوش‌سرشارم پي بردند و براي تقويت هوش واستعدادم از وسايل مختلف بهره بردند. همزمان بابه حرف آمدنم، مرا با حروف الفبا و خواندن آشناكردند تا اين كه خواندن و نوشتن را بخوبي فراگرفتم.
هنوز چهار بهار از تولدم نگذشته بود كه پس ازيكماه امتحان و آزمايش، مركز خدمات‌مشاوره‌اي و روانشناسي آموزش و پرورش، مرا درگروه افراد بسيار پرهوش قرار داد و اعلام كرد كه‌در سن چهار سالگي، توانايي تحصيل در كلاس‌چهارم ابتدايي را دارم. اما قانون‌اجازه تحصيل به من نداد تا اين كه در سال1379 با موافقت آموزش و پرورش استان‌مازندران، در امتحانات نهايي پنجم ابتدايي درمدرسه شهداي والفجر ناحيه يك ساري شركت‌كردم و به فضل و مدد الهي توانستم پنجم ابتدايي‌را با معدل 19/79 پشت سر بگذارم و اين درحالي بود كه يك ماه به مدرسه رفتنم مانده بود. ازاين رو روزنامه‌ها نوشتند: «اول راهنمايي به جاي‌اول ابتدايي» و «كودك نابغه‌اي كه به جاي رفتن‌به كلاس اول ابتدايي، به كلاس اول راهنمايي‌مي‌رود.» اين امر مهم براي همگان به‌ويژه وزارت‌آموزش و پرورش شگفت آور مي‌نمود، از اين رويك ماه بعد مجددا در تهران پايه پنجم ابتدايي رااز من امتحان گرفتند و آزمون به‌عمل آوردند ورسما اذعان كردند كه از نظر هوش و استعدادتحصيلي و توان علمي فراتر از دوره ابتدايي‌هستم ولي بواسطه نداشتن قانون، از هيچ امكانات‌و حمايتي بهره‌مند نشدم.
_ درس‌هايتان را به چه شكل خوانديد؟
كريمي: با اتكا به خداي متعال و توسل به چهارده‌معصوم عليهما سلام و تلاش خانواده‌ام درس‌ها رامانند گذشته در منزل نزد عمه‌هايم‌خواندم تااينكه يكسال بعد (همان‌طور كه به روزنامه‌ها قول‌داده بودم كه سه سال دوره راهنمايي را در يكسال خواهم گذراند) در مدرسه راهنمايي‌رودكي ناحيه يك ساري در امتحانات نهايي سوم‌راهنمايي شركت كردم و با معدل 19/18 قبول‌شدم.
متاسفانه مسئولان وزارت آموزش و پرورش اين‌بار هم مثل دفعه قبل، زير بار امتحانات رسمي‌نهايي نرفتند و مجددا در تهران سوم راهنمايي رااز من امتحان گرفتند، ولي بهانه آوردند كه قانوني براي ترقي و پيشرفت شما نداريم.
تا اين كه در مرداد ماه در سال 1382 شوراي‌عالي آموزش و پرورش راي داد كه من مي‌توانم‌دروه دبيرستان در هر پايه‌اي كه مي‌خواهم‌امتحان دهم از اين رو در امتحانات نهايي شهريورماه سال 1382 شركت كردم و موفق به اخذديپلم شدم و بلافاصله دوره پيش دانشگاهي راشروع كردم تا اين كه با پشت سرگذاشتن اين‌دوره در آزمون كنكور سراسري آموزش عالي ودانشگاه شركت كردم و به فضل الهي موفق شدم‌در رشته مورد علاقه‌ام الهيات در دانشگاه‌سراسري قبول شوم و اين در حالي بود كه 10/5ساله بودم با تحقيق و اعلام نظر مسئولان آموزش‌كشور، جوان‌ترين دانشجو در تاريخ دانشگاه وآموزش عالي كشور محسوب شده‌ام و اكنون ترم‌دوم دانشگاه هستم.
كريمي: در تمام اين دوران، در كلاس درس هيچ‌مدرسه‌اي شركت نكردم و از هيچ امكانات مادي ومعنوي آموزش و پرورش استفاده نكردم. تمام‌دروس و كتابها را به كمك عمه‌هايم‌از اول ابتدايي‌تا دانشگاه خواندم و تحت تعليم و تربيت آنهابوده‌ام، جا دارد كه از آنها در اينجا تشكر كنم.هر چند كه مي‌دانم هرگز و به هيچ طريق ممكن،نمي‌توانم جبران زحمات بي‌دريغ و طاقت‌فرساي آنان نمايم، آن‌شاءالله خداوند تعالي به‌آنان اجر دنيوي و اخروي عنايت فرمايد.
بنابراين من فقط در امتحانات نهايي پنجم ابتدايي(دو بار يك بار در ساري و يك بار در تهران) وسوم راهنمايي (يك بار در ساري و يك بار درتهران) و سوم دبيرستان (ديپلم) و امتحانات وپيش‌دانشگاهي و سپس در كنكور سراسري شركت‌كردم.
_ خاطره‌اي از دوران تحصيل به ياد داريد؟
كريمي: خاطره شيرينم كه تعجب آور براي‌ديگران شد روز شركت در كنكور سراسري بود كه‌كودكي در سن ده سالگي مي‌خواهد رسما درآزمون كنكور سراسري دانشگاه شركت كند وتعجب آورتر اين كه چهل و پنج دقيقه زودتر از جلسه‌آزمون بيرون آمدم.
در كنار كتاب هاي درسي از كتابهاي علمي و تاريخي‌و ادبي و ديني بهره‌هاي زيادي بردم و هنوز هم مطالعه‌مي‌كنم. علاوه بر آن چند بار در مسابقات حفظقرائت و مفاهيم قرآن در شمال كشوررتبه‌ي اول را كسب كردم، ولي به‌خاطر مشغول‌بودن به كتابهاي درسي نتوانستم در مراحل بعدي آن شركت كنم. ضمن‌آن كه به لطف و عنايت معصومين عليهم‌السلام درماه‌هاي محرم و صفر و مناسبتهاي خاص به‌مداحي اهل بيت عليهم السلام نيز مشغول مي‌شوم‌كه به مداح شهيد حاج حميد مسكار ارادت خاصي‌دارم و از سبك نوحه خواني او استفاده زيادي‌مي‌برم.
لازم به ذكر است علاوه بر تحصيلات دانشگاهي‌در حوزه علميه هم مشغول شده‌ام و تمام هدفم‌اين است كه «سرباز واقعي امام زمان (عج) شوم،اين بزرگترين آرزويم است»
-آيا آزمون مشكل بود؟
كريمي: راستش امتحان مشكل نبود، اما از نظرجسمي برايم سخت بود كه چهار ساعت و نيم روي‌يك صندلي چوبي و زمخت بنشينم و مثل شركت‌كنندگان ديگر امتحان دهم. كاش مسئولين،آنهايي كه دست اندركار برگزاري كنكور هستندتدابيري براي بچه‌ها و افرادي كه مثل من هستندداشته باشند، تا بتوانند آنها نيز در فضا و مكان‌مناسب‌تر امتحان بدهند.
_ آيا برنامه‌ريزي خاصي براي آماده شدن دركنكور 83 داشتيد؟
كريمي: برنامه‌ريزي خاصي نداشتم چون تمام
هم و غم من اين بود كه دوره پيش‌دانشگاهي راتمام كنم.
_ از كلاس‌هاي خصوصي استفاده مي‌كرديد يانه؟
كريمي: نه، من در هيچ كدام از مقاطع تحصيلي‌حضور مستقيم نداشتم، نحوه‌ي تحصيلم به اين‌صورت بود كه به كمك خانواده‌ام در منزل درس‌مي‌خواندم و فقط در امتحانات نهايي سه مقطع‌شركت مي‌جستم و خوشبختانه در هر مقطع هم باكسب نمرات عالي قبول مي‌شدم.
_ روزانه چند ساعت درس مي‌خوانديد؟
كريمي: سه الي چهار ساعت، البته نه به صورت‌مداوم
_ آيا به جز كتابهاي درسي، كتابهاي ديگري هم‌مي‌خوانديد؟
كريمي: بله، به كتابهاي علمي، ديني، تاريخي وادبي علاقه‌ي زيادي دارم تا آنجايي كه فرصت كنم، دوست دارم مطالعه كنم.(ksabz)
- جمعه 26 مرداد 1397-16:34
خبری عالی بود. مصاحبه کنید بهتر است. الان چه می کند؟ آیا از ایشان استفاده می کنند؟
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
