مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، ابوالقاسم نجفي، كارشناس ارشد مديريت دولتي: یادداشت دکتر محمد فاضلی، استاد دانشگاه و معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری: را درباره آشوراده و میانکاله در مازندنومه خواندم.

  جناب آقاي دكتر نمي دانم با اين همه سمت و عناوين كه شما داريد به چند كشور سفر كرده ايد و يا به كدامين جامعه توسعه يافته براي ديدن احترام شان به محيط زيست رفته ايد، ولي بنده هيچ سفر واقعي به هيچ كشوري نداشته ام، فقط از طريق مجازي توانستم دلايل كافي براي اثبات حرف هاي آقاي يزدان پناه و حرف هاي خودم داشته باشم.

ابتدا بايد به شما عرض كنم كه متاسفانه طرفداران محيط زيست براي همه موجودات عالم اعم از جماد و نبات و حيوان، زندگي بي دغدغه قائلند جز آدميزاد، چرا؟ چون متاسفانه در آن مكاني كه زندگي مي كنند (شهرهاي شلوغ) آن قدر فشار هاي رواني بسيار است كه براي خود يك زنگ تفريح همراه با صداي چه چه بلبل و تصوير درختان سرسبز و خراميدن آهو و زوزه شغال و خزيدن مار آبي مي خواهند، در حالي كه آن ديگر هم وطنش از ديدن اينها خسته شده و شبها با شكم سير سر بر بالين نمي گذارد يا جوان بيكاري در خانه دارد كه پس از يك عمر زحمت بي شائبه، فردي افسرده افتاده در كنج خانه ثمره زندگي ايشان است.

 اين پدر حاضر است دست امثال آقاي يزدان پناه ( نه بابك زنجاني) كه حاضر است سرمايه عمر و زندگيش را در وطن هزينه کند، ببوسد تا نازنين فرزندش به زندگي برگردد و سري در سرها باشد.

 آقاي فاضلي شمال كشور حياط خلوت بعضي ها نيست، محل زندگي 6 ميليون انسان ستمديده از رفتار و كردار و گفتار بعضي ديگر در اين سالهاست كه به گفته آن وزير پر سابقه به لحاظ اشتغال در حق شان ظلم شده.

گفتيد آشوراده و شغال، و يادم آمد در سالهاي كودكي كشاورزان منطقه از وجود خوك كه حيوان موذي براي كشاورزيست، بسيار به تنگ آمده بودند و گويا سال به سال بر تعداد آنها افزوده مي شد، در آن حال مديري توانمند برآمد و به تعدادي از ارمني ها مجوز داد كه مثلا  فلان تعداد از اينها را شكار كنند كه در آئين شان بلامانع است و به مصرف برسانند و يا دولت آمريكا دستور كشتن مارهاي پيتون در ايالت لوئيزيانا را داده تا ديگر موجودات هم فرصت زيست داشته باشند.

 بهتر است در جريان باشيد كه چرخه زيست محيطي در شمال كشور معيوب است و فراواني يك گونه در يك منطقه با انحراف معيار بالا نشان دهنده همين مشكل است پس در اين بخش از صحبتهاي آقاي يزدان پناه ايرادي نبود.

شما حرف از كنوانسيون رامسر زديد و چهره  بين المللي كشور، يك نگاه به نقشه صنعتي دنيا بيندازيد، چند كشور پايبند به اين كنوانسيون هستند؟ چرا در كشور امريكا كه سالانه فاجعه هاي زيست محيطي زيادي رخ مي دهد، مثلا در اتفاقي كه دو سال پيش در تالاب فلوريدا رخ داد و در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۳ در بخشی از این تالاب ۳۰۰ پلیکان، ۴۶ دلفین و ۱۱۱ نوع ماهی جان باختند و منجر به نابود شدن گونه هاي خاص گياهي و جانوري ارزشمند( نه شغال و مار آبي) شد يا نشت نفت از سكوهاي شركت BP با آن انعكاس رسانه اي كه كل دنيا فهميدند، نوار توسعه در آن جا قطع مي شود؟ در حالي كه اقتصاد همان ايالت با اقتصاد اندونزي برابري مي كند.

همين كشور در ايالت لوئيزيانا و در حاشيه رودخانه مي سي سي پي در طول 120 كيلومتر بيش از 200 مجموعه صنعتي پتروشيمي و پالايشگاهي دارد، چرا اين كارخانجات را در ساحل غربي كشورش كه تقريبا بيابانيست مستقر نکرد؟ يا كشورهاي ژاپن و كره با آن توسعه و جمعيت كه وسعت شان اندكي از شمال كشور بزرگتراست در اتصال دو حلقه حفظ زيست بوم و توسعه پايدار چه روشي در پيش گرفته اند؟ حالا كه خرشان از پل عبور كرده متعهد به كنوانسيون شده اند پس چرا به وضعيت انساني در آفريقا متعهد نيستند؟

فرموديد "نهایت منطق توسعه‌ای که اغلب بوروکرات‌های دولتی به آن باور دارند (ایدئولوژی اقتصادزده تهوع‌آور)". آيا از نظر شما كشور ما به پيشرفت كافي رسيده و بايد از اين روش برائت بجوئيم ( بايد از شنيدن كلمه توسعه تهوع كنيم!) و زمان آن رسيده كه اين نوار قطع شود و ساختن كشوري كه سالها با مصائبي همچون ديكتاتوري و استعمارزدگي و جنگ مواجه بوده كافيست؟

كشوري كه در طول هشت سال به اندازه كل تاريخش درآمد داشته و 7 ميليون بيكار خروجي داشته الان در نهادي استراتژيك بايد كسي بنشيند كه مخالف شعارهاي رئيس جمهورش حركت مي كند؟

به نظر شما در طول بيش از 50 كيلومتري شبه جزيره آشوراده استفاده از چند صد متر فضا در گوشه اي، زياده خواهيست؟

در چند روز گذشته NGO ها و افراد زيادي نسبت به اين موضوع واكنش نشان دادند و خواستار توقف طرح شده اند. شما را به مقدسات تان برويد نگاه كنيد چند درصد اين افراد جزو پابرهنگان بي نصيب هستند؟ دست يك نفر آز انها را بلند كنيد و بگوئيد اين آدم در عين گرفتاري و تنگي معيشت طرفدار محيط زيست است و بدتر از همه آنكه كساني در درون اين افراد بودند كه به جرم شكار غير قانوني پرونده دارند.

يك استاد دانشگاه فرديست كه در حيطه رشته تخصصي خودش صاحب تز و انديشه و راهكار باشد، به نظر شما راهكارهاي برون رفت از چالش زيست محيطي براي توسعه پايدار چيست؟  اينكه فقط بگوئيم نه نه نه و منفي بافي كنيم ؟ به نظر شما با اين همه بار مشكلات اقتصادي بر دوش دولتها براي رسيدن به شرايط اشتغال پايدار و اقتصاد سالم و اقتدار ملي، راه حل چيست؟ اگر سرمايه گذاري وجود نداشته باشد و برخورد احترام آميزي با سرمايه گذار نشود سنگ روي سنگ اقتصاد بند مي شود؟

 آقاي دكتر، سرمايه گذاري سالم با مجوز دولت در يك پروژه كارشناسي شده گردشگري، عقلانيت ابزاريست؟ يا سلف خوري، بورس بازي، نوسان گيري، احتكار، زدوبند، اختلاس، ربا، رشوه، فساد اداري، طمع و تطميع، كم فروشي، خيانت در امانت و غيره كه مد في الحال بعضي از متمكنين است ؟

 بنا به گفته متخصصان محيط زيست، شمال كشور به خاطر حساسيت زيست بوم نمي تواند صاحب بعضي صنايع شود. آيا نمي تواند در صنعت گردشگري توسعه يافته باشد؟

پاسخ اين سوالات را غير از شما چه كسي بايد بدهد؟ اگر پاسخ شما همانست كه بود، به نخبگان و تحصيلكردگان و بيكاران انذار مي کنم گوشه اي ديگر از اين دنياي پهناور را محيط زيست خود انتخاب كنند چون قرار است اين مملكت فقط شغال زوزه كند و قورباغه بپرد!

خدا مي داند من اسم يزدان پناه را براي اولين بار از زبان شما شنيدم ولي حاضرم به قول آقاي دكتر ربيعي -وزير محترم كار- دست يزدان پناه ها را در انظار عموم ببوسم تا در يك مبارزه نفسگير اين گونه پروژه ها را هر چه زودتر به پايان برسانند.

پس آقاي دكتر به عنوان يك تحصيلكرده خواهش مي كنم و از شما توقع دارم راهكار درست ارائه بدهيد.

*مطلب مرتبط:

صدای شغال و زوزه ایدئولوژی توسعه