استان مازندران به رغم بهره مندي از ظرفيت بالقوه در عرصه اقتصادي، سياسي و فرهنگي و برخورداري از شاخص هاي بالندگي و توسعه يافتگي، درحال حاضر در شمار استانهاي غيربرخوردار كشور قرار دارد بنحوي كه در جذب سرمايه گذاري ها و طرحهاي توسعه اي در رتبه بيست و هشتم قرار دارد.
تاكنون در زمينه عقب ماندگي و مهجوريت مازندران شخصيت ها و مسئولان مختلفي در سطوح ملي و منطقه اي داد سخن داده اند و هر يك به فراخور شرايط زماني و مكاني از اين دغدغه ياد كرده اند و به همين سبب امروز در خصوص توسعه نيافتگي مازندران اتفاق نظر بين نخبگان و شخصيت هاي اثرگذار استاني و ملي وجود دارد.
نكته حائز اهميت و درخور توجهي كه به نظر مي رسد بيش از محروميت مازندران اين استان را رنج مي دهد، عدم فهم مشترك نخبگان و اثرگذاران استاني اعم از ائمه جمعه، فرمانداران، بخشداران و شهرداران و ساير مسئولان در مسايل توسعه و اولويت هاي آن در مازندران است كه بايد در اين ارتباط با اجماع اصولي روند توسعه يافتگي اين استان را شتاب بخشند.
 استاندار جديد مازندران كه خود از جبهه اصولگرايان است در شرايطي سكان مديريت اجرايي اين استان را به دست گرفت كه اكثر شخصيت هاي استاني اعم از نماينده ولي فقيه در استان، ائمه جمعه و صاحبنظران در ياري رساني به او و تيم همراهش وحدت نظر دارند و در محافل گوناگون از ضرورت مفاهمه و همدلي مسئولان براي پيگيري طرحهاي توسعه استان سخن گفته اند امري كه متأسفانه طي چند سال گذشته به واسطه عدم تدبير و درايت مديريت ارشد اجرايي استان و
يك جانبه گرايي مقامات وقت وزارت كشور در ارتباط با مازندران محقق نشده است.
در شرايط كنوني ضرورت دارد استاندار جديد كه به واسطه بومي بودن از ظرفيت هاي بالقوه مازندران آگاهي دارد، با بهره مندي از فرصت استثنايي همگرايي موجود بين اركان مؤثر در تصميم سازيهاي راهبردي براي توسعه مازندران و پرهيز از هرگونه واگرايي در رايزنيها و سياستگذاريهاي هدفمند، عزم عمومي مازندران را در زمينه شكوفاسازي استعدادهاي اين استان در مسير توسعه و بالندگي روزافزون به كار گيرد.