در چنین روزی در سال سیصد هجری شمسی برابربا سیصد و ده هجری قمری ، ( 923 میلادی ) ابوجعفر محمد جریر طبری مورخ بر جسته اسلامی در سن هشتاد و سه سالگی در گذشت .
محمد بن جریر طبری مفسر بزرگ قرآن کریم که اهل آمل مازندران بود، تفسیر بزرگ طبری را از خود به یادگار نهاد . تفسیر طبری تا عهد مولف از بزرگترین کتبی بوده است که در این علم به رشته تحریر در آمد و به همین سبب به زودی در عالم اسلامی شهرت فراوان یافت . این کتاب ارزشمند در دوره سامانیان به فارسی ترجمه شد . طبری در تفسیر خود بین روایت و درایه جمع کرده است و با این حال از میان این دو بیشتر جانب روایت را گرفته است و به این دلیل تفسیر وی مورد اقبال عمومی قرار گرفته است . طبری معتقد بود که در تفسیر قرآن رای دخالتی ندارد مگر در مورد تفسیر لغوی . اصولا تفسیر مبنی بر رای مقبول نظر مسلمین نبود و با این حال از موقعی که فرقه جهمیه در عالم اسلام ظهور کردند تاویل در آیات قرآن شروع شد و در قرن چهارم دسته هایی همانند معتزله و اسماعیلیه و صوفیه این فکر را به جد دنبال کردند.