کمپاني فاکس امتياز ساخت فيلم از زندگي مکرمه قنبري، نقاش ايراني را خريداري کرد. مريل استريپ نقش مکرمه را بازي مي کند.
اميرعلي بلبلي، مدرس موسيقي و فرزند قنبري با تاييد اين خبر و بنا بر آخرين مکاتبه با مسئولان كمپاني فاكس گفت:«در حال حاضر داستان زندگي مادر جمع آوري شده و يکي از هنرمندان مطرح هاليوود در حال نوشتن سناريو است. اين فيلم قرار است به کارگرداني اسي نيک نژاد، هنرمند ايراني الاصل ساخته شود. مسئولان کمپاني تمايل دارند در صورت صدور مجوز از سوي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، فيلمبرداري را در روستاي دريکنده آغاز کنند. در غير اينصورت آنها مجبورند فيلم را با بازسازي صحنه ها در هاليوود بسازند.»
طبق آخرين نامه رسيده از کمپاني فاکس، مريل استريپ بازي در اين نقش را پذيرفته و در صورتي که اتفاق غير منتظره اي رخ ندهد، نقش به او واگذار مي شود.
مسئولان فاکس، به هنگام برپايي نمايشگاهي از آثار مرحوم قنبري در لس آنجلس، با او آشنا شدند و همان زمان درخواست خود براي خريداري امتياز ساخت فيلم از زندگي اين هنرمند را اعلام کردند. اوايل بهار، پيش از مرگ اين هنرمند با امضاي قرارداد، امتياز ساخت فيلم به کمپاني امريکايي واگذار شد.
كمپاني يادشده پيش از اين اعلام كرده بود اطلاع رساني درباره اين طرح را خود به عهده مي گيرد. بنابر نامه دريافت شده انتشار اين خبر در نشريات امريكايي، با استقبال زياد محافل هنري روبه رو شده است.
مکرمه قنبري سال 1307 در روستاي دريکنده بابل به دنيا آمد. جوشش دروني او براي خلق تصاوير از همان زمان کودکي، به صورت بازي با گل و خاک خود را آشکار مي ساخت اما او تا سن 67 سالگي براي بيان احساسات خود از طريق نقاشي فعاليتي نکرد. ميل هنري او از طريق ديگر کارهاي هنري به ويژه آرايش عروس هاي دهکده بروز مي يافت.
رو آوردن مکرمه به نقاشي از بيماري گاو مورد علاقه اشت آغاز شد. او گاو محبوبي داشت که براي چراندن آن مجبور بود روزانه مسافت طولاني اي را بپيمايد. پس از چندي مکرمه بيمار شد و فرزندانش که نگران سلامتي مادر بودند بدون اطلاع قبلي او حيوان را فروختند. پس از آن زمان مکرمه بسيار غمگين شد و براي غلبه بر احساساتش به نقاشي پناه برد. او که حتي قادر به خواندن و نوشتن نبود، بدون هيچ گونه آموزش رسمي دست به خلق تصاويري فوق العاده زد.
اولين کارش را که پرتره اي از يک گاو بود، با گل و خاک روي سنگ نقاشي کرد. سپس تمام ديوارهاي خانه، درها، کدوهاي حلوايي و هر آنچه را مي توانست به عنوان بوم نقاشي عمل کند، انباشته از طرح و رنگ کرد تا اينکه يکي از پسرانش در يکي از سفرهاي ماهانه براي ملاقات مادر، از تهران برايش رنگ و کاغذ خريد.
اکنون تمام خانه اش مملو از نقاشي هايي است که هر کدام راوي داستان تلخ و شيرين زندگي او به ويژه ماجراي ازدواجش به شمار مي آيند. مکرمه هميشه به اينکه که چرا او را مجبور کردند در سن پايين همسر چهارم مردي ميانسال شود، اعتراض مي کرد.
مکرمه در مصاحبه اي که با هالي، فيلمساز امريکايي انجام داد، درباره زندگي اش چنين گفت:«به مدت چهار سال تنها شب ها نقاشي مي کردم و هرگاه ميهمان ناخوانده اي سر مي رسيد به سرعت همه وسايلم را پنهان مي کردم زيرا ذهنيت آن ها چنين بود که کاغذ و رنگ و قلم به چه درد يک کشاورز مي خورد؟ من هميشه کاري براي انجام دادن دارم. در خانه هم کار مي کنم، هم نقاشي. هيچ گاه بيکار و بيهوده زندگي نکردم. حتي مانند ساير خانم ها، عادتي به خواب ظهر ندارم.»
نخستين نمايشگاه مکرمه در سال 1374 در گالري سيحون بر پا شد و پس از آن هر ساله نمايشگاه هايي را در همان گالري برگزار مي کرد. هم چنين در سال 1384 نمايشگاهي از آثارش در لس انجلس بر پا شد.
قنبري در سال 2001 ميلادي براي برپايي نمايشگاهي از آثارش به سوئد رفت و همان سال به عنوان زن سال سوئد برگزيده شد.
کارشناسان هنر اروپا آثار قنبري را با نقاشي هاي شاگال مقايسه مي کنند.
بانو مکرمه قنبري دوم آبان 1384 از دنيا رفت. (chn)

توضيح:مطالب بيشتر را درباره مکرمه، در اين نشاني ها بخوانيد:

1-http://www.chn.ir/news/?Section=2&id=4848

2-http://www.mazandnume.com/?PNID=L