طبع لطيف طبيعت اين بار با يادمان عاشقانه هاي حسيني عجين گشته و اين احساس متبرك محزون، نفسي تازه به درك زمين و زمانه ما ايرانيان و به گاه نوروزمان دميده است،
نوروز همواره در اين سرزمين، آيين داشته است و روستاها همواره پنجره اي به سوي تجلي سبزينه ها و رويش آدابي بوده اند كه ريشه در باورهاي ناب ايرانيان داشته است،
باورهاي عاشقانه به ائمه اطهار عليهم السلام در اين ميان و ميانه رستاخيز طبيعت به ويژه در اين سالها كه مقارن با گذشت ياد و خاطره حماسه سازان عشق به گذر زمانه بوده است، هميشه نشان از دوباره سبزها داشته و دارد.
سالهاست كه نوروزي خوان هاي منطقه ديلمان و روستاهاي تابعه آن در گيلان، فرارسيدن بهار طبيعت را با اين بيت مي آغازند:
به حق سوره ياسين، تبارك
شمارا سال نو باشد مبارك
در روستاهاي اطراف رشت نيز، اشعاري توسط دو يا چند تن از جوانان خوش صدا كه به «گيله مردان» مشهورند اين چنين نوروزي خواني مي كنند:
بيا خانه خدا با عز و شوكت
تو را اقبال باشد مال و دولت
كني قبر رضا را تو زيارت
سوي مكه شوري با استطاعت
سلام از من، سلامت از خداوند
زعباس و ز اكبر يادما كن
به ياد ام ليلي، شاد ما كن
بيا اي ام ليلي در بر من
بزن شانه به زلف اكبر من
سلام از من، سلامت از خداوند
سرودهاي نوروزي كه با آهنگ مخصوص خود در روستاهاي مازندران و گرگان به استقبال سال نو و روزهاي نوروز خوانده مي شود، سابقه بسيار قديمي دارد. ترانه هاي «زهرا، زهرا» و «ليلي جان» از كهن ترين آنها به شمار مي آيند.
نوروزي خوان ها جزو پيك هاي نوروزي اند كه آمدن بهار، شادي، سرسبزي و خرمي و پايان سرماي زمستاني را براي مردم به ارمغان مي آورند. از اين رو نوروزي خوان ها مورد احترام مردم روستا هستند و هدايايي را از اهالي دريافت مي كنند.
نمونه اي از اين اشعار كه در روستاي «سما» ي مازندران خوانده مي شود، چنين است:
مژده دهيد اي دوستان
اين سال نو، باز آمده
اين نوبهار مبارك باد
اين لاله زار مبارك باد
مژده دهيد اي دوستان
نوروز سلطان آمده
با وجود تحولات اجتماعي اين عصر و تاثير فناوري در زندگي مردم روستا و شهر، خوشبختانه هنوز هم در گوشه و كنار گيلان و مازندران، «نورزوي» خوان ها با نغمه ها و تصنيف هاي دلنشين خود، تبرك بهار طبيعت را نويد مي دهند.
پاسداري و گراميداشت آداب و رسوم كهن عيدانه ها يكي از مهم ترين عناصر وحدت آفرين و ايجادكننده وفاق اجتماعي، همدلي و همسويي تمام مردم ايران بوده است و به قول دكتر شريعتي نوروز بر همه جشن هاي جهان، فخر مي فروشد و از آن رو «هست» كه يك قرارداد مصنوعي اجتماعي يا يك جشن تحميلي سياسي نيست. جشن جهان است و سرشار از هيجان هر آغاز.(iana)