حفاظت از نوع مطلق
ميانكاله و البرزمركزي تحت حفاظت مطلق قرار ميگيرند.
بر اساس اين بررسي، مركز سنجش و اندازهگيري كاركردهاي زيست محيطي در دو منطقه ميان كاله و البرز مركزي استان مازندران كه از مناطق حفاظت شده اين استان به شمار ميروند ايجاد ميشود.
اين دو مركز در طرح جامع مطالعاتي ناحيهبندي (زوم بندي) شناسايي شده و از مناطق ياد شده جدا ميشوند.
رسول علي اشرفي پور، مدير اداره كل حفاظت از محيط زيست استان مازندران گفت: «در دو منطقه حفاظت شده ميان كاله و البرز مركزي، مكان هايي وجود دارد كه از حيث زيست محيطي اهميت بسياري دارند و به زودي شناسايي آنها در اين دو منطقه و در راستاي طرح جامع مطالعاتي آغاز ميشود.»
وي افزود: « گونههاي گياهي و زيستي كوچك، حيات وحش و خاك از جمله شاخص هاي مناطق ياد شده بوده و پس از شناسايي با علائم شناسايي از اين منطقه حفاظت شده جداسازي ميشوند.»
اين كارشناس اظهار داشت: «مردم پس از ديدن علايم شناسايي و هشدار دهنده بايد از رفتن به داخل اين مناطق جدا خودداري كنند تا آسيبي متوجه گونههاي ياد شده نشود.»
وي با اشاره به اين كه مناطق ياد شده قرار است به مركز سنجش و اندازه گيري تنوع زيستي استان مازندران تبديل شوند، گفت: «با راهاندازي اين مركز تنها كارشناسان، و محققان محيط زيست و برخي از دانشجويان اين رشته ميتوانند داخل مناطق ياد شده شوند.»
اشرفي پور افزود: «همچنين در اين دو منطقه حفاظت شده، مناطقي وجود دارند كه كاركرد گردشگري داشته و پس از شناسايي براي احداث زيرساخت هاي گردشگري در اين مناطق به ميراث فرهنگي و گردشگري معرفي خواهند شد.»
وي با اشاره به اين كه فراهم سازي بسترهاي گردشگري در اين مناطق بايد با سازههاي نزديك به طبيعت صورت گيرد، گفت: «بحث سرمايهگذاري براي رونق گردشگري در محلهايي كه قابليت پذيرش گردشگر را دارند در دو منطقه ياد شده استان مازندران بر عهده سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري خواهد بود.»
ميانكاله مجموعهاي است شگفت انگيز و رويايي از طبيعت منحصر به فرد، پرندگان زيبا، گوزنهاي زرد و خالدار و همه آنچه خدا آفريده است تا بهشت را به چشم انسان بنشاند.
ميانكاله با وسعت 66800 هكتار در 12 كيلومتري شمال شهرستان بهشهر به عنوان مهمترين تالاب بين المللي كشور محسوب و از ذخيره گاههاي زيست كره زمين نيز به شمار ميرود.
منطقه حفاظت شده البرز مركزي نيز با مساحت 000/292 هكتار در محدوده شهرستانهاي نوشهر و چالوس و نور قرار گرفته است.
اين منطقه به صورت منطقهاي جنگلي و مرتعي و همچنين ارتفاعات كوهستاني و به منظور حفاظت از گونههاي نادر و در معرض خطر انقراض گياهي و جانوري چون شمشاد، سرخدار و گوزن، مرال و شوكا به عنوان منطقه حفاظت شده تعيين و مورد حفاظت قرار گرفته است.
قوچ و ميش و كل و بز نيز از ديگر حيات وحش نواحي مرتفع و صخرهاي آن به شمار ميروند.(chn)