تعداد بازدید: 4301

توصیه به دیگران 1

پنجشنبه 14 ارديبهشت 1385-0:0

مشتي ماه تتي

چند شعرمازندراني از: روح الله مهدي پور عمراني


مهدي پور در زمستان 1339 در روستاي سنگ چال آمل متولد شد . وي دانش آموخته ي رشته ي حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران است . مهدي پور عمراني نوشتن داستان را از سال 1370 به طور جدي آغاز كرده است . « ماه تتي » ، « ماه سلطان » و « داستان هاي نيما » از آثار اوست . وي در حوزه ي شعر مازندراني هم مي كوشد . چند شعر او از نظرتان مي گذرد :

1-

مشتي ماه تتي/ ماه تتي خانم

ورف پيش كتي /با پيشاني سفيدش

 كرچال پلي/ كنار دوك نخ ريسي خود

 شوئه ناختي /تا صبح بيدار مي ماند

 شونه سر ته دس/ و با شانه ي حلاجي پشم در دست

 خو شوني لس لس/ آرام آرام به خواب مي رود .

2-

 دنيائه مزه دوسّه خنه هاكتنه /شيريني خانه ي يار را جستن

اين دراز راه ر سر وري هامتنه/ و پيمودن اين را ه طولاني است با پاي سر

 اول گل جا لو بموئن آخر سر/ اول از خاك مي روئيم و در پايان نيز صد من گل

بي وفائه بن باختنه /زير خروارها خاك مي آراميم .

3-

 شوئه افتاب دم بزوئه/ شب است و آفتاب در آرامش

چوك چوك زن ونگ بزوئه/ مرغ شب خوان ناله سر داده است

بلبل چش مس خوئه/ چشم بلبل مست خواب است

 بلبل بهار و چوئه/ بلبل فرزند بهار است

ماه خنه مشت سوئه /خانه ي ماه روشن

هوا پر از ستاروئه /و آسمان از ستاره لبريز است

ستاره مه يار ندي ؟ /اي ستاره تو يار مرا نديدي ؟

4-

 ماه شوئه صدا انه/ شب مهتاب است ، صدا مي آيد

شوپه ي ونگ و وا انه/ صداي شب پا مي آيد

ستاره اشماره شوپه/ شب پا ستاره ها را مي شمارد

هميشه ويشاره شوپه /و خواب به چشمش نمي آيد

 خي دكته گنم جار /گراز در حمله اش به گندم زار

 هاكرده گنم هدار/ گندم ها را لگد مال مي كند و مي رود

 آيش ور اويا بمو/ از آن سوي مزرعه بانگ هي هاي مي آيد

 خي اون جه جا ديا بمو /گراز از مزرعه بيرون مي رود

هاكرده ويشه ور فرار/ و به جنگل مي گريزد

 دز پنمه شله برار. چرا گام هاي دزد لرزان است؟

©2013 APG.ir