یک نامه و چند پرسش
يادداشتي از:دکتر احمد سيف،استاد مازندراني دانشگاه هاي انگلستان.
دراینجا(http://www.aftabnews.ir/vdcaien49yn0y.html) متن نامه ای آمده است که 50 تن از اساتید اقتصاد در دانشگاه های ایران به آقای رئیس جمهورنوشته و نگرانی خود را از وضعیت نابسامان اقتصادی ایران مطرح کرده اند.
به این نامه باید به جای خویش برخورد شود ولی برای من سئوالی پیش آمده است؛
به غیر از یک تن که وابستگی دانشگاهی اش مشخص نشده است، هیچ یک از اساتید اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف این نامه را امضا نکرده است. آیا این سخن به این معناست که این اساتید با مفاد این نامه موافق نیستند؟
یا وضعیت اقتصاد ایران را بحرانی نمی دانند؟ تردیدی نیست که با سیاست های اقتصادی دولت آقای احمدی نژاد موافق نیستند ولی علت غیبت شان به واقع چیست؟
از سوی دیگر، اگر امضای شان پای این نامه بود، آیا امکان بیشتری نداشت که دولت را به عکس العمل مناسب وادارکند؟
از سوی دیگر اگر مخالفت عقیدتی بعضی از استادان دانشگاه شریف با بعضی از امضا کنندگان این نامه عامل اصلی این« کناره جوئی» باشد در آن صورت، به اعتقاد من، باید به راستی فاتحه آن مملکت را خواند که حتی استادان درس خوانده و دنیادیده اش هم با تساهل و مدارا برای حل معضلات مملکتی میانه ندارند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند.
تاکید می کنم که این اگر، شرطی است و امیدوارم دوستانی که اطلاعات بیشتری دارند راهنمائی ام کنند.(niaak)
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
