عنکبوت
داستاني از:شکرالله ذبيحي،شاعر و داستان نويس ساروي.
بـه صادق هدایت؛
روز نخست عنکبوت بود. خُرد و ریز، تازه دنیا آمده یی که هیچ جا را نمی شناخت، زندگی را ندیده است . زندگی ــ نکرده است .
خلاصه .... روزهایی که می گذرند بی تار و پودند . " عنکبوت نمی توانست تار بتند و همین که از جمع رانده شد " حس ما قاعدتا" همین است، اتفاقی افتاده، نقطه کوری یک جایی که نزدیکی ست و نمی دانیم کجاست گُم گور است .
باید برود نه . " اما سوسک ها، شپش ها و حشراتی که تنها لیاقت طعمه شدن را دارند او را نتوانند پذیرفت . نخواهند که پذیرفت" آخر عنکبوتی که نتواند تار بتند به دردی نمی خورد . اشکال از خداست .
این مخلوق معرکه است . حالا ــ می رود؟ جایـی شاید غـذایی باشد . می رود؟ راه ها نرفته اند پرنده پر نمی زند عنکبوت سیاه هیچش دامش ــ را ــ چیده .
* زندگی این است . آنکه دندان داد نان هم داده مگر نه! " اگر نتوانی تاری درست کنی ، غذایی به تورت نمی افتد و تنها راز بقا ، مردن است .
* و روز اولین روزها بود . عنکبوت بود . مـُرده بـود .
شکراله ذبیحی - (zabihi_art@yahoo.com)
- يکشنبه 1 مرداد 1385-0:0
داستان كوتاه و جالبي بود اما از نظر كيفي دو داستان قبلي تان قابل تامل ترند
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
