سرچمن، عروس فيروزكوه
عادل جهان آراي،روزنامه نگار قائم شهري.
براي نجات طبيعت ايران آدرس هيچ نقطه اي را به ديگران ندهيد.
شايد اين جمله خيلي بدبينانه باشد، ولي متاسفانه واقعيتي است كه با توجه به تخريب بيش از حد طبيعت ايران نمي توان آن را ناديده گرفت. شايد تا الآن به خيلي از مناطق ايران سفر كرده و از زيبايي هاي آن هم لذت برده باشيد.
شايد اين جمله خيلي بدبينانه باشد، ولي متاسفانه واقعيتي است كه با توجه به تخريب بيش از حد طبيعت ايران نمي توان آن را ناديده گرفت. شايد تا الآن به خيلي از مناطق ايران سفر كرده و از زيبايي هاي آن هم لذت برده باشيد.
حتما نام «تنگه واشي» را شنيده ايد كه در ۱۲۰كيلومتري تهران قرار دارد. اين تنگه امروز با هجوم گردشگراني روبه رو است كه گويي كمر به نابودي آن بستند و هيچ نهادي هم نيست تا جلوي روند تخريب آن را بگيرد. اما چند كيلومتر دورتر به طرف مازندران، محيطي زيبا و با صفا به نام «سرچمن» قرار دارد كه به راهداري گدوك چسبيده است. سرچمن مي رود تا به سرنوشت همسايه خود تنگه واشي دچار شود.
در ۱۵۰ كيلومتري شرق تهران و در منطقه اي زيبا و سرسبز و در عين حال خنك و دلپذير مكاني وجود دارد كه سرچمن نام دارد. فاصله سرچمن با جاده اصلي تهران-شمال در حدود ۲كيلومتر است كه به دليل آب گوارا وخنكي كه در آن مي درخشد، به تازگي مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
جاده آن خاكي است كه در اصل براي دكل مخابراتي فيروزكوه ساخته شده است، نه براي توريستها و مسافران گذري. در اين منطقه به جز سبزه و علفهاي وحشي كه زير وزش باد ملايمي كه از طرف خزر مي وزد گيسو خم مي كنند و عشوه مي فروشند؛ و خرگوش هاي بازيگوشي كه در آن حوالي لانه ساختند و بچه هاي خود را پرورش مي دهند، نه درخت سايه گستري است و نه مكاني براي استراحت مردم؛ در نتيجه مسافران هم بدون توجه به محيط زيست با طيب خاطر اتومبيل هاي خود را در ميان علفها مي رانند و روي سبزه سفره پهن مي كنند تا در آينده نزديك زيبايي آن را از بين ببرند.
از مناظر مشمئزكننده زباله هايي است كه در لابه لاي علفهاي وحشي ريخته شده و مردم بدون توجه به سلامت منطقه و محيط زيست هر چه دم دستشان است روي چمن ها خالي مي كنند، برخي هم به كندن علفهاي وحشي مبادرت مي ورزند.
«سرچمن» فقط با چمن هايش مي تواند زيبا باشد، حال اگر اين چمن ها زير چرخ هاي اتومبيل ها له شود ديگر نه از چمن نشاني مي ماند و نه از سرچمن.
ظاهراً هم هيچ كس متولي اين منطقه نيست و كسي هم جلوي اتومبيل هاي مردم را نمي گيرد كه ديوانه وار تا قلب سرچمن مي رانند و موجبات نابودي آن را فراهم مي سازند.
شايسته است سازمان حفاظت محيط زيست و يا هر نهاد ديگري كه دغدغه محيط زيست را دارد فكري به حال اين منطقه زيبا و بدون دفاع بكند و از نابودي آن جلوگيري كند. در وهله اول بايد از ورود اتومبيل ها به حريم «سرچمن» جلوگيري كنند و نقطه اي را در مجاورت آن در حوالي راهدارخانه گدوك تعبيه كنند. دوماً آلاچيق هايي را به صورت موقت در اين مكان قرار بدهند تا مسافران به دلخواه خود در هر نقطه اي اتراق نكنند و سبزه ها را از بين نبرند.
اغلب مسافران براي تهيه غذا آتش روشن مي كنند كه در ماه هاي آخر تابستان چون علفها خشك مي شوند امكان آتش سوزي هم وجود دارد؛ در نتيجه بهتر است جاهاي خاصي را براي روشن كردن آتش در نظر بگيرند.
مسافران معمولا در اواخر بهار و اوايل تابستان به اين منطقه مي آيند؛ درست زمان رشد و نمو گياهان وحشي؛ به همين دليل اگر روند تخريب ادامه پيدا كند ترديدي نيست كه به جاي سبزه زار وچمن زيبا شاهد رشد گياهاني چون كنگر وحشي و ديگر گياهاني باشيم كه جزو غذاهاي حيواناتي چون گوسفند و يا خرگوش و آهو محسوب نمي شوند.
اگر «سرچمن» را نجات ندهيم، شايد در همين سالهاي نزديك شاهد نابودي آن باشيم؛ مثل خيلي از مناطقي كه به دليل هجوم بي رويه و غيرمسئولانه بسياري از گردشگران در حال نابودي است؛ نمونه بارز آن «تنگه واشي» است كه هم آب آن در اين فصل سال آلوده است و هم منطقه سرسبز آن با گذشت هرسال زيبايي خود را از دست مي دهد.
ايران سرزميني است زيبا كه هر نقطه آن از جاذبه و صفاي خاص خود برخوردار است. اين حق مردم است كه از طبيعت و مواهب طبيعي آن لذت ببرند و به اقصا نقاط آن سفر كنند از مازندران تا سيستان و از اهواز تا تبريز همه و همه داراي چنان جاذبه هايي است كه چشم هر گردشگري را به خود جلب و جذب مي كند.
طبيعت به ذات خود داراي دشمني نيست، زيرا خود چنان ويژگي اي دارد كه بتواند به ترميم خود بپردازد، اما وقتي كه پاي انسان بر گستره اش باز مي شود و روند تخريب آن آغاز مي گردد، ديگر طبيعت ناي نفس كشيدن نخواهد داشت.
طبيعت با هر شكل و شماي خود زيباست. هر منطقه و مكاني شناسنامه جوي و اقليمي خود را دارد. اما آنچه كه اين مكانها را مورد تهديد قرار مي دهد نه بلاهاي طبيعي بلكه موجودي به نام انسان است كه بدتر از هر بلاي طبيعي كمر به نابودي طبيعت بسته است.(hamshahri)
- دوشنبه 11 آذر 1387-0:0
یکی چمن ارجمند را نجات دهد بابا خداوکیلی ارجمند بدون چمن می میره این رو به چه زبای بگیم آهای بی معرفتا
- يکشنبه 6 آبان 1386-0:0
اين مشكل را ما هم در چمن طبيعي ارجمند داريم اين بار نه مردم بلكه ادارات دولتي مثل شهرداري و بخشداري كمر همت تخريب بستند
- پنجشنبه 3 اسفند 1385-0:0
خسته نباشید تشکر از سایت بسیار خوب شما.
- يکشنبه 19 شهريور 1385-0:0
با سلام
با تشكر از زحمات وگزارش آقاي جهان آراي بايستي گفت كه اين موضوع چيز جديدي نيست و در تمام اماكن تفريحي داريم تيشه به ريشه خودمان مي زنيم فقط فكر آنيم كه چندساعتي بگزاريم و ديگر هيچ ؛سوالي از همه دارم آيا سرسبزي و جنگلهاي شمال (كه در حال نابودي تدريجي هستند) كشوري مانند چين يا ژاپن داشتند به راحتي از آن مي گذاشتند ويا از آن به بهترين وجه استفاده و درآمدزائي مي كردند ؟ چرا مسيرهاي انتهائي و داخل شهري رودخانه هاي منتهي به درياي خزر مانند تجن ؛ تلار ؛ بابل رود و غيره را ترميم و آبگيري نمي كنند تا مانند رودخانه بابلسر محيطي براي گردشگران و اهالي منطقه باشد.
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
