مازندنومه، سرویس اجتماعی: مؤسسه آمریکایی گالوپ از ١٥٣ هزار نفر در ١٤٨ کشور سؤال پرسیده است و ٤٩ درصد ایرانی‌های حاضر در این نظرسنجی با بیشترین تجربیات منفی روزانه به سؤال «آیا به تازگی عصبانی شده‌اید؟» پاسخ مثبت داده‌اند. به همان سرعت هم طنزهایش منتشر شد: «این گالوپ صفحه فیس‌بوک نداره بهش حمله کنیم ثابت شود نظرسنجی‌اش الکی است». سیدحسن موسوی‌چلک -رئیس نوشهری انجمن مددکاری ایران- به روزنامه «شرق» پاسخ می‌دهد که چرا و چگونه ما عصبانی‌ترین مردم جهان شده‌ایم.

‌آیا می‌توان نتیجه نظرسنجی این مؤسسه را به جامعه ایران تعمیم داد؟

موضوعی که برای این نظرسنجی انتخاب شده، «عصبانیت» است که نمود و بروز آن را در جامعه بر اساس افزایش «خشونت» شاهدیم.
متأسفانه چند شاخص نگران‌کننده در زمینه خشونت داریم؛ بالابودن آمار پرونده‌های قضائی با موضوع ضرب‌وجرح، رشد شاخص اختلالات روانی و آمار خودکشی.
 به روایتی ٣٤ درصد ایرانی‌ها و به روایت معاونت بهداشت وزارت بهداشت، ٢٣ درصد از ایرانی‌ها دچار اختلالات روانی هستند که این موضوع می‌تواند به بروز عصبانیت‌های آنها در جامعه شکل جدی بدهد و این در حالی است که پژوهش‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که در حوزه نشاط اجتماعی، ایران در بین ١٥٧ کشور دنیا، رتبه ١١٥ را کسب کرده است.

‌این آمارها چگونه باید مورد توجه قرار گیرد؟

درحال‌حاضر برخی ایرانی‌ها که فشار و استرس‌های زندگی روزانه را تحمل کرده‌اند نگران آینده خود و جامعه‌شان هستند و این در حالی است که ما مشکل پایین‌بودن شاخص سرمایه اجتماعی را هم داریم که می‌تواند به گستردگی موضوع خشونت و عصبانیت در جامعه دامن بزند، شاید به همین دلیل است که شهرداری تهران لازم دیده در سطح شهر، مراکز کنترل خشم دایر کند.

‌به‌عبارت دیگر، این خشونت‌ها به‌صورت عیان نمایان می‌شوند؟

خیر، اگر به شهرها نگاه کنید می‌بینید که جاهایی وندالیسم و تخریب اموال عمومی را شاهدیم اما از سوی دیگر همه خشونت‌ها فیزیکی نیستند و خشونت‌های روانی هم متأسفانه در جامعه ما گزارش می‌شوند که باید درباره‌شان بیشتر نگران بود. به نظر من، تولیدات مفرح و تعادل‌آوری مانند برنامه تلویزیونی «خندوانه»، آموزش مدیریت خشم در زندگی روزانه و افزایش توجه به ظرفیت‌های فرهنگی می‌تواند ما را در کاهش میزان عصبانیت جامعه کمک کند اگرچه یک دست صدا ندارد.