ماه هاست كه مازندراني هاي صبور و نجيب در انتظار سفر رئيس جمهور نهم ايران اسلامي به سرزميني هستند كه دشواري ها و مشقات زندگي در آن در زير چادر سبز طبيعت پنهان مانده است.

 زندگي در مازندران شايد رؤياي بسياري از ساكنان ساير نقاط ايران بزرگ باشد كه از نعمت جنگل و دريا بي بهره اند. اما اين تنها يك روي سكه است…

روزي كه رئيس جمهور نهم اعلام كرد؛ سفر استاني هيات دولت با هدف زدودن سيماي فقر از محرومترين استان هاي كشور آغاز خواهد شد تاكنون 21 سفر انجام گرديده و اين شايد بدان معنا باشد كه به زعم رئيس جمهور و هيات دولت، مازندران از وضعيت مطلوبي در توسعه برخوردار است كه هنوز نوبت سفر به اين سرزمين فرا نرسيده و اين همان نگاه نامهربان يا اشتباهي است كه متاسفانه دولت هاي گذشته هر يك به نوعي مرتكب آن شده اند و چرخه فقر فزاينده استان را مضاعف ساخته اند.

ماه هاست كه از مسؤولان مي شنويم رئيس جمهور به زودي به مازندران مي آيد اما هنوز اين اتفاق به واقعيت تبديل نشده است. واقعيت آن است كه مردم استان با وجود اين همه تاخير در فرآيند انجام سفر هيات دولت و رئيس جمهور به استان، انتظارات زيادي دارند كه اميد است همانند سفر هيات دولت به استان گلستان به پروژه هاي مهمي نظير پتروشيمي يا پالايشگاه منجر شود و عدالت محوري دولت نهم براي مردم استان حداقل از اين حيث مسجل شود.

همچنين از استاندار و نمايندگان استان در مجلس انتظار مي رود در اين خصوص هوشمندي بيشتري به خرج داده و مسائل مبتلا به استان را به درستي براي رئيس جمهور و هيات دولت تبيين نمايند و اعتبارات موثر و تعيين كننده اي را دريافت كنند تا روند فعاليت هاي توسعه اي در استان بيش از پيش تسهيل شود. هر چند كه بسياري از مسؤولان اعتبار تخصيص يافته از محل سفر رئيس جمهور به مازندران را 29 ميليارد تومان بيان مي كنند كه اين رقم اگر صحت داشته باشد دردي از مازندران درمان نخواهد كرد.

 از اين رو آنچه كه مقامات استان بايد مدنظر داشته باشند صرفاً مسئله حضور رئيس جمهور در استان نيست بلكه كيفيت سفر ايشان و تحولاتي كه به لحاظ اقتصادي بعد از سفر ايشان در استان روي خواهد داد بايد مطمع نظر باشد. مردم استان انتظار دارند رئيس جمهور كلنگ تحول اقتصادي در مازندران را به زمين بزند و پايان دوران ركود اقتصادي استان را اعلام كند.