بخش خصوصی حامی شد/ سینایی «یک عمر، یک راه، یک شهر» را در ساری می سازد
جشن تولد 75 سالگی خسرو سینایی در سالاردره برگزار شد/چه اشکالی دارد مدیریت فرهنگی شهری، عوارض دو ساختمان را در اختیار سینایی قرار دهد تا فیلمی تولید شود که بیانگر تاریخ یک شهر است؟/مالک مجتمع گردشگری دنیای آرزو، هزینه تولید فیلم «یک عمر، یک راه، یک شهر» را بر عهده گرفت/ سینایی در هنگام برش کیک، از دوستان ساروی و بابلی تقاضا کرد کیک تولد او را برش بزنند و سپس گفت: از این تاریخ، هیچ اختلافی بین این دو شهر وجود ندارد و همه با هم دوست هستند.
مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، کلثوم فلاحی: جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر، مراسم تولد 75 سالگی خسرو سینایی را در هتل سالاردره ساری برگزار کردند.
سینایی در این برنامه گفت: اگر فرزندان تولدم را تبریک بگویند موضوعی طبیعی است اما اینکه در شهری که دوستش داری، افرادی به یادت باشند و تولدت را تبریک بگویند موضوع ویژهای است.
این کارگردان برجسته سینما با اشاره به اینکه از این ابراز محبت، بسیار سپاسگزارم، اظهار کرد: سنت پزشکی، حرفه خانوادگیام بود و تا جد سومم پزشک بودند و نوشتن، آغاز انحراف من از زندگی متداول به عنوان پزشک، به سمت زندگی هنری بود که فراز و فرود فراوانی دارد.
وی تصریح کرد: امشب دو فیلم به نمایش درمیآید که شاید از دیدن فیلم نخست، دلخور و غمگین شوید اما فیلم دوم، دلخوری فیلم نخست را جبران میکند.
سینایی با اشاره به اینکه امشب زیاد راجع به سینما حرف نمیزنم چون جلسه سینمایی نیست و جشن تولد است، ادامه داد: پدرم در سال 1313 به عنوان ریاست بهداری ساری منصوب شد و من در سال 1319 در مقابل دهنه بازار که به خیابان انقلاب باز میشود و امروز یک پاساژ سفید در آن ساختهاند به دنیا آمدم.
وی با بیان اینکه زندگی، جرقهای میان دو تاریکی است و باید سعی کنیم این جرقه، پر نور باشد، افزود: همه ما به دنبال سرابی میرویم که به جایی که میخواهیم دست یابیم و سینما برای من سرابی بود که خرسندم به سویش رفتم و تا آخر این مسیر را ادامه میدهم.
این کارگردان و فیلمنامهنویس با اشاره به اینکه مهم این است راهی که انتخاب میکنیم درست باشد، گفت: باید سعی کنیم با شخصیت و توان خود، راهی که انتخاب کردیم را بسازیم.
سینایی با بیان اینکه حیف است که حتی یک لحظه از زندگی را قدر نشناسیم، تصریح کرد: حق نداریم ناامید باشیم و من به دوستان جوان گفتهام حق نداریم اکسیژن دیگران را مصرف کنیم و کاری انجام ندهیم و اگر کاری نکنیم یعنی زنده نیستیم.
وی با اشاره به اینکه خودکمبینی و غرور کاذب باعث میشود نتوانیم خود و دنیای اطراف را بشناسیم، ادامه داد: با همه اتفاقاتی که میافتد باید امید داشته باشیم و سرمایههایی را که در کنار ما هستند، بشناسیم.
این نویسنده و کارگردان سینما با بیان اینکه هنر بسیار والا اما زندگی از آن والاتر است، خاطرنشان کرد: عدهای از ما به خودمان فشار میآوریم که هنرمند بزرگتری باشیم در حالی که از زندگی غافل هستیم و زندگی توسط هنر پربارتر میشود.
*پخش "دستگاه" با سیستم صوتی نامناسب
وی در ادامه به ذکر خاطرهای از پدر مرحوم خود پرداخت و ماجرا را این چنین تعریف کرد:« تابستان بود و تازه از اروپا آمده بودم. با پدر تنها بودیم و مادر در تهران بود. ساعت هفت صبح، در خانه ما را به شدت مشت میزدند. در را که باز کردم دیدم زن و شوهر جوانی هستند با یک پسر 10 ساله و یک بچه 2.5 ساله که در بغل مادر بود. گفتند ما میخواهیم به فرحآباد برویم. پشت بچه کورک زده و آمدهایم دکتر این کورک را دوا کند و ما به فرحآباد برویم. با لحن بسیار خشنی به آنها گفتم شما میخواهید به تفریح بروید و هفت صبح در خانه ما را میزنید که دکتر را ببینید؟ بروید و ساعت 10 بیایید. فرستادم رفتند. پدرم در ایوان ایستاده بود. ماجرا را از من پرسید. سپس سکوت کرد و به من گفت میدانی که حدود 40 سال است در این شهر به مردم میرسم و اگر کسی در خانه من را میزند به کمک نیاز دارد، ماشین هم نیست که برود و ساعتی بعد بیاید. اگر میخواستم مثل تو رفتار کنم مردم من را به عنوان پزشک نمیپذیرفتند»
سینایی پس از شرح این خاطره، اظهار کرد: اگر فیلم "دستگاه" فقط درباره پدرم بود میگفتم موضوع شخصی است و نباید وقت دیگران را با این فیلم بگیرم. اما موضوع فیلم، درد اجتماعی است که به آن توجه نداریم.
وی افزود: وقتی موزه در مقابل اهدای دستگاه پزشکیام، پاسخ داد که « میتواند این دستگاه پزشکی را در انبار نگهداری کند» به دوستان گفتم ما وسیله دیگری نداریم و باید فیلم بسازیم و خودمان در آن بازی کنیم و حرف مان را بزنیم. دوستانی که بازیگر حرفهای نبودند و حتی خود من؛ در این فیلم بازی کردیم.
گفتنی است که سیستم صوتی سالن برای پخش فیلم مناسب نبود و سینایی در این باره گفت: آرزویم این است فیلم را یک بار به گونهای ببینم که هست. پس من به کجا بروم که سیستم صوتی مناسب داشته باشد؟
*سینایی، سرمایه ماست
در ادامه این مراسم دیگر فیلمساز مازندرانی در سخنانی اظهار کرد: 22 شهریور سال 79 بود که با خسرو سینمایی به منزل پدریاش رفتیم. لحظههایی که سینایی در فیلم "دستگاه" اشک ریخت تجدید خاطره بود، چون لحظه ورود به منزل پدری سینایی، اشکهای استاد را تجربه کرده بودم.
مهدی قربانپور با بیان اینکه امیدواریم نسلهای بعدی بتوانند تلاشهای این سینماگر را جبران کنند، افزود: مدیران ما توجهی به حوزه فرهنگ ندارند و فرهنگ به ویژه در دهه اخیر، مانند طفل بیپدر است.
وی با اشاره به اینکه قرار بود استاد سینایی در مازندران، فیلمی تهیه کند که به دلایل مختلف این فیلم ساخته نشد و امروز خیلی حال مان خوب نیست که استاد امروز در کنار ماست اما فیلمی که باید ساخته میشد، هنوز ساخته نشده است، گفت: چه اشکالی دارد مدیریت فرهنگی شهری، عوارض دو ساختمان را در اختیار سینایی قرار دهد تا فیلمی تولید شود که بیانگر تاریخ یک شهر است؟
این فیلمساز با بیان اینکه در بخشی از زمین پادگان ساری، خانه هنرمندان در دست احداث است، تصریح کرد: تقاضا داریم در این خانه هنرمندان، بخش ویژهای را به استاد سینایی اختصاص دهند.
قربانپور گفت: امیدواریم دیر یا زود، مدیران فرهنگی مازندران به این نتیجه برسند که سینایی سرمایهای تکرار نشدنی است و به ماندگاری تاریخ این استان که سینایی میتواند رقم بزند فکر کنند.
وی با بیان اینکه در این سالها در حق استاد، کمکاری کردیم، ادامه داد: سینایی، سرمایه ماست و این هنرمند را فراتر از مرزهای جغرافیایی مازندران میبینیم.
* بخش خصوصی حامی شد
خاطرنشان می کنیم در این مراسم مالک مجتمع گردشگری دنیای آرزو، هزینه تولید فیلم "یک عمر، یک راه، یک شهر" که قرار بود خسرو سینایی بسازد را بر عهده گرفت.
این فیلم که درباره تاریخ ساری است، قرار بود با حمایت شهرداری ساری ساخته شود که بعد از پذیرش اولیه، شهرداری از وعده ای که داده بود، شانه خالی کرد.
سینایی در هنگام برش کیک، این لحظه را اتفاقی تکرار نشدنی در زندگی خود دانست و از دوستان ساروی و بابلی تقاضا کرد کیک تولد او را برش بزنند و سپس گفت: از این تاریخ، هیچ اختلافی بین این دو شهر وجود ندارد و همه با هم دوست هستند.
- پنجشنبه 29 بهمن 1394-11:52
کارهای بزرگ درخور انسانهای بزرگن/ درود بر خیرین/
- چهارشنبه 28 بهمن 1394-16:53
برخی آدمها هستند که خیال میکنند یک گنجشک برای تمام آسمان بس است اما برخی دیگر حیاطی کوچک را پر از گنجشک میکنند.
- يکشنبه 25 بهمن 1394-19:55
به همه دست اندرکاران تبریک میگم کار با ارزش و ماندگاری کردید خوشحالم که بالاخره شهرک تاریخی سینایی ساخته خواهد شد. فقط پیشنهاد میکنم برای ساخت این شهرک سینمایی مراقب باشند تا ایرادات شهرک های سینمایی علی حاتمی و دفاع مقدس -که از گزند سر و صدای فرودگاه دور نیستند- را هرگز نداشته باشد. بازم درود بر شما و آقای شهسوارانی.
- سه شنبه 13 بهمن 1394-22:29
درود به استاد سینایی
- يکشنبه 11 بهمن 1394-22:17
اول گله از اینکه چرا اطلاع رسانی عمومی نکردید تا ما هم بیاییم. دوم اینکه میشه یکی از خانه های فدیمی میراث که بهترینش منزل فاضلی باشه را اختصاص به موزه استاد سینایی داد و ازین طریق به ایشان ارج نهاد و در کنار خود داشت. سوم اینکه شنیدم شهرداری بخشی از پارک ولایت را قراره به موزه سینایی اختصاص بده که پیشنهاد میکنم بجای این کار منزل فاضلی را خریداری کند و موزه سینایی نماید که بشود هم فضای نمایش فیلم و ورک شاپ داشت و هم جایی برای معرفی آثار نقاشی همسر ایشان که چهره ای بین المللی است داشت و همینطور فضایی برای معرفی خدمات و زحمات انساندوستانه پدر پزشکشان که سالهای متمادی رییس بهداری ساری و نام آور و محبوب بوده اند.
- شنبه 10 بهمن 1394-16:5
در جواب محمد اگه واقعا آقای سینایی با پول سرمایه گذار مازندرانی بره خارج از استان فیلم بسازه هرگز آن فیلمساز جوان را نخواهم بخشید. بنظرم مسئولین شهرداری شورا فرمانداری و استانداری باید انگیزههای کارگردان محترم را به ساخت فیلمش در مازندران و زادگاهش بیشتر کنند. امدوارم خود کارگردان هم ملاحظه داشته باشند که همشهریانش چقدر او را دوست دارند.
- چهارشنبه 7 بهمن 1394-1:30
یه زمانی زنده یاد حجازی تازه مربی استقلال شده بود و فرداش یکی از روزنامه ها نوشته بود: استقلال خوش تیپ شد. حالا در ساری برای استاد سینایی سرمایه گذار پیدا شده, داشتم فکر میکردم الآن که برای فیلم استاد سینایی سرمایه گذار پیدا شده آیا میتونم به اعتبار استاد سینایی بگم هنرمندان ساروی معتبر شدند؟! راستش هنوز شک دارم, اگه استاد سینایی با پول این سرمایه گذار بجای ساری دوباره فیلمی در جنوب یا غرب بسازه چه میشه؟!
- دوشنبه 5 بهمن 1394-23:21
اشک استاد در فیلم "دستگاه", اشک منه دستگاه رو هم در آورد, چون میدونم اشک استاد تنها بخاطر پدرش نبود بلکه بخاطر همه ی چیزهایی بود که در این مملکت داشتید و دارید و در حال از بین رفتن است.
- يکشنبه 4 بهمن 1394-22:46
سینایی هنرمندی متعهد است و هنرمند هم بدون تعهد هنرمند نیست.
- شنبه 3 بهمن 1394-23:46
شهرداری اگه مشاورای پیشکسوت را نزد خود میداشت هیچوقت بجای بزرگداشت از اسطوره و نجیب زاده ی شهر خود, نمیرفت از اکبر عبدی - که البته احترامش هم واجبه - هزینه کنه و نکوداشت بگیره!!
- پنجشنبه 1 بهمن 1394-23:21
درود اقای سینایی یه انسان دانا و با شخصیت و اصیل ساروی هستند...چه خوب از طرف ما سارویها گفتند که با هم خونمان بابلیها هیچ اختلافی نداریم...اختلاف را تازه به دوران رسیدها و بی اصالتها می اندازند.
- پنجشنبه 1 بهمن 1394-15:3
این مهم نیست که چه شخص یا نهادی هزینه ی
ساخت فیلم رو قبول کرده مهم اینه که یه فیلم زیبا و بیاد ماندنی توسط فیلمساز توانا و پرمایه ای قراره ساخته بشه ما سارویها باید از این فرصت بهترین بهره برداری رو بکنیم خوشبختانه هر دو فیلمنامه ساری قدیم با عنوان (یک عمر، یکراه،یک شهر) و ساری جدید (ترانه ی شاپرک های سفید) از سوی بنیاد فارابی مورد تایید قرار گرفته و آماده ساخت است به هر حال پس از پایان پروژه ، تبها فیلم باقی نمیمونه بلکه یک شهرک سینمایی وتوریستی باقی میمونه که میتونه هم منبع درامد وتفریح باشه وهم محل بر گزاری جشنواره های سینمایی و لوکیشن فیلمهای تاریخی باشه. - پنجشنبه 1 بهمن 1394-7:39
دوستان عزيز
اولا اين فيلم سهم بسزاي دررونق اقتصادي شهرمان ساري بزرگ دارد چراكه شناسايي شهربا تمامي گردشگاههايش وامكانات شهرعلاوه بر اينكه باعث رونق گردشگري ميشود بالطبع سرمايه گذارن نيز براي سرمايه گذاري دربخشهاي محتلف شهراستقبال ميكنند
با اوصاف فوق الذكر وظيفه ذاتي نهادهايي مانند گردشگري يا استانداري است كه حمايت كنند كه نكردند شنيدم كه عبوري شهردارمحبوب اعلام آمادگي كرد وبا توجه به جوي كه برخي ها ايجادكردند واين هزينه بايد به تاييد شورا وسپس كميته انطباق فرمانداري ميرسيد هم زمان بربود وهم اينكه احتمال مخالفت ميرفت بهترين كار انجام شدهزينه را شريك شهرداري درپروزه دنياي آرزوتقبل نمود .......... - چهارشنبه 30 دی 1394-11:35
گویا فراموش کردین که سهامدار اصلی مجتمع دنیای آرزو خو شهرداری ساریه و کلا این پرروژه به نام و اعتبارات شهرداری ساری ساخته میشه پس در واقع شهرداری ساریه که داره هزینه های فیلم آقای سینایی رو پرداخت میکنه و هیچ خلف وعده ای در کار نیست این وصله ها به جناب عبوری و شهرداری ساری نمیچسبه ! اونایی که وعده میدن و هیچ کاری هم نمیکنن کسای دیگه ای هستن که همه میشناسن نیاز به یادآوری نیست !!!
- جمعه 2 بهمن 1394-15:46
اگه شهرداری اسپانسر شده آفرین به این همت و درایت اگه نشده خوب هنوز دیر نیست چه اشکالی داره شهرداری که تو این چند سال ثابت کرده سازندگی و زیبایی شهر ورفاه مردم براش مهمه در زمینه احیای تاریخ شهر اصیل و زیبای ساری قدم بر داره و گوشه ای از هزینه فیلم رو تقبل کنه سازمانهای دیگه هم میتونن حمایت مالی و معنوی کنند
- چهارشنبه 30 دی 1394-20:31
قرار نيست اين فيلم را دنياي آرزو تهيه كند، شخص آقاي شاهسواراني بعنوان سرمايه گذار در اين پروژه هستند، آقاي عبوري بهتر است بجاي وعده فيلم بفكر ... بدهي شهرداري باشند.
- چهارشنبه 30 دی 1394-12:36
حق با شماست. دنیاب ارزو مال عبوریه، بیمارستان ها مال عبوریه، میدان امام مال عبوری، تجن مال عبوریه...همه شهر متال عبوری و شهرداریه. شهرداری ساری اگه دلش می خواست فیلم استاد ساخته بشه دبه درنمی اورد. دو ساله علاف کردند استاد رو و ایشون پشیمون شدند. بی احترامی شده سر این قضیه به استاد. بروید اظهارات استاد رو در همین سایت بخوانید که گله کردند از شهرداری. این هم یکی دیگه از کارهای تبلیغاتی شهرداری بود که سروصدا داشت و توش هیچی در نیومد. حالا که یه حامی خصوصی اومده تازه اقایون می گن اونم مال شهرداریه! عجب بابا! هرچی کار مثبته مال شهردرایه!!!
- چهارشنبه 30 دی 1394-13:8
این که شما ناآگاهیم مشکل من نیست ولی همه ساروی ها میدونن که مجتمع دنیای آرزو توسط شهرداری در حال ساخته و جزو منابع درآمد شهرداری ساری تعریف شده ! به جای جبهه گیری و قضاوت ناعادلانه بهتره اطلاعاتتونو بالا ببرین
شهرداری تا حالا نشده که وعده ای بده که عملی نشه- چهارشنبه 30 دی 1394-20:36
بنظرم مهم نيست كه كجا و كي سرمايه گذاري ميكنه، مهم اينه كه اين مهم به سرانجام برسه
- چهارشنبه 30 دی 1394-16:16
ما که نمیدونستیم