مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، اشکان جهان‌آرای: چند وقت پیش دومین جشنواره موسیقی «نوای خرّم» در تالار وحدت برگزار شد و کودکان و نوجوانان زیادی از سراسر کشور با نوختن قطعات مختلف به رقابت پرداختند.

در بین برگزیدگان این رقابت‌ها نام یک نوجوان از نوشهر نیز به چشم می‌خورد. «فربد حناچی» هنرمند نوجوانی بود که توانست در رده سنی 10 تا 13 سال جایزه «نوای خرّم» را کسب کند و نخستین جایزه خود در دنیای موسیقی را به دست بیاورد.

  او با نواختن قطعه «غوغای ستارگان» در اثر زنده‌یاد «همایون خرّم» با ساز سنتور، نظر هیأت داوران را به خود جلب کرد.

 فربد تا کنون از سبک‌ها و آثار استادانی همچون «پرویز مشکاتیان»، «فرامرز پایور»، «اردوان کامکار» و «پشنگ کامکار» قطعات زیادی را اجرا کرد و در حال حاضر در شیوه سنتور‌نوازی معاصر در حال ادامه کار است. کافی است نام او را در اینترنت جست‌وجو کنید و فیلم سنتورنوازی او را ببینید تا دریابید که فربد نسبت به سنش چقدر در سنتورنوازی مهارت دارد و با چه تسلطی مضراب به دست می‌گیرد.

 فربد متولد سال 82 است و اکنون با 12 سال سن در کلاس ششم ابتدایی مشغول تحصیل است. او برنامه‌های بلندمدتی برای خودش در دنیای موسیقی دارد و با جدیت در حال گذراندن دوره‌های آموزشی است. انتخاب او به عنوان یکی از برگزیدگان جشنواره موسیقی «نوای خرّم» بهانه‌ای شد تا با این هنرمند جوان نوشهری گفت‌وگویی داشته باشیم.

 آقا فربد، موسیقی رو از چه زمانی شروع کردی؟

6 سالم بود که توی مهدکودک با دنیای موسیقی آشنا شدم. اون‌جا به ما ساز یاد می‌دادن. ساز ما هم اُرف بود که معمولاً موسیقی کودکان رو با این ساز شروع می‌کنن. بعد از مدتی توی تهران یه کنسرت با بچه‌های مهد کودک برگزار کردیم. بعد از کنسرت علاقه من به موسیقی بیشتر شد.

از کِی سنتور رو انتخاب کردی؟

 تا 10 سالگی موسیقی رو با ارف ادامه دادم. از 10 سالگی زیر نظر آقای «هامون بهمنی مقدم» کار با سنتور رو شروع کردم. هر چی بیشتر گذشته به سنتور و موسیقی علاقه‌مندتر شدم.

چرا سراغ ساز دیگه نرفتی؟ چی شد که سنتور رو انتخاب کردی؟

من از بچگی صدای سنتور رو دوست داشتم. معمولاً هم قطعاتی که با سنتور نواخته می‌شد رو زیاد گوش می‌دادم. مثلا قطعات استاد مشکاتیان یا استاد پیاور و استاد کامکار رو خیلی زیاد گوش می‌دادم. این آشنایی و علاقه باعث شد سنتور رو انتخاب کنم. انتخاب شخصی خودم بود و به اون علاقه زیادی داشتم.

الان بعد از 2 سال توی چه مرحله‌ای از آموزش هستی؟

بعد از گذروندن دوره‌های مقدماتی، به ردیف دستگاه‌های موسیقی استاد صبا رسیدم. الان هم مشغول کار روی این ردیف هستم.

توی فیلم‌هایی که از نوازندگیت پخش شده دیده میشه که قطعات معروفی رو اجرا می‌کنی. از سر علاقه سراغ این قطعات سخت میری یا جزو تکالیف کلاس موسیقی شماست؟

تقریباً هر دو تا دلیل درسته. هم توی روند کلاس به من درس داده میشه و هم من به قطعات معروف موسیقی ایرانی توجه زیادی دارم.

از جشنواره برامون بگو. چندمین بار بود که توی مسابقات حضور داشتی؟

این دومین حضورم بود. اولین بار تابستون امسال بود که برای حضور در جشنواره موسیقی جوان شرکت کردم. توی اون جشنواره از مرحله استانی بالا رفتم و به 8 نفر نهایی رسیدم. جشنواره توی تالار رودکی تهران برگزار شد. اما توی مرحله نهایی نتونستم رتبه کسب کنم. دلیل اصلی هم این بود که داورها نوازنده‌هایی که مضرابشون نمد داشت رو رد می‌کردن. از نظر اجرا تونستم خوب عمل کنم. اما نمد داشتن مضراب رو داوران نمی‌پذیرفتن. البته به نظرم باید مدت فعالیت رو هم در نظر می‌گرفتن. به هر حال نتونستم رتبه بیارم و فعلاً یکی از هدف هام اینه که توی دوره بعدی جشنواره موسیقی جوان یکی از رتبه‌های برتر رو بیارم. حتماً باید به این هدفم برسم.

جشنواره «نوای خرّم» چطور بود؟

از نظر کیفی خیلی خوب بود. از همه جای ایران شرکت کننده بود. رقبای خوبی هم بودن. خوشبختانه تونستم توی رده سنی خودم جایزه بگیرم.

الان توی موسیقی تمرکزت فقط روی قویتر شدن نوازندگیه؟

به این موضوع که توجه زیادی دارم. اما در کنار کلاس سنتور توی کلاس‌های تئوری سلفژ و مبانی آهنگسازی هم شرکت می‌کنم. نمی‌خوام توی موسیقی فقط یه نوازنده باشم. تئوری موسیقی و سلفژ باید کنار ساز یاد گرفتن وجود داشته باشه.

پس با این حساب برنامه‌ریزی خیلی جدی و محکمی واسه آینده خودت در زمینه موسیقی داری. درسته؟

بله. یکی از برنامه‌های اصلی من اینه که تحصیلاتم رو توی موسیقی ادامه بدم. البته یه کار جدی‌تر دیگه هم دارم انجام می‌دم. با کمک استاد بهمنی‌مقدم و خانواده می‌خوام یه آلبوم تکنوازی از خودم منتشر کنم. تا الان چند قطعه رو هم آماده کردم و کم‌کم قراره که قطعات دیگه رو هم آماده کنم. یه بخش‌هایی رو توی ذهنم آماده کردم و با کمک استادم قراره که روی اون‌ها کار کنم. آلبوم هم به صورت تکنوازی می‌خوام منتشر کنم.

یعنی آلبومی که قطعاتی از موسیقی ایرانی ساخته بزرگان موسیقی رو دوباره اجرا کنی؟

نه. قراره که همه قطعات آلبوم رو خودم آهنگسازی کنم. اتفاقاً این چند قطعه که آماده شده رو خودم ساختم. من واسه همین توی کلاس‌های مبانی آهنگسازی شرکت می‌کنم. می‌خوام کارم رو حرفه‌ای دنبال کنم. هدفم یاد گرفتن و اجرای موسیقی جدی و حرفه‌ای هست.

غیر از سنتور با ساز دیگه‌ای هم آشنا هستی؟

حدود 4 ماهه که دارم زیر نظر استاد سالاری پیانو کلاسیک یاد می‌گیرم.

خیلی از هم سن و سال‌های شما به کلاس موسیقی میرن و ساز یاد می‌گیرن. اما کمتر دنبال کلاس آهنگسازی هستن. چی شد که به آهنگسازی هم علاقه‌مند شدی؟

آهنگسازی ذهن ذو فعال‌تر می‌کنه. به نظرم خیلی گسترده‌تر از نوازندگیه. هم حس کردم که استعداد آهگسازی دارم و هم حمای‌های خانواده باعث شد که دنبال آهنگسازی هم برم. خودم هم علاقه زیادی دارم که وقتی بزرگتر شدم بتونم آهنگساز خوبی بشم.

به نظرت آهنگسازی سخت‌تره یا نوازندگی؟

فکر کنم آهنگسازی. چون توی نوازندگی یه نت رو بهتون میدن و قراره از روی اون نت ساز بزنی. اما توی آهنگسازی باید قطعه جدید تولید کنی. باید یه ملودی جدید تحویل بدی و اجرا کنی که تا الان کسی اون رو نزده.

چند قطعه‌ای که برای آلبومت ساختی در چه دستگاهی هستن؟

در دستگاه همایون آهنگ‌ها رو ساختم. از شیوه سنتورنوازی معاصر هم استفاده کردم. سنتورنوازی استاد «اردوان کامکار» نقش مؤثری توی شیوه سنتورنوازی من داره. به سنتورنوازی استاد مشکاتیان و استاد پایور هم زیاد توجه می‌کنم.

بین دوستات هم کسانی هستن که دنبال موسیقی برن؟

بله. اما خیلی جدی به موسیقی نگاه نمی‌کنن. براشون بیشتر جنبه تفریح و سرگرمی داره.

معمولاً بعضی بچه‌ها میگن که موسیقی به ویژه موسیقی ایرانی برای ما غیر قابل درک هست یا خیلی پیچیده و سخته. نظرت در مورد این حرف چیه؟

به نظرم شاید موسیقی سخت باشه. اما غیر قابل فهم نیست. فقط به تمرین زیاد نیاز داره. تنها راهی که کمک می‌کنه تا موسیقی رو خوب اجرا کنن تمرین کرد و دقت زیاد توی تمرینات هست. حتی اگر موسیقیِ خیلی جدی باشه هم میشه با تمرین اون رو درک و اجرا کرد. نکته مهم دیگه گوش دادن موسیقیِ خوب و درست هست. این موضوع هم خیلی توی علاقه‌مند شدن به موسیقی جدی تاثیر داره.

اگه حرف دیگه‌ای بفرما.

دوست دارم دوباره در جشنواره موسیقی جوان شرکت کنم و این بار رتبه بیارم. یک کنسرت هم می‌خوام برگزار کنم. همه تلاشم رو می‌کنم تا به اون درجه‌ای که می‌خوام توی هنر و موسیقی برسم. از همه کسانی که در این مسیر از من حمایت کردن هم تشکر می‌کنم. پدر و مادر، عمو، استاد بهمنی مقدم، خانم جهانگیری مدیر موسسه ترنم و استاد سالاری که خیلی برام زحمت می‌کشن. امیدوارم بتونم با پیشرفت نتیجه زحمات‌شون رو بدم.

*این گزارش در روزنامه همشهری مازندران منتشر شد که برای بازنشر در اختیار ما قرار گرفت.

یکی از اجراهای فربد را با ساز سنتور اینجا تماشا کنید.