مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، شبنم لشگری: ششمین جشنواره شعر بهار نارنج به همت کانون شعر و ادب دانشگاه کشاورزی ساری و با همکاری شهرداری ساری، عصر 29اردیبهشت ماه در سالن آمفی تئاتر شهدای گمنام این دانشگاه برگزار شد.

این جشنواره با برگزاری سه کارگاه آموزشی با عنوان سورئال در شعر فارسی توسط رضا صالحی دبیرکانون شعر و ادب دانشگاه کشاورزی ساری، نوشتن خلاق و هنر داستان نویسی به وسیله محمد جواد کشوری -شاعر جوان مازندرانی- و همچنین رابطه هنرمند با آثارش با تدریس احسان ناصری شاعر و موزیسین اهل خراسان  آغاز شد.
این جشنواره برخلاف ادوار پیشین خود بدون رقابت شعری با سایر دانشگاه های کشور بود.

ششمین جشنواره شعر بهارنارنج با شعرخوانی محمد سلمانی -شاعر برجسته کشور- آغاز شد:

می شود در جاده ی گمگشته راهی بی عبور / باز هم پیراهنی را یافت با چشمان کور
تو همان نوری که از آغاز راهت روشن است / من همین تاریکی محضم که محتاجم به نور...

او در ادامه غزلی دیگر با این مطلع هم خواند:

کلبه ام پنجره ای باز به دریا دارد / خوب من! منظره خوب، تماشا دارد

در ادامه عالی رضایی -شاعر جوان خراسانی- دو شعر خواند:

آشفته ام زندانی ام، هر جا که باشم / طوری که که تاثیری ندارد، باز گردی
طوری جهانم را تهی کردی که بعدش / حتی خودت جای خودت را پر نکردی...

و شعر دوم:

ﺍﯼ ﺣﺎﺻﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﻤﺎﻥ / ﺍﺯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻤﺎﻥ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ، ﻣﺮﺍ ﺑﻤﺎﻥ
ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺰﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺁﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﻤﺪ / ﺳﺮﺩﺭﮔﻤﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻏﯿﺮ ﻋﻤﺪ...

حمید رضا شکارسری -شاعر برجسته کشور- سومین شاعری بود که روی سن رفت و گفت: مهمترین هدف از برگزاری این جشنواره ها ایجاد فضا است و این جلسات شعری گام های بلندی در جهت تکامل شعر ایران است .

وی افزود: می خواهیم فضا و موقعیتی فرهنگی ایجاد کنیم که مخاطب لحظاتی را با شعر سر کند و عنوان ها و تیترهایی را گرفته و بعد از جلسه مشتاقانه به دنبال این تیترها برود و اصل مطلب را جویا شود.

این شاعر برجسته معاصر با بیان این که خوشبختانه جشنواره شعر بهارنارنج بدون رقابت و مسابقه برگزار شد، تاکید کرد: زمانی که حالت مسابقه ای و رقابتی باشد، تکرار این مسابقات پسند داوران را مشخص خواهد کرد و سپس شعرها براساس آن شکل می گیرد.

شکار سری چند رباعی و شعر نو خواند:

روز و شب در کوه و بیابان رفتیم
مردیم هزار بار و بی جان رفتیم
در چرخه ی بی تمامی از بیم و حیا
دنبال  بهار تا زمستان رفتیم
*
دیدم یک ناشناس در آیینه
یک آدم بی حواس در آیینه
می رفتم و در پشت سرم جا می ماند
یک مرد با التماس در آیینه

در ادامه بیداد خراسانی (امیر خوشنویسان) برای حاضران در سالن شعر خواند:

شاعران دیگر دلیرانی قلندر نیستند / در پی خون خواهی گل های پرپر نیستند
بی خیال از درد مردم با خیال خط و خال / شعر می بافند و یک واژه مکدر نیستند
آشنایی گفت آری شاعران این دیار/  آنچنان در فکر خاک و خون و خنجر نیستند...

و شعر دوم: 

لیلی شدن به چشم و زلف و خال نیست /  مجنون شدن به عربده و قیل و قال نیست
صدها موذن آمد و صدها اذان سرود/ اما از این میانه یکی چون بلال نیست
گفتی که با دعا به خدا می رسی، ولی / هرشب کمیل خواندی و هیچت کمال نیست...

 عبدالجبار کاکایی -شاعر و ترانه سرای نامی ایران- که شاعر برخی تیتراژ سریال های تلویزیونی است، پس از پخش نماهنگی از آثارش یکی از اشعار خود را خواند و در ادامه، کتاب "کیش رخ" محمد جواد کشوری -شاعر جوان مازندرانی- رونمایی شد. او سپس اشعاری را از این کتاب خواند.

 
در پایان نیز صابر سعدی پور، بهروز آرمان ورزان، بهمن بنی هاشمی، بنیامین دیلم کتولی، خدیو رفعتی و یاشار کلانی اشعار خود را برای حاضران خواندند