مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، رضا بازی برون: گاهی اتفاق‌هایی رخ می‌دهد که چه بسا قاطی روز‌مرگی و میان هزاران مشکل و اما و اگر زندگی دیده نشوند‌ اما هنگامی که کمی بیشتر، فقط کمی با چشم دل به اطراف مان نگاه کنیم، درمی‌یابیم زندگی به گونه‌ای تازه در جریان است.

آنچه در زیر روایت می‌شود، یکی از همان اتفاق‌هایی است که هیچ گاه نباید آن را ندید و اصلا هیچ گاه نباید آن‌قدر عادی شود که در روزمرگی گم شود.

مدت‌ها بود که استاد و دوست عزیز و سردبیر روزنامه «جهان صنعت» جناب مسعود سلیمی، بی‌اشتها شده بود، کمتر از من و کمتر از همیشه غذا می‌خورد، ضعیف و ضعیف‌تر می‌شد تا جایی نگران بودم که چه برسرش آمده، آیا دچار بیماری مهلکی شده است.

پس از چند آزمایش و عکسبرداری، مشکل از کیسه صفرا تشخیص داده شد. دوست قدیمی بنده قرار بود در تهران بستری شود‌ اما به دلایلی که بیشتر به طول درمان برمی‌گشت میسر نشد، چرا که او نگران بود با طولانی شدن درمان به کارش لطمه وارد شود.

من که همواره مترصد زمانی بودم که بیشتر بتوانم در خدمت دوست باشم، شرایط را غنیمت شمرده، پیشنهاد دادم برای درمان به ساری بیاید که خوشبختانه پذیرفته شد و درمان هم به سرعت و با کیفیت خوب به انجام رسید که جای شکر دارد.

غرض از نقل این ماجرا، پرداختن به موضوع درمان یک دوست نیست، بلکه آشنایی با قشری از پزشکان متعهد به ویژه سرکارخانم دکتر ام‌البنین حجتی است که رفتار ایشان در تمام مراحل درمان به عنوان بخش مهمی از درمان، به بالا رفتن روحیه بیمار کمک می‌کرد، ضمن اینکه پیگیری‌های مداوم از پذیرش تا آماده‌سازی اتاق عمل و خرج بیمارستان و حتی پس از آن تا وصول اطمینان کامل از سلامت بیمار، همه، مشخصه‌هایی بود که می‌توان گفت تازگی داشت.

ابتدا فکر کردم چنین روشی فقط درباره دوست عزیزم اعمال شده‌ اما کنجکاویم برای فهم چنین رفتار و برخوردی، وجود و ابراز این همه تعهد، اخلاص و تواضع مرا به جایی رساند که دریافتم روش و رفتار این بانوی فرهیخته و پزشک و جراح متخصص به عنوان یک اصل حرفه‌ای و انسانی درباره تمام بیماران مصداق پیدا می‌کند، رفتاری که بدون تردید از یک تربیت صالح و نیکوی خانوادگی سرچشمه می‌گیرد‌، چراکه چند سال پیش برادر ایشان دکتر محمد حجتی هم قبل از آنکه دست به چاقوی جراحی ببرد، بیماری مرا با دارو معالجه کرد.

ای کاش، مسایل اداری بیمارستان‌ها به نوع و زمان پذیرش و ترخیص هم همین‌قدر، متعهدانه، دقیق و منطبق با حفظ شئونات و فرهنگ بیماران و همراهان باشد.

با خوشحالی از آشنایی با این پزشک متعهد وظیفه خود می‌دانم از ایشان صمیمانه سپاسگزاری ‌کنم.