گوساله ای که برکت زندگی یک روستایی است
گوساله ای که یک دست ندارد، زمستان سال گذشته در روستای وزملای دودانگه ساری دنیا آمد. صاحب گوساله می گوید این حیوان برکت زندگی شان در این مدت شده و هیچ وقت به فکر فروختن آن نیفتاده اند.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، علی رمضانی پاچی: وزملا از توابع دهستان بنافت منطقه دودانگه ساری است که از شمال به رودخانه کسلیان، از جنوب به پوشش های جنگلی، از شرق به روستاهای درزیکلا و سنگده و از از سمت غرب به زمین های زراعی روستا موسوم به "آیش"محدود می شود.
ارتفاع این روستای ییلاقی از سطح دریا 1250 متر است. در زمستان آب وهوایی سرد و برفی دارد و در تابستان خنک و ییلاقی است.
فضه سلیمی و جمشید شعبانی زن و شوهری زحمت کش اهل روستای وزملا هستند که امروز مهمان آن ها بودم. آقا جمشید نقل می کند که در یک عصر برفی در بهمن ماه سال گذشته، گاو گیلارم را در باغ حاشیه رودخانه تلار دیدم که دراز کشیده بود. کمکش کردم تا گوساله اش را به دنیا بیاورد.
می گفت: هرچه سعی کردم گوساله روی پایش بایستد، نتوانست. بعد متوجه شدم که طفلکی یک دست ندارد.
خانمش دنباله حرف آقا جمشید را گرفت و گفت: این گاو به طور طبیعی در صحرا آبستن شد و گوساله های قبلی او سالم و سرحال بودند. این گوساله برکت زندگی ما در این مدت شده و هیچ وقت به فکر فروختن آن نیفتادیم.
فضه خانم ادامه داد: ما رعایت انصاف را در دوشیدن داریم و نیمی از شیر گیلار را برای گوساله نگه می داریم.
این زن و شوهر وزملایی در پایان گفتند: ما هر روز دو پستان از شیر گاو مادر را برای گوساله اش نگه می داریم و اعتقاد داریم که به امر خداوند شیر مادر این گوساله پرچرب تر از سال های گذشته شده است. رحم و مروت و مهربانی مخصوص انسان ها نیست. باور داریم حیوانات گاهی بیشتر از ما مهربانی ها را پاسخ می دهند.
*فیلم کوتاهی نیز از حرکت و غذا خوردن این گوساله در کانال مازندنومه قرار داده ایم که در این لینک قابل مشاهده است.
** این فیلم کوتاه را در اینستاگرام هم قرار داده ایم.
گزارش کنگره زبان‌شناسی اوراسیا 
نخستین نمایش فیلم مستند کارگردان مازندرانی در سینما حقیقت؛ 
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
